ACIBADEM -ASKIYA ALINDI-

ACIBADEM -GELECEK PLANI-

"Kırdım mı yine seni, istemeden?"

Araf, sessizliğime tahammül edemezmiş gibi duruyor ve yeniden konuşuyordu.

Evet. Ona kırılmıştım, istemeden.

Neden eve dönmemi istediğini anlayabiliyor ve ona hak verebiliyordum ama aynı zamanda kırgındım da işte.

Yanında olduğumu her defasında belli edip onu her haliyle kabulleneceğimi söylediğim halde benimle arasına mesafe koymak istiyordu.

Böyle bir ruh hâlini tek başına yenebilecek kadar güçlü müydü?

"Ayrılmayacağız. Yine, her canımız istediğinde görüşeceğiz Nehir. Sadece beni sinirli ya da halsiz olduğumda görmeni istemiyorum. Anla beni, lütfen. Karşında durup hiçbir şey yapamazken kendimi işe yaramaz bir bok parçası gibi hissediyorum. Seni üzdüğümde kendim parçalara ayırmak istiyorum. Karşımda, öylece dururken sana zarar vermek istemiyorum."

Dudaklarımı aralayıp onunla konuşmak isterken Araf parmaklarını dudaklarıma kısaca bastırdı.

"İtiraz edip sana zarar vermediğimi söyleyeceksin ama öyle değil işte. Bu odada, ömür boyu beni bekleyemezsin. Elimden geldiğince seninle bir şeyler yapmaya çalışıyorum ama olmuyor. Aldığım ilaçlar beni bitap düşürüyor yavrum. Daha baharındasın. Sınav senen yeni bitti. Gezmek, dolaşmak ve bir şeyler yapmak istiyorsun. İtiraz edip karşı gelme bana, biliyorum ben. Sana bu aralar ayak uydurmakta zorlanıyorum. Canının sıkılmaması için her şeyi yapmaya hazırım ama halsizim. Anla beni."

"Senden beni gezdirip eğlendirmeni istemiyorum." dedim titreyen sesimle. "Ben sadece senin yanında olmak istiyorum. Hem, eve gidince canımın sıkılmayacağını mı düşünüyorsun? Sen olmadan eğlenebileceğimi mi düşünüyorsun?"

"Nehir!" dedi Araf beni uyarmak istercesine. "Ayrılmıyoruz. Sadece sürekli vakit geçirme durumumuzu bitiriyoruz. Eve dönünce arkadaşlarınla buluşup sosyal hayatına devam edeceksin. İyi olduğumda, kendimi psikolojik ve fiziksel açıdan iyi hissettiğimde ben de sana eşlik edeceğim. Eski Araf gibi. Sadece bu!"

"Ayrılmıyoruz, değil mi?" dedim dolan gözlerimi aralarken. O sırada Araf'ın yoğun kahverengi gözleriyle karşılaştım. Araf, bana güven vermek istercesine başını olumlu anlamda salladı.

"Ayrılmıyoruz güzelim. Ayrılmıyoruz."

"Yine çift terapilerine de devam edeceğiz, birlikte?"

"Edeceğiz tabii. İyileşeceğim ve bizim sağlıklı bir ilişkimiz olacak."

Sağlıklı bir ilişki.

Daha önce bir ilişkim olmamıştı. Sağlıklı ve sağlıksız ilişki nasıldı, bilmiyordum. Tüm bunlara rağmen ilişkimiz sağlıksız olsa bile razıydım.

"Düzelince de ilk işim yanına gelip parmağına yüzüğü takmak olacak. Sonra da hemen seninle evleneceğim."

Araf, elini saçlarıma çıkartıp uçlarını usul usul okşarken gözümden süzülen bir damla yaşla aynı vakitte gülümsedim.