BAYAN AYKIRI [TAMAMLANDI]

44. Bölüm

"Ne ilgisi? Yok, öyle bir şey..." dediğim an üzerimdeki çarşafı çekiştirip durmuştum. "Benimle sakın uğraşmayın!" He, sen uğraşırken iyiydi! Ana...

Selin, "Sen yüksek ateşten dolayı kendinden geçince, Yaman bildiğin kıyameti kopardı lan. Ne demek öyle bir şey yok? Kim durduk yere bir kız için bu kadar yaygara koparır ki?" Bay megaloman...

Pelin kaşlarını çatıp, "Bir de bize aşkla ilgili ne ayaklar yapıyordun sen Leyla. Çocuk senin için az daha hastaneyi yıkıyordu başımıza bundan haberin var mı?"

Üzerimdeki çarşafı hızla fırlatıp, "Yok, ne yaptı ki?" diye sordum merakla. Aşkın pençesinden çok, merak batağında solup gideceğim bu gidişle. Göz devirme...

İpek hızla atılmıştı olduğu yerden. "Çok romantikti bence. Tıpkı filmlerdeki gibi..." dediğinde Selvi odaya girmişti hemen ardından.

"Hastamız uyandı mı?" diye sordu bana doğru gülerek yaklaştığında. "Bizi çok korkuttun Leyla Hanım. Şimdi nasılsın bakalım?"

"Daha iyiyim." diyerek bana bakan diğer kızlara çevirmiştim bakışlarımı. "Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum kızlar. Sandığınız gibi bir şey yok."

"Çok şey var..." diye söze atılmıştı Selvi de. "Yaman'ın yanından geliyorum. Onu daha önce böylesine delice korktuğuna hiç şahit olmamıştım Leyla. Sana ne kadar değer verdiğini tahmin edebiliyorsundur umarım. Öyle değil mi?"

Kızların bütün bakışları üzerimde gezindiğinde, "Sonuçta ben onun arkadaşıyım. Bu kadar korkması sizce de gayet normal değil mi?" diye sormuştum kaçamak bakışlar atarken.

"Normal değil..." diyen ilk Pelin olmuştu. Düzgün bir şey söylesen şaşardım zaten! Göz devirme...

Selin, "Bu sefer Pelin'e katılıyorum ben de Leyla. Bana göre de hiç normal bir şey gibi durmuyor." Bombacı da bizim Baytar'a kaldığına göre, arkadan kuyum kazılıyor demektir millet. Kaçış yok...

"Bence Yaman, agresif belama karşı bir şeyler hissediyor olmalı..." diyende İpek olmuştu. "Erkek dediğin sevdiği kadın için endişe duyar öyle değil mi yani?"

Selvi'ye baktığımda, "Benim için senin ne hissettiğin önemli aslında." diyerek ellerini kaldırmıştı mahcup bir sesle. "Bir şey söylemek istemiyorum açıkçası bu konu hakkında." Oysa kapılıp gitmiştim bu sıraya ben be Yasal soyguncu. Senin de diğerleri gibi iki çift laf etmeni bekliyordum ne yalan söyleyeyim. Valla bravo sana da...

"Ben size böyle bir şey yok diyorum. Neden varsayımlarla hareket ediyorsunuz?"

"Bunun neresi varsayım?" diye çatık kaşlarıyla sormuştu Pelin. "Sen gerçi gözünün gördüğü şeye inanırsın anca Leyla. Biz ne desek boş."

"Pelin bak-" diyemeden içeriye Yaman ve Doruk girmişti. Ben daha sözümü bitirmemiştim ki, kızlar duraksamam yüzünden arkalarına doğru baktılar. Yaman bana öyle garip bakıyordu ki ne diyeceğimi hiç bilmiyordum açıkçası. Kolumda serum takılı olmasaydı şu an hastaneden firariydim aşkolar...

"Nasıl oldun?" diye sordu merakla. "Biraz daha iyi misin?"

"İyiyim." Tansiyon: 17... Nabız: dörtnala...

"Eğer iyi hissetmiyorsan doktoru çağırabilirim Leyla." dediğinde bana imalı bakışlar atan kızları fark etmiştim bir an. Hepsinden tuhaf tuhaf hareketler seziyor, değişik sesler duyuyor gibiydim resmen. Gel de çıldırma...

"Sadece evime geri dönmek istiyorum." dediğimde bana hâlâ şefkatle bakan Yaman'a dikmiştim kaçamak bakışlarımı. Kızların yüzünden ağzımı açıp tek kelime dahi edemiyordum. Zira bir şey dediğim an, tribünlerdeki holiganlar gibi bağırmaya başlayacaklardı.