အချစ်စစ်ပုံပြင် 💙 အခ်စ္စစ္ပုံျပင္ { COMPLETED}

CHAPTER - 24 🙆 Zawgyi 🙆

လူး၍ လြန႔္၍ တိုးေဝွ႔လာသည့္ ေလျပည္ေလးမ်ားတြင္ ေႏြရနံ႔ကေလးမ်ား ကပ္ၿငိတြယ္ပါလာသည္ကို သက္တံ့ေရာင္ သတိထားလိုက္မိသည္။ ထိုေႏြရနံ႔တို႔ကို သက္တံ့ သိပ္ျမတ္ႏိုးရပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေႏြေလျပည္တို႔ကို လႈိင္လႈိင္ရႈရႈိက္ရတတ္သည့္ တန္ခူးလ၏ ဆန္းသစ္ဖူးပြင့္စ ေန႔ရက္တို႔ကို သက္တံ့ သိပ္ခ်စ္ရျပန္၏။

တစ္ဖန္ျပန္၍ လူးလြန႔္ႏိုးထလာသည့္ ေႏြ၏ အေငြ႕အသက္မ်ားႏွင့္အတူ သက္တံ့၏ ႏွလုံးေသြးမ်ားတြင္ စြဲထင္ရစ္စြဲေနသည့္ ဒ႑ာရီေလးတစ္ပုဒ္သည္လည္း လႈပ္ရွားႂကြႏိုးလာျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုဒ႑ာရီကေလးရွိရာဆီသို႔ ဦးတည္၍ ဆိုင္ကယ္ကေလး တစ္စီးျဖင့္ သက္တံ့ ထြက္လာခဲ့ပါသည္။

ေနေရာင္ပင္ မကြဲေသးသည့္ မနက္ခင္း အေစာပိုင္းျဖစ္လင့္ကစား တိုက္ခတ္လာသည့္ ေလျပည္ညင္းကေလးမ်ားသည္ ေအးစက္မေနဘဲ ေႏြးေထြးလ်က္ ရွိပါသည္။

သည္ေလျပည္ေႏြးေတြဟာ သခင္မ မမဥ၏ ခ်စ္ျခင္းသစၥာတရားေတြကို ရည္ၫႊန္းကိုယ္စားျပဳေလသလား...။ သည္လိုေတြးမိေတာ့ သက္တံ့ ၾကက္သီးေႏြးကေလးမ်ားပင္ ျဖန္းခနဲ ထသြားရပါ၏။

သခင္မ စံျမန္းရာ သခင္မေတာင္ေျခသို႔ အေရာက္တြင္ ဆိုင္ကယ္ေလးကို အပ္ထားခဲ့လ်က္ ‌ေျခက်င္ေတာင္တက္လမ္းကေလး၏ ေလွကားထစ္ေလးမ်ားကို နင္းျဖတ္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေတာင္ေျခသို႔ ေျခခ်လိုက္သည္ႏွင့္ သခင္မ စံျမန္းရာ နန္းေဆာင္အျပင္ဘက္က သရဖီပင္တို႔မွ သရဖီပန္နံ႔ကေလးမ်ားကိုပင္ ရႈရႈိက္မလိုက္သလို ကဲကဲပိုပို ေတြးထင္မိလိုက္သည္။

ေတာင္ေျခရွိ ပြဲေဈးတန္းႀကီးသည္ေတာ့ လႈပ္ရွားအသက္ဝင္ကာ အတန္အသင့္ စည္ကားလ်က္ ရွိၿပီ။ ေတာင္တက္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္တြင္လည္း ပြဲေတာ္လာ ဧည့္သည္မ်ား၊ သခင္မအား မိ႐ိုးဖလာ ကိုးကြယ္ၾကသူမ်ားျဖင့္ ဆူညံစည္ပြက္လ်က္ ရွိၿပီ။

ဟင့္အင္း...၊ သည္လို အေစာပိုင္း အခ်ိန္မွာေတာ့ သခင္မ၏ ပြဲေတာ္ကို လာေရာက္ လည္ပတ္သည့္ ဧည့္သည္ဆိုတာထက္ သခင္မထံ အခစားဝင္ ပန္းလာဆက္သည့္ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္သူမ်ားသာ ရွိႏိုင္မည္ထင္သည္။ သက္တံ့ ကိုယ္တိုင္လည္း သခင္မအား  ပန္းဆက္ရန္ အခစားဝင္ျခင္းပင္ မဟုတ္လား။ တစ္ႏွစ္တြင္ သည္တစ္ရက္သာ ရွိသည့္ ပန္းဆက္ပြဲကေလးကိုေတာ့ သူ ႏွစ္စဥ္မျပတ္ ဆင္ႏႊဲပါဝင့္ေလ့ ရွိပါသည္။