ACIBADEM -ASKIYA ALINDI-

ACIBADEM -FINDIKLI KEK-

Selaamss!

Satır arası yaptığınız yorumlar ve verdiğiniz oylar bölümlerin daha hızlı ve uzun gelmesini sağlar. Bu yüzden yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın. Keyifli okumalar!

Araf, yüzündeki içten gülümsemesiyle bana bakarken suratımdaki gülümseme dondu ve alık alık ona bakındım. Yarı içeride, yarı dışarıda olan bedenimi ona tamamen döndürürken şaşkın şaşkın baktım. O, benimle bir şeyler yapmak istiyordu. O, beni kampa götürmek istiyordu.

"N-Nasıl yani?" Heyecandan kekelerken marotona çıkmış kalbimi frenlemeye, az da olsa sakinleşmeye çalıştım. Araf, yüzündeki gülümsemeyi silmeden yanıma yaklaşırken demir kapının arkasında kaldı ve beni tepeden aşağı usulca süzdü. "Arkadaşlarımla birlikte planlamıştık ama senin de benimle gelmeni istiyorum, benimle kamp yapmaya gelir misin?" 

İçimde oluşan heyecan ve heves bu durumu çoktan kabullenmişken ailemin bu duruma ne tepki vereceğini bilmiyordum. Belki karşı çıkıp, onunla gitmeme izin vermeyebilirlerdi. "Annem ve babam izin verirse tabii ki gelirim ama izin vermeyebilirler." Sonlara doğru kısılan sesime engel olamazken kurduğum cümleyle Araf'ın gözleri ışıldadı ve suratından silmediği sırıtmasıyla bana bakmaya devam etti. Benim gözlerim, onun kusursuz suratında gezinirken hafifçe iç çektim. Gerçekten hiç kusuru yoktu! "Ben onlardan, senin için izin alırım. Sen şimdiden hazırlan."

Onun bana verdiği güvenle daha fazla heyecanlanırken aklıma gelen derslerim ve kursum suratımın asılmasına sebep oldu. İki ya da üç gün beni çok fazla geriletebilirdi. "N'oldu?" Araf, asılan suratımı fark ederken çantamın ipleriyle oynadım ve bakışlarımı hafifçe kaçırdım. "Kursum ve çalışmam gereken derslerim var." Üzgün çıkan sesime engel olamazken Araf başını eğip bedenlerimizi biraz daha yakınlaştırdı. "Tamam, boşuna üzülme. Kitaplarını al, orada birlikte çalışırız. Olmaz mı?" Bana sunduğu öneriyle başımı dikleştirirken şaşkınlık ve heyacanla ona baktım. Arkadaşlarıyla eğlenmeye gittiği yerde benimle mi uğraşacaktı?

"Sen ciddi misin?" Cıvıldayan sesimle ona bakarken bana kafasını aheste aheste salladı. Sigarayla karışmış güzel kokusu burnuma doluşurken derince soludum, içime çektim. "Evet, neden olmasın? Kitaplarını da yanına al." Sevinçle ona bakarken içimde oluşan kıpırtılara engel olamıyordum. Onunla yakınlaşıyorduk ve bu, çok iyiydi. "Olur, alırım ama ben hiç kamp yapmadım. Yanıma ne almam gerekiyor?"

Araf, elini kaldırıp saçlarıma doğru uzatırken uçlarını yakaladı ve kendine doğru çekip parmaklarına doladı. "Çadırını ve uyku tutumunu ben alırım. Sen kıyafetlerini ve kitaplarını hazırla, yeter." Ona kafamı onaylar anlamda sallarken bana sırıtarak elini saçlarımdan indirdi. Ona son kez bakıp arkamı dönerken çıkardığım anahtarı yuvasına geçirdim ve hafifçe çevirdim. "İnce ve açık saçık şeyler alma Küçük, gece soğuk oluyor, üşüme." Bana bulunduğu uyarıya sırıtırken ona kısa bir bakış attım. "Tamam, dikkat ederim."

Araf, yavaşça kapımızdan uzaklaşırken anahtarı çevirip kapıyı açtım ve aralayarak içeri girdim. Ev, tüm sessizliğiyle beni karşılarken anahtarı yeniden çantama attım. Annemle babam, bu saatlerde işte oldukları için evde tek oluyor, onlar gelene kadar bir şeylerle uğraşıyordum. Bu artık rutunim hâline gelen bir döngüydü.

Merdivenleri tırmanıp direkt odama çıkarken içeri girdim. Çalışma masama çantamı koyarken üzerime rahat bir şeyler geçirebilmek için dolabıma ilerledim. Aklıma gelen detayla pencereye dönerken Arafla göz göze geldim. Balkonunun koruma demirlerine yaslanmış, sigarasını içerken odamım içine doğru bakıyordu. Onun, net bakışları karşısında çekinirken dolabımdan aldığım siyah şortu ve pembe tişörtü alıp köşeye geçtim ve hızlıca giyindim. Üzerimden çıkan kirlileri köşedeki hasır sepete atarken pencereden yeniden baktım ve onu yeniden orada gördüm.