Als Jeroen wakker wordt denkt die meteen weer aan gister avond. Wat was het heerlijk. Hij kijkt naar Patricia die nog rustig slaapt. Jeroen trekt zijn kleren aan en gaat de kamer uit. Hij maakt een ontbijtje klaar en gaat terug naar zijn kamer waar die Patricia wakker maakt. "Ik heb wat eten voor je lieffie".
Met een glimlach wordt Patricia wakker. "Wat lekker...en dan heb ik het niet alleen over het eten".
Jeroen lacht en hoort dan de bel. Even kijkt die om het hoekje. Trudie doet gelukkig Al open. Er staat een jongen voor de deur. Vast een verkoper. Jeroen sluit de deur weer. "Wie was dat?" Vragend kijkt Patricia haar vriendje aan. "Eén of andere verkoper denk ik. Of een krantenjongen".
Patricia knikt en begint wat te eten. Jeroen eet een paar happen. Sinds Appies dood heeft die nauwelijks iets gegeten. Af en toe iets in de middag. Chips of cola. Als de boterhammen op zijn brengt Jeroen het naar de keuken en zet die het op het aanrecht. Jeroen schrikt als de jongen die zojuist voor de deur stond de keuken in loop.
Jeroen kijkt hem vragend aan.
"Euhm...k...kan ik je helpen?"
De onbekende jongen steekt zijn hand naar hem uit die Jeroen twijfelend schud. "Hallo, ik ben Lars. Ik kom hier wonen..."
YOU ARE READING
het huis Anubis en het verborgen verdriet
RandomAppie is net begraven en de Anubis bewoners proberen hun leven weer op te bouwen. maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. zal het de bewoners lukken om hun verdriet te vergeten? om open voor elkaar te zijn? Om het verdriet een plekje te geven? le...
