"ဟင္ သား သာမည "
ဦးလြန္းေမာင္ သားျဖစ္သူကိုေခၚမရ၍ တံခါးကို ထုလိုက္ေတာ့ တံခါးကပြင့္သြားသည္။ အခန္းထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ျမင္ရသည့္ ျမင္ကြင္းက စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ။
အခန္းတစ္ခုလုံးလည္း ရႈပ္ပြေနသည့္အျပင္ သားျဖစ္သူ သာမည၏ ပုံစံကပါ ရႈပ္ပြပြျဖစ္ေနေလသည္။ ဆံပင္ေတြက ပြေယာင္းေယာင္းႏွင့္ အကၤ်ီ သည္လည္း ဖရိုဖရဲ။ မ်က္ႏွာတြင္လည္း မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းမ်ားက အထင္းသား။
သူ႕ဆီတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္႐ုံသာ ၾကည့္ရင္း ဘာမွမရွိသည့္ နံရံကိုသာ ဆက္၍ေငးေနေလသည္။ နံရံကို ေငးေၾကာင္ေၾကာင္ လွမ္းၾကည့္ေနသည္မွာ မလႈပ္မယွက္ႏွင့္။ သားျဖစ္သူ၏ပုံစံကိုၾကည့္ရင္း အတိတ္ကာလဆီမွ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုပင္ ဦးလြန္းေမာင္ သတိရမိသြားသည္။
"သားရာ ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနရတာလဲ.. ဒီေလာက္ထိျဖစ္စရာမလိုဘူးေလကြာ.. ဒယ္ဒီေျပာၿပီးၿပီပဲ ဒယ္ဒီတတ္နိုင္သေလာက္ ကူညီပါ့မယ္ဆိုတာ"
"ဆုန္းဆုန္း လာသြားတယ္ "
"ဘယ္လို ! "
မိမိကို လွည့္မၾကည့္ပဲ သားက ႏႈတ္ခမ္းလႈပ္႐ုံဆိုသည္။ ေလသံကတကယ့္ကို တိုးတိုးေလးမို႔ ဦးလြန္းေမာင္ ေသခ်ာမၾကားရ။ သားျဖစ္သူကို ယခုကဲ့သို႔ျမင္ေနရေတာ့ ဦးလြန္းေမာင္ လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ ဤမွ် စိတ္ထိခိုက္ရမည္မွန္းလည္း ဦးလြန္းေမာင္ မထင္မိခဲ့။
သားျဖစ္သူ ကို ကူညီခ်င္ပါေသာ္လည္း ဇနီးျဖစ္သူကို မလြန္ဆန္နိုင္ခဲ့သည္က ငယ္႐ြယ္စဥ္အခ်ိန္ကတည္းမွ။ အတတ္နိုင္ဆုံးေတာ့ ႀကိဳးစားေပးခဲ့ပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဇနီးျဖစ္သူ၏ ဘူးဆိုဖ႐ုံမသီးသည့္ စိတ္ထားက ေျပာင္းလဲလာျခင္းမရွိခဲ့။
ငယ္စဥ္ကတည္းမွ သားအေပၚကို ဇနီးျဖစ္သူ၏ တင္းၾကပ္စြာ အုပ္ထိန္းခဲ့မႈေတြက သားျဖစ္သူ ကို စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ရေစခဲ့ေလသလား။ တရားနည္းလမ္းမက်မွန္း ဦးလြန္းေမာင္သိပါေသာ္လည္း သူကိုယ္တိုင္က ဇနီးအေပၚ ဩဇာမေညာင္းသူမို႔ တား၍ငွာ မရခဲ့ေခ်။ အတိတ္ဆီမွ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကပါ ယခုလက္ရွိ သားျဖစ္သူကိုပါ ထိခိုက္ေစမိေလၿပီထင္ပါရဲ႕။
YOU ARE READING
Wish You Were GAY
RomanceStraight ကောင်လေးနှစ်ယောက် ကျိန်စာတစ်ခုအောက်မှာ ကံကြမ္မာကြောင့် ဆုံဆည်းလာကြတဲ့အခါ... မတူညီတဲ့ ဘာသာရေးအယူအဆတွေ ၊ အစွန်းရောက်တဲ့ ယုံကြည်မှုတွေကြား ဘာတွေ ဘယ်လို ဆက်ဖြစ်လာကြမှာလဲ။
