𝓒𝓱𝓪𝓹𝓽𝓮𝓻 𝓣𝔀𝓸 (2)

12 1 0
                                    



LUNA'S POV

" You know what?! You are so lucky." I said to the person being tied on bed while facing the ground and then gave him a very quick smirked.

" If you want to kill me later, why not now?!" he managed to answer confidently despite of his condition.

" If I was the one to decide...WHY NOT!" I replied to him with a sharp eyes ready to kill him anytime kung hindi lang magagalit si Secret sa akin.

" Just be thankful moron hindi katulad ko yung kapatid ko kahit ganyan yung dinanas mo sa mga kamay nya." I added as I turn the bed facing me.

" Should I? " said he and laughed hilariously.

" Or not... she's more a monster than I, I guess. Dahil gusto ka pa nyang makitang nahihirapan ng matagal kaysa akin na papatayin ka agad." I stated and laughed more hilarious than him.

Alam kong may tinatagong bangis na mas mahigit pa kaysa akin yung kapatid ko, kahit hindi man nya amin. She loves to give punishments and really love to see someone in pain lalo pa't kalaban at yung mga taong nag traydor sa kanya. She doesn't show any mercy to these kind of people. At kung iniisip ng iba na mabait sya dahil hindi nya pinatay agad si Leo na isa sa dahilan kung bakit namatay si Selene, pwes! Mali kayo... hindi nya ibibigay yun ng basta-basta lang kay Leo. Mahihirapan sya ng paunti-unti hanggang sa mawalan sya nanghinanga.

" Oh by the way! Huwag kanang umasa na makakawala ka dito at sa kamay ng kapatid ko. Dahil dito kana mamatay at kahit isang buto mo hindi na makikita ng pamilya mo." sabi ko dito at ibinalik sya sa dating posisyon nya.

" I know.... this time I'm gonna be die for real." sagot nito.

" Oh! You remember?!" I surprisingly asked him.

" The fight we had 6 years ago... that's what I can call "luck" dahil muntikan mo narin akong ma patay during that time. At ngayon hindi ko na talaga matatakasan si kamatayan sa kamay ng kapatid mo." he explained with a grained on his face.

"At hindi lang naman ako ang may gusto na sumabog ang eroplano na yun para mamatay si Secret and she was really a good friend." he added.

" Malas mo lang naging kaaway mo sya at dahil sayo nawala sa kanya yung tao hindi man lang nya nakasama bilang kapatid nya." I retorted at nagising nanaman ang galit ko para sa kanya. Gustong-gusto ko na syang patayin kung hindi lang dahil kay Secret.

He's right when he said that he got lucky 6 years ago dahil hindi ko sya pinatay kahit pumatay ako ng bata basta sagabal sa mga plano at mission ko wala akong ititira. Ganun na ba ako kasama? I guess not, hindi ko kasalan kung pati bata ang ginagamit ng mga nakakatanda para pumatay ng ibang tao. At sabi nga nila kailangan mong putulin ang sungay ng isang tao para hindi na ito humaba pa at maging dahilan ng maraming gulo.

"Ate Luna?" bigla namang pasok ni Secret sa silid kung na saan kami.

" Mom is looking for you. May ipapagawa ata." sabi nito na hindi manlang binigyan kahit isang tingin ang taong nakatali ngayon at nahihirapan.

I'm still amazed to this girl in front of me. Pagkatapos ng nangyari kahapun parang walang dugong dumagak at maraming tao namatay dahil balik nanaman sa normal itong si Secret na tumatawa at nakikipag biruan kay mama. At kung titigan mo lang yung mga mata nya kahapun parang ibang tao sya. She can change her emotion that easily at makikita mo yun sa kanyang mga mata. Lucas really made her a monster; a monster na kahit kaming dalawa ay hindi sya kayang talunin. Kahit pa sabihin nya na mahina sya kumpara sa akin o kay Lucas pero alam namin na mas higit pa sya kahit kanino. And for Selene, she grow up really well pero nakakapanghinayang lang at hindi na namin sya makakasama ngayon. Kahit ganito kami na pamilya; pumapatay at puro gulo ang buhay, tao lang din kami at nasasaktan kapag nasasaktan ang mga taong mahal namin.

" Ok susunod ako." sabi ko dito ng lumabas din ito agad ng room.

" Enjoy your stay here Leo...." sabi ko sa taong ngayon ay tahimik na, baka wala ng lakas para mag salita. Sa mga sugat, bali pa naman at saksak mula kay Secret kahapon, magkakalakas ka pa ba? Hahahaha

***********

SOMEONE'S POV

" Anong nangyari dyan?" tanong ng taong kasama ko.

" Wala... sugat lang ito nakuha ko mula pagkabata. May nangyari kasing accident na hindi ko narin maalala." sagot ko naman sa kasama ko habang kumakain kami ng lunch.

May mga bagay talaga na hindi natin pwedeng masabi kahit na sa pinakamalapit na tao sa buhay natin. Kahit pa gaano natin gusto na maging parti sila ng buhay natin may mga sitwasyon na nagsasabi na hindi talaga maari itong mangyari. Sa lahat ng mga nangyari sa akin ngayon marami akong natutunan at natuklasan pa tungkol sa buhay at sa mga tao nakapaligid sa akin. At isa sa mga natutunan ko ang hindi dapat mag niwala ng basta-basta sa isang tao kahit kaibigan mo pa ito.

**********

NATHAN'S POV

" Ano na? Nahanap nyo na ba si Leo?" tanong ko sa mga tauhan namin matapos kong malaman na nakipagbakbakan sya sa BlckMite at nang makarating kami sa lugar ng pinangyarihan kahit isang katawan wala kaming nakita kahit na ang kay Leo. Kaya hindi ko masiguro kung patay na ba sya o buhay pa dahil hindi pa sya umuuwi hanggang ngayon.

"Wala parin boss. Pasensya na po." sagot ng isang tauhan.

" If I were him... huwag nalang syang bumalik at kung buhay man sya ako ang papatay sa kanya." sabi ko at pina-alis na sila sa harapan ko.

Mabait ako na tao pero huwag lang akong tra-traydorin dahil kapatid ko pa yan hindi ako mag papakita ng awa. At dahil sa kabaliwan nya muntik pa akong mamatay, ginusto nya akong mamatay bakit pa ako magpapakita ng awa sa kanya. Sya ang na una ako ang tatapos ng kahangalan nya. Habang naka upo ako nakita ko mga litrato naming magkaibigan na na sya Japan kami. Ako, si Leo, Calvynee, Learye, Selene at Secret na kay tamis ng mga ngiti. Pero nasasaktan ako sa ngiti ni Selene dahil alam kong wala na sya dahil sa kagagawan ni Leo.

Secret's Calling....

" Hey! How are you?" tanong ko agad sa tao na na sya kabilang linya.

" I'm doing good. I'm going back." a straightforward answer from the woman I miss a lot.

Pagkatapos ng accident na yun lahat kami ay hindi man lang nag kita kahit na isang beses. Nabalitaan ko nalang na nakita na si Secret at sa ibang bansa nagpapagaling habang si Calvynee at Lea ay napurohan din ng malala kaya halos mag iisang taon din akong walang narinig sa kanila. At sa amin magkakaibigan alam kong si Lea ang mas nasaktan dahil mahal nya yung nawala sa kanya. Ano kaya ang magiging reaction nya pag nalaman nya yung kaibigan nya ang dahilan kaya nawala sa kanya yung taong mahal nya? Dahil pag sa akin yun kahit ang pinakahuli-hulihang lahi nya sa mundong ito mawawala ng walang nakakaalam.

" Ok. See you soon." sagot ko dito at nawala na sya sa linya.

I know Secret change a bit just from the tone of her voice parang nawala ang taong masiyahin na kilala ko. Parang naging ibang tao na yung kausapan ko sa phone. Pareho lang naman kaming nawalan ng kaibigan at ang masakit pa alam ko kung sino ang dahilan. Selene doesn't deserve that kind of death at hindi nya din deserve mamatay. Mas deserve pa namin ni Leo ang mamatay kaysa kanya dahil sa mga nagawa namin. Kung hindi lang dahil sa BlckMite at kay Leo na gustong angkinin ang lahat walang mawawala sa amin . Walang masasaktan kahit na isa kaya uunahin ko si Leo at isusunod ko kung sino man ang nasa likod ng BlckMite at Golden City. They all deserve to die.

BANNGG!

"Naging loyal ka nalang sa akin kaysa kang Leo at siguro mabubuhay ka pa." saad ko sa isang tauhan namin na syang kanang kamay ni Leo na ngayon naka handusay na, na may tali at takip sa bibig kaya hindi maka sigaw.

BANNGG!

Ang huling alingaw-ngaw na nagsasabi na wala ng buhay ang taong nasa harapan ko ngayon. Ang sabi ko lang mabait ako pero kaya ko ding pumatay ng walang kaawa-awa.

" Rest in peace! Don't worry susunod ang amo mo sayo." sabi ko dito at umalis na sa lugar na yon.

MESHUGA 2Where stories live. Discover now