BAYAN AYKIRI [TAMAMLANDI]

15. Bölüm

         • BAYAN AYKIRI •
Mahi Nehar

Keyifli okumalar!

BÖLÜM 15: YENİ EV ARKADAŞI

Bildirimler sıfır.

Mesajlar sıfır.

Moraller sıfır.

Şarj yüzde doksan beş.

Yalnızlık yüzde yüz.

İçim o kadar çok daralmıştı ki, evde kafayı yemek üzereydim artık. Bir de yetmezmiş gibi karşı komşum Yaman Efendi, zaten yeterince karışık olan kafamı kurcalayıp duruyordu anlayacağınız. Oh anasını! Leyla kazan, Yaman kepçe karıştırıp dursun güzelce!

Selin'in beni eve hapsetmesiyle eline ne geçmişti acaba? Ne vardı yani kampüse gidip paşa paşa derslerime girseydim? Evde oturup dinlenmen gerekiyor demişti diktatör kılıklı Bilge küpüm. Evde kaldım da ne oldu? Harbiden sıyırmak üzereydim. Ne yapayım diye düşünürken, aklıma gelen en mantıklı fikirle ayaklarımı yere sürte sürte odama giderek ders notlarımı almıştım. En azından biraz olsun sınava hazırlık yapsam iyi olurdu. Notlarımı aldıktan sonra balkona çıktım. Ev yeterince beni boğduğu için açık hava heyheylerimi yatıştırmak için güzel bir tercih olabilirdi. Mini sehpaya defterimi bıraktığımda Aysel ve Serpil'in sesini duymuştum. Ağzıma tüküreydim de çıkmaz olaydım!

Neden etrafı kolaçan etmeden dışarı çıkmıştım ki ben? Ulan burası benim balkonumdu! Çıkmayıp da ne yapacaktım? Bu iki dedikoducu zaten sürekli camdalardı. Kendime niye kızıyorsam! Geldiğim gibi geri dönüyordum ki, Aysel'in görüş alanına girmem bana seslenişinden belliydi. 'KAÇIŞ YOK!' neon yazılı tabelalar özgürce göklere yükseldi.

"Kız Leyla nasıl oldun? Duyduk ki gece hastanede gözünü açmışsın." Piyasa nasılda canlı? Haberim çoktan yapılmış!

"Okula gitmemesinden belli. Ay, Aysel yüzü de nasıl bembeyaz olmuş, te buradan görüyorum. Bu kız hiç iyi gözükmüyor." diyende Serpil olmuştu hemen ardından. Sizi gördükten sonra iyi bir şey olmasını nasıl bekliyordun acaba sen? Felaket tellalı ne olacak! Bunlar insanın ömrünü kısaltırdı be...

"Deme kız!" diyerek elini ağzına götürmüştü Aysel. "Dur bakayım." dedi eline aldığı dürbünle bana doğru bakmaya çalışırken. Ulan kadına bak be askeri mühimmat deposu gibi. Dürbün çıkardı resmen. DÜRBÜN! "Leyla ses versene kız, nasılsın? Çatlatma bizi!" Kaya gibi ortadan ikiye yarılsanız keşke!

"Beni boş ver de sen hiç iyi görünmüyorsun Aysel abla."

"O niye kız?"

"Gıybet yapmaktan zehirleneceksin de ondan. Kalk az yoğurt ye." dedim göz devirerek. Serpil'e bakıp, "Şahin gözleri olup, dürbüne ihtiyacı olmayan gıybet time üyesi başkanı, sen de yoğurt ye azcık." dedim yüzümü asarak çemkirirken. İntihar haramdır millet. Sizde benim gibi yüzünüzü asın yeter!

"Kız sen de ne fena çıktın!" dedi Aysel gülerken. "Hâl hatırda sorulmuyor sana anacım."

"Turp gibi Aysel'im bu kızçe. Bize çene yarıştırdığına göre bomba gibi baksana." Ya ne demezsin? İçime sığmayan enerjimle füze olup size uçasım var ki sormayın!

"Her zamanki Leyla işte canım."

"Kapım çalıyor kapım." dedim seslerini bastırmak isterken. Bir an önce kurtulmam gerekti bu ikiliden. Ellerine düşsem bir daha asla kurtulmazdım kesinlikle. Cevap vermelerine müsaade etmeden hızla ardıma dönerek içeriye kaçmıştım. Kim geldi, niye geldi diye söylenip soru yağmuruna tutarlardı beni, yoksa. Ucuz yırttım deme hakkım var mıydı acaba? Ulan bir balkon keyfi yapıp adam akıllı ders çalışacaktım onun da içine etmişlerdi resmen. Ben dalgasına kapım çalıyor dedim, ama cidden kapım çalmıştı şimdi millet. Koşarak kapıyı açtığımda karşımda çeyrek milyarderim duruyordu. Onu görür görmez kollarımı boynuna, mahpushanede görüş için ziyaretine gelerek kardeşine sarılan Gaffur abi gibi dolamıştım.