hoofdstuk 19

13 0 0
                                    

Jeroen begint dan zachtjes te zingen.

Wat is dit voor vrede leegte? Waar in ik al weken zweeft. De mist is verdwenen, echter wat er over bleef... Zal nooit meer hetzelfde zijn. Er sterft een deel van mij. Ze hebben me hoop gegeven. Dat tijd wel een antwoord heeft. Maar wat heb in aan medeleven, nu ik zelf niet leef. En alles weer verder gaat. Alsof jij niet heb bestaan...

Jeroen ziet tranen bij mensen en voelt het bij zich zelf. De pijn, het gemis. Die blijft. Voor altijd.

Kon ik maar even, had ik nog maar, hadden we meer kunnen doen met elkaar. Geef me een teken. Hoe is het daar? Ik laat het stromen. Als ik weet dat jij er bent. Ik wordt stil en hou me vast aan dat moment. Waar ben je nou? Het gaat niet zonder jou. Laat me nooit meer los.

Met een brok in z'n keel zingt die. Het klinkt vol met emotie.

Ik zag welleens regenbogen. Iets wat uit het niets verschijnt. Nu kijk ik met andere ogen...overal ben jij...
Ik loop in mezelf te praten. Blijf heel even staan...
Licht door de wolken,  wassende maan.
Kijk ik dan naar en noemt zachtjes je naam. Geef me een teken. Hoe is het daar? Ik laat het stromen. Als ik weet dat jij er bent. Ik wordt stil en ou me vast aan dat moment. Waar ben je nou? Het gaat niet zonder jou. Laat me nooit meer los. Nooit meer los...

Weer een traan ontsnapt uit zijn oog. Hij mist Appie op deze bijzondere dag. Het voelt niet goed, maar ook niet slecht.

Komt er een dag...dat we ooit weer zeggen...hoe mooi het leven is!

De tranen stromen over zijn wangen en hij voelt de armen van Patricia om zich heen. Pijn, leegt, verdriet, wanhoop. Alle opgekropte verdriet komt naar buiten. Maar hij is niet alleen. Nooit geweest. De bewoners staan aan zijn zij. En zelfs Lars. Door iedereen werdt die geholpen... maar vooral door Appie. Hun Appie, de grappenmaker, Ambers vriendje en zijn beste vriend. Jeroen kijkt naar de maan die naar binnen schijnt en dan kijkt die naar een felle ster. "Bedankt Ap" fluisterd hij bijna onhoorbaar.
"Bedankt".

Einde!!.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Bedankt voor het lezen en waarschijnlijk komt er een deel 4. Ik hoop tot dan!! 🙋‍♀️🙋

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 16, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

het huis Anubis en het verborgen verdrietWhere stories live. Discover now