BAYAN AYKIRI [TAMAMLANDI]

26. Bölüm

  • BAYAN AYKIRI •
                      Mahi Nehar

Keyifli okumalar!

BÖLÜM 26: DUYGUSAL YAKINLIK

LEYLA YAMAN

Ben değil, kardeşim yaşamıştı. Süveyla... Diyen Yaman'a, gözlerimi şaşkınlıktan kocaman açarak bakmıştım. Kız kardeşi nasıl bir şey yaşamıştı ki, Yaman bunun etkisinde kalarak böyle tepkiler verebiliyordu acaba? Olduğum yere adeta çivi gibi çakılmıştım. Gözlerim onun, gecenin karanlığında koyulaşan kehribar harelerine takılı kalmıştı. Bir süredir aklımı kurcalayan düşünceleri soru haline getirip sormak istiyordum; ancak bunun için önce kendimi toparlamam gerekiyordu. Cesaretim un ufak olmadan dudaklarımı aralamayı seçmiştim sonunda.

"Ona ne oldu? Yani Süveyla' ya..."

"Öldü..." dedi kısık çıkan sesiyle Yaman. Tüylerim diken diken olurken, gözlerim ılık gözyaşların etkisiyle buğulanmıştı. "Onu da tıpkı sana takan bir adam yüzünden kaybettim." Tahmin ettiğim şeyin bu kadar net olması kalbimi delip geçmişti sonunda.

"Ben... Ben, ne diyeceğimi bilemiyorum." diyerek titremiştim. "Nasıl... Nasıl oldu?"

"Süveyla çok gençti, hayat doluydu. Onun için bazı şeylerin bu kadar erken biteceğini tahmin edemezdim. Tıpkı, iç yeşerten gülümsemesinin yitip gitmesi gibi... Bir daha kardeşimin gülümsemesine şahit olamadım ben. O güzel gülümsemesi sonsuza dek solup gitti. O da sevdiği ve güvendiği erkek arkadaşı tarafından zorbalığa uğrayarak ağır travmalar geçirdi. Yaşadığı şeyler o kadar ruhuna ağır geldi ki, psikolojik destekli tedaviler görmeye başladı. Ta ki..."

"Ta ki?" dediğimde yüzüme patlatılan acı gerçeklerle yüzleşmiştim bir anda.

"Ölene kadar. Kardeşim saldırıya uğradı ve ondan sonra bir daha hayata tutunamadı eskisi gibi. Kaldırıldığı hastaneye gidemeden yolda kalbi durdu ve hayatını kaybetti." dediğinde dizlerinin üzerinde durmakta zorlanan Yaman kaldırıma çökmüştü. "Sana karşı olan tutumumun sebebi, biraz da buna bağlıydı Leyla. Haddimi aştıysam sana karşı özür dilerim."

"Böyle söyleme lütfen. Ben de hatalar yaptım ve sana karşı dediğin gibi hiç yapıcı olmadım Yaman. Ben de özür dilerim." dediğimde yanına çömelip oturmuştum. Duygusallığım benim en büyük düşmanımdı millet!

"Süveyla çok gençti ve psikolojikmen yeterince güçlü değildi. Hiç iyi şeyler yaşamadı ve kendini senin yaptığın gibi koruyamadan hayata gözlerini yumdu. Ağabeyi olarak ben de onu koruyamadım!"

"Kendini suçlama lütfen."

"Ağabeyiydim ben onun Leyla, ağabeyi. Bunca zaman ölümüyle hep kendimi suçlayıp durdum ben. Onu kaybettikten sonra iyi biri olmadım. Öfkesiyle hareket edip, insanları görmezden gelen bir canavara dönüştüm. Aksi, huysuz ve sınırlarını aşan biri olarak yaşadım bunca zaman. Senin bu yaşadıklarını görünce, ben Süveyla' ya olanları hatırlıyorum ve kendime engel olamıyorum. Beni anlıyor musun?"

"Anlıyorum..." diyerek bir elimi Yaman'ın elinin üzerine koymuştum. "Senin için hiç kolay olmadı ve bana karşı gelişen olayları da görünce tepkisiz kalamadın, ama inan o kişinin gözaltına alınmasını sağlayacağım. Ve benimle bir ilgisi olduğuna hâlâ inanmıyorum. İçin rahat olsun."

"Bunu kendini başına yapamazsın. Az önce neler oldu gördün. Gelmeseydim o kişi seni de yaralayabilirdi Leyla. Ayrıca hâlâ kim olduğunu bilmeden, seninle bir ilgisi olmayacağına nasıl bu kadar emin olabiliyorsun sen?" Seninle bunu asla paylaşamam Yaman. Bunu yapamam...