Belalıyım Diyorum // {HyunHo}

18 🤡-" Çok güzelsin."-🤡

---

" Bu soruyu bize değil bir başkasına.."

" Bence kalır abi."

" Kim olduğuna bağlı."

" Niyet neyse o diyorum ben! "

Herkesten bir ses çıktığı sırada Lino tekrar yürümeye başlamıştı.
Hepsi onun ardından giderken Chan hızla..

" Hey Lino! sence ?" Diye sormuş Lino bunun üzerine;

" Kalır." diyip susmuştu.

Hyunjin onlara yetiştiği sırada " Bence de kalır öpüşme bu o kadar abartılacak bir şey değil." demiş Jeongin bunun üzerine hiç beklemeden ;

" Tabi canım alt tarafı DNA'sı aylarca onda kalıyor ne abartısı aaa olur mu hiç öyle şey..?" demiş ve hepsi gülmüştü.

" Gerçekten kim olduğuna ve niyete bağlı."

Tekrar bir süre daha yürüdükleri sırada bir saat geçmiş ve hepsi artık dağılmıştı.
Hyunjin evinin önüne geldiği sırada hala elektrik olmadığını fark etmiş ve telefonunun ışığını açmıştı.

Lino markete uğrayacağını söyleyip yollarını onlardan ayırmıştı, Hyunjin içeri girmiş ve yavaşça üzerindeki hırkayı çıkarmıştı.

Aniden nedenini bilmediği bir şekilde yüzüne yaklaştırmış ve koklamıştı.
Etkileneceğini düşündüğü için hızla onu yerine bırakmış ve mutfağa geçmişti. O da biliyordu böyle bir kokudan etkilenmemek mümkün bile değildi. Bu yüzden kafasındaki düşünceleri hızlıca yok etti.

Akşam izledikleri filmin etkisi dönüyordu hala üzerinde.
Telefonunu elinde tutarken suyunu almış gelen ses ile,

" Siktir lan!" demişti anında.

" Hey kimse var mı?"

" Bak evde tekim delirtmeyin lan beni!"

" Ananı sikeyim Chan korku izlememek gerekiyordu işte! Cin misin nesin çıkarsan sikerim seni!"

Kendi kendine konuşurken bardağı yerine bırakacağı sırada rüzgar sesi ile korkup düşürmüştü.

Ama bununla da kalmamış aniden olan şey üzerine çığlık bile atmıştı.

Derin bir nefes aldığı sırada içeriden gelen adım sesleri ile yerinde durmuştu.

" Sikmeseler bari.."

Korkusu tavan yaparken buzdolabının köşesine saklanmış ve beklemeye başlamıştı..

Adım sesleri hızla yaklaştığı sırada eline gelen böcek ile tekrar çığlık atmış yerinden çıktığı gibi çarptığı beden yüzünden yine bir çığlık atmıştı...

" Gerizekalı bağırmasana!"

Duyduğu tanıdık ses ve simanın sonucunda hızla ona sarılmıştı.

" Ay aptal korkuyorum zaten ne öyle mal gibi geliyorsun dibime kadar?!"

" Kaç kez çığlık attın farkında mısın, öldün sandım bir an."

" Ooo endişe mi ettin?"

" Hayır.."

Lino geri çekildiği sırada derin bir nefes almış ve;

" Hadi sana iyi geceler korkma korkma! " diyerek bir çırpıda evden çıkmıştı.

Hyunjin mal mal arkasından bakarken korku yine ele geçirmişti onu..
İnat olsun diye iki üç dakika beklemiş ardından dayanamayıp yazmıştı ona.