17. Bölüm

221 18 48
                                    

            • BAYAN AYKIRI •
Mahi Nehar




Keyifli okumalar!




BÖLÜM 17: SİYAH KAPÜŞONLU YABANCI





Halim amca ve Yeter teyzenin yanından ayrıldıktan sonra evin yolunu tutmuştum neşeyle. O kadar sevinmiştim ki iş bulduğuma, evdeki yeni cadı Selvi umurum dışı kalmıştı bu sevinç karşısında. Midem de kelebekler uçuşurken, aklıma gelen feci bir gerçekle hareketlerim kısıtlanmıştı. Ulan eve gittiğimde inşallah katil olmazdım! Ben Selin'e gerekeni söylemiştim zaten. Eğer eve gittiğimde Yasal soyguncu odamda kendine hisse aldıysa, kıyamet bu akşam kopacaktı! Ben ve fevri çıkışlarım ayrılmaz bir bütündük millet.

Mahalleye girdiğimde sakin bir şekilde yürümeye devam ettim. Eve doğru yaklaştığımda bizim binanın kapısının önünde birini fark etmiştim. Bu Selin ile birlikte iken gördüğüm siyah kapüşonlu kişiye çok benziyordu. Hayır, hayır bu kesinlikle oydu! Yüzünü görmemi engelleyen şapkası nedeniyle kim olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu; ne yazık ki. Biraz daha yavaşlayarak kendimi yan binadaki bir merdiven duvarına yaslamıştım hızla. Ulan ben ne diye saklanıp bu adamı gözlüyordum ki? Şüphe etmesine ediyordum da niye gidip kim olduğunu ve burada ne işi olduğunu sormuyordum? Ulan Leyla! Cesaret yükleniyor... %95

Yeniden yola baktığımda hâlâ oradaydı. "Hey sen! Kimsin ve ne istiyorsun?" diye ona doğru yürümeye başladım. Birdenbire olduğu yerde kala kalmıştı. Sırtı bana dönük olduğu için tedirgin bir şekilde sağına soluna baktığını fark etmiştim. "Sana söylüyorum. Kimsin sen?" Bu sefer yakalandın!

Siyah kapüşonlu çocuk ardına aniden döndüğünde bana doğru sert bir hamle yapmaya çalıştı. Seri bir şekilde manevrasından kurtulup bacağına çelme takarak kolunu havaya doğru kaldırdım. Bir elim yüzünü kavrarken öteki elim kurtulmak için çırpınan kolunu daha da sıkı kavramıştı. Sen kiminle âşık attığını sanıyorsun lan köpek? Karşında Viking Leyla var senin. VİKİNG LEYLA!

Sıkıca tuttuğum kolunu yeniden tersine çevirerek kurtulmuş, dirseğimle sırtına vurmuştum. Bu hareketim yüzünden inleyerek benden iki adım öteye doğru düşmüştü siyah kapüşonlu yabancı. Üzerine doğru yürüdüğümde Yaman yüksek sesle seslenmişti.

"Leyla!"

Geriye doğru baktığımda tedirgin iki çift gözü üzerimde takılı bulmuştum. Hızla başımı çevirip, bakışlarımı yere düşen çocuğa diktiğimde birden kalkıp koşmaya başlamıştı o da. Peşine düşmek için hareket ettiğimde kolumdan sert bir şekilde tutulmuştum. Yaman beni kendine doğru çekerek kollarının arasına almış, yüzümü yüzüne doğru sabitlemişti. "Ne yaptığını sanıyorsun sen? Bu tehlikeli!" diyebilmişti şaşkınca. Tehlikeli olan tek şey, şu an seninle dip dibe olmamız budala!

"Bıraksana lan beni!" diyerek kendimi ondan kurtarmıştım. "Senin yüzünden kaçtı ellerimden işte!"

Yaman merakla, "Neler oluyor? Kimdi o?" dedi baktığım yöne doğru bakarken.

"Bilmiyorum." dedim kaşlarımı ona doğru çattığımda. "Bıraksaydın kim olduğunu öğrenebilirdim!"

"Tanımadığın birini sokağın ortasında mı dövüyordun yani?" Sarhoş mu lan bu?

"Sana açıklama yapmak zorunda mıyım?" dedim öfkeyle solurken.

"Bu mahallenin Teksas'tan bir farkı yokmuş cidden. Nereye taşındım ben böyle?" Korkak mıydı? Yoksa fazla mı egoluydu?

"Sorgu memurun değilim ben senin. Ayrıca bu mahallede eli silahlı magandalar dolaşmıyor!"

"Sana zarar verebilirdi o kişi. Neden kendini koruyup geri çekilmeyi düşünmüyorsun? Komando musun kızım sen?" Çok tatlısın, ama ben diyetteyim canım. Yemiyorum senin gibi şerbetli tatlıları! 'YASAKLI KELİME İZİNSİZ KULLANILDI!' neon yazılı anime karakterli tablolar görüldü!

BAYAN AYKIRI [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin