Bölüm 35

112 4 0
                                    

"Defneyi aldılar bizden"

Üç kelime bir cümle insanı ne kadar mahvedebilir?

"Pamir ne dediğinin farkında mısın?" Dedim şakanın sırası hiç değildi odaya gittim bi ümit beşiğindedir diye "söz vermiştin..." dedim gözlerim doluyken "söz vermiştin bana kızımıza bakıcaktın!" Dedim arkamı dönerken "gerçek ailesi mi geldi?" Dedim sakinlikle "pamir konuş benimle" yüzüme bakmiyordu ellerimi yanağına koydum bana bakmasını sağladım "bulucaz alıcaz kızımızı"

...

YIKIKLAR gurubuna eklendiniz

Hazal: gurubun ismine saatlerdir gülüyom normal mi

Yiğit: nasıl ama mükemmel dimi

Aysude: yıkık nalaka ayrıca üçümüzden başka yıkık mı var?

Yiğit: doğru, çıkarıyorum sevda ve pamiri guruptan

...

"Bizimkiler yine goygoy peşinde" dedim telefonu yatağa atarak "polisden haber var mı?" Dedim "yok, araştırıyorlar mış hala" aklıma gelen bir kişi var dı ama bu kadar ileriye gitmezdi bence "aklımda biri var ama o kişi defneyi bilmiyor" dedim pamir kaşlarını cattı "kim miş?" Derin nefrs alıp verdim "babam" dedim

"Yok artık değildir canım serdar amcayı tanıdğım kadarıyla yapmaz benim babam yapsa şaşırmam da serdar amca asla yapmaz" dedi umarım yapmamıştır

Gelen telefon sesiyle ikimizde ayaklandık "efendim başkomiserim, bir gelişme var mı?" Pamir komiserle konuşmaya başladı bende sessizce bitmesini bekliyordum umarım iyi bir haber alırdık

"Anladım tamam tekardan teşekkür ederim" dedi ve kapattı "noldu?" Dedim "bulmuşlar defneyi!" Dedi mutlulukla sıkıca sarıldım beni kendi etrafında döndürdü bıraktı ellerini iki yanağıma koydu ve okşadı aynısını bende yaptım "biliyordum bulucağımızı" dedim fısıldayarak biz sustuk gözlerimiz konuştu

...

"O benim kızım kimseye vermem!" Diye bağırdım karşımdaki kadına "defneyi ben doğurdum!" Dedi o da sesini yükselterek "doğurmakla anne olunmuyor!" Pamir beni sakinleştirmeye çalıştı "güzelim sakin" dedi ben ona döndüm "ne sakini ya! Sakin falan olamam" dedim polisler geldi "hanımefendi karakoldasınız bağırmayın lütfen"

Pamir beni ordan uzaklaştırdı ve dışarda bir banka oturduk "vermem ben defneyi onlara" başımı pamirin göğüsüne yatırdım "vermicez merak etme" dedi

"Saçını başını yolucam ben!" Dedi hazal bize doğru gelirken "elimden kimse alamiyacak" dedi bu sefer aysude "kız kavgasına bayılırım" diye yiğit geldi elinde çekirdekle "o kim yeğenimizi bizden alıyor" yiğit ve pamir dışında hepimiz sinirliydik "niye tutuyorsun beni? Dövemedim ağız tadıyla" dedim ondan uzaklaşarak "merak etme kardeşim biz hallederiz" dedi aysude hazalın koluna girerek ikiside karakola girecekken yiğit tuttu

"Hanımlar bensiz nereye?" Dedi yiğit o da hazalın koluna girerken üçüde karakola girdi bizde peşinden "defneyi bizden almaya çalışan şıllık kim!" Dedi hazal

"Laflarına dikkat et!" Dedi kadın ona o kadar sinirliydim ki ne deseler karışmazdım "dikkat etmezsek nolur?" Dedim üstüne yürürken "senin gibi kavgacı birine defneyi vereceklerini sanmiyorum alıcağım kızımı sizden" sinir her yerimi sardı artık kimse beni bu kadının elinden almazdı

"Allahım sen bana güç kuvet ver çünkü dalacağım ben!" Diye saçına yapıştım hazal ve aysude de katıldı yiğit bizi keyifle izlerken pamir ayırmaya çalışıyordu

"Hanımlar! Çıkın hemen!" Diye bağırdı komiser önden biz arkadan onlar çıktı iyi gelmişti "ay iyi geldi valla" dedim dağılan saclarımı düzgünce bağlarken

"He valla içimin yağları eridi" gülüdük ama pamir kaşlarını çatmış bizi izliyordu "siz delirdiniz mi? Biz defneyi nasıl alıcaz diye düşünelim siz kavga edin" yanağından öptüm "alırız sevgilim o kadına bırakıcak değilim" dedim

...

Saatler sonra her şey ortaya çıkmıştı aslında kadının piskolojik sorunları olduğu ve bebeğin sağlıklı büyütemediği bebeği öldürmeye kalkıştığını öğrendik

Bu durumda bize verildi defnenin velayeti ayrıca reşit olduğumuz için de bakabiliyorduk

Eve geldik hepimize yorgunluk kahvesi yapıyordum

İçerden gelen konuşma seslerini dinledim

"Hangi odayı defnenin odası olucak?" Dedi yiğit pamir ilk önce düşündü sonra cevap verdi "ben bizim odanın hemen yanındaki oda diye düşündüm" dedi ben kahveleri getirdim "olur aslında" dedim kahveleri dağıtırken defne hazalın kucağında uyuyordu "rahat mısın öyle hazal alayım mı?" Diye sordum kahve yudumladıktan sonra "iyim iyim rahatını bozmayalım" dedi

"Yiğit kardeşim senin bahsettiğim manita kimdi?" Dedi pamir, yiğit hazala baktı "tam karşımda" dedi tahmin etmiştim ben "ay kız elti olduk" dedim

Sohbet etmeye devam ettik burası benim evimdi ben burda huzurluydum güvendeydim burası benim yuvamdı

...

GÜNAYDINNN

Aşırı enerjik doluyum

Bir sürü bölüm atabilirim

Belkiii

Kara Sevdam | texting Where stories live. Discover now