Lotte Salvatore (Kol Mikaelson love story)- DUTCH

Chapter 15

POV Kol

Ik parkeer mijn auto en loop naar de deur van Lotte's huis. Ik klop op de deur en na enkele tellen gewacht te hebben, opent ze de deur. Ze ziet er prachtig uit. Ze heeft een lichtblauwe jeansbroek, een wit T-shirtje, een blauw jeansjasje en witte sneakers aan (zie media). Het staat haar echt geweldig. Ik steek mijn hand uit voor haar om te nemen en kus haar hand zachtjes. Ik begeleid haar naar mijn auto en we beginnen te rijden naar onze bestemming.
Voor ik haar ging ophalen, heb ik een picknick naast het meer klaargezet. 
Ik hoop dat ze het leuk zal vinden.

Onderweg naar de locatie, vroeg ze me hoe mijn leven was voor mijn moeder mij en mijn broers en zus in vampieren veranderde. Ik vertelde haar dat ik als enige mijn magie al kon gebruiken. ''Ik was er blij mee. Ik had altijd alleen geweest. Nik, Rebekah en Klaus waren altijd met elkaar bezig. Mijn magie zorgde ervoor dat ik me minder buitengesloten voelde. Totdat mijn moeder mijn geluk moest afnemen. Door de dood van mijn kleine broertje Henrik, wilde ze dat ons niets aangedaan kon worden. Ik was kwaad op haar. Ze ontnam al mijn geluk. Later hoorde ik dat mijn vader haar vermoord had. Ik, mijn broers en zus vluchtten van Mikael. We gingen elk onze eigen weg. Ik ging naar Europa."
"Het spijt me dat te moeten horen. Het moest vreselijk zijn geweest om je zo alleen en ongelukkig te voelen." 
"Was het ook." zeg ik terwijl ik de auto parkeer. "Maar nu is dat gevoel weg. Ik voel me gelukkig en niet meer alleen. En dat komt door jou." Ik kijk haar aan en geef haar een kus. Dan stap ik uit en gebruik mijn vampiersnelheid om haar deur open te doen.
"Kom op, onze date wacht."
Ik zie dat ze zachtjes moet blozen. Ze is echt mooi.

Na een vijftal minuten komen we op de locatie aan. Ik kijk naar Lotte en zie dat ze vol bewondering rondkijkt.
"Kol, het is echt prachtig."
"Niet zo prachtig als jij" Ze kijkt me aan met een blik dat zegt: ben je serieus?
"Ik meen het." Ze schudt lachend haar hoofd.
We gaan zitten op het picknickkleed dat ik eerder al neergelegd had.
"Dus." Begin ik "Ik heb onderweg naar hier mijn leven voor ik een vampier werd verteld. Nu is het jouw beurt."
"Ik ben geboren in 1885. Mijn moeder overleed 6 maanden later. Ik had altijd een erg goede vriendschap met mijn beide broers totdat Katherine Pierce in ons leven kwam. Ik was 6 jaar op dat moment. Damon was naar de oorlog gegaan. Ik miste hem enorm. Zeker sinds Katherine er was. Stefan had enkel nog oog voor haar. Ik besloot die dag om te gaan kijken bij Stefan en Katherine en zag Damon staan. Hij gaf me deze halsketting." Zegt ze terwijl ze hem laat zien.
"Hij is van mijn moeder geweest. Een week na Katherines komst, stierf mijn vader. Damon verliet mij en Stefan en kwam me soms opzoeken. Op mijn 17de verjaardag kon hij er niet bij zijn zoals hij had belooft. Dus schreef hij een briefje. Dan ben ik op wereldreis gegaan met Rebekah en stierf ik."
"Je hebt een zwaar mensenleven gehad." "Ik weet het. Ik probeer er niet te veel aan te denken." Ze schudt haar hoofd. "Maakt niet uit. Het verleden is het verleden. En dat moet ik achter me laten."

Na vele uren gepraat en gegeten te hebben, breng ik haar naar haar huis.
"Dankjewel voor deze geweldige avond, Kol."
"Alles voor jou, darling."
We geven elkaar nog een lange kus en dan vertrek ik naar huis met een glimlach op mijn gezicht.

POV Lotte

Als ik de deur sluit. Denk ik terug aan onze date. Het was echt geweldig. Kol was zo lief voor mij.
We zijn meer over elkaar te weten gekomen en hebben gelachen.
Als ik naar de salon ga om een bourbon in te schenken zie ik een figuur staan. 
"Je doet me schrikken. Wat moet je?" vraag ik terwijl ik mijn glas inschenk.
"Lotte, luister. Het spijt me. Ik had Rebekah de schuld niet mogen geven. Ik wist niet dat je opnieuw probeerde te beginnen. Ik had je moeten opzoeken, en dat deed ik niet. Dat was stom van me. Kan je het me vergeven?" Ik kijk in de ogen van Klaus. Ik zie dat hij spijt heeft van wat hij gedaan heeft. "Natuurlijk kan ik het je vergeven. Jij bent mijn beste vriend. Ik kan niet zonder jou. Je moet wel begrijpen dat ik ook andere vrienden heb. En ik ben oud genoeg om zelf te beslissen met wie ik een relatie heb." Ik geef hem een knuffel. Na een tijdje laat ik hem los. 
"Bourbon?" vraag ik hem.
"Graag."

Nadat ik hem zijn bourbon gegeven heb, is het stil. Het is niet het soort ongemakkelijke stiltes dat je meestal hebt. Het was een aangename stilte. 
Na een tijd begint Klaus met praten.
"Maakt hij je gelukkig?"
Ik weet dat hij het over Kol heeft en meteen verschijnt er een glimlach op mijn gezicht.
"Ja. Hij maakt me gelukkig." Hij knikt. 
"Dan is het goed. Als hij je ooit pijn doet zal ik hem vermoorden."
Ik grinnik. Ik ben blij dat hij mijn beste vriend is.

POV Rebekah

Ik zit in de woonkamer te wachten tot Kol thuis komt. Het wordt al laat en net als ik naar mijn kamer wil gaan, gaat de deur open. 
"Jij komt laat thuis." Hij kijkt me aan met een blik dat zegt 'moet dit echt?'
"Wat moet je Rebekah?"
"Hoe ging je date met Lotte?" Ik zie dat zijn uitdrukking onmiddellijk verandert bij de gedachte aan mijn beste vriendin.
"Het was leuk, maar ik weet zeker dat Lotte je een gedetailleerd verslag zal brengen morgen. Nu, als je me wilt excuseren. Ik wil naar mijn kamer." zegt hij voordat hij de trap op gaat.
Hij is dolverliefd op Lotte. Dat zie je van ver. Ik ben blij dat ik het vanaf het begin doorhad.
Die twee zijn voor elkaar gemaakt.

POV Caroline

Ik zit op de bank in de woonkamer, wanneer ik een berichtje van Lotte krijg.

(Start chat Caroline en Lotte)

L: Hey Care, ik moet je iets vertellen. Zin om morgen in de Grill af te spreken?

C: Hey, wanneer zou je morgen willen afspreken?

L: In de namiddag?

C: Is goed.

C: Tot morgen!

L: Tot morgen!

(Einde chat Caroline en Lotte)

Lotte is iemand dat me al sinds het begin volledig begrijpt. Ze is in de korte tijd dat ik haar al ken een goede vriendin geworden. En daar ben ik blij om.

---------------------------------------

Hey,

Sorry dat het weer lang duurde voor ik een nieuw chapter uitbracht.

Ik heb het heel erg druk gehad. Ik probeer zoveel mogelijk te schrijven. Dat lukt niet altijd, maar ik doe mijn best.

Wat vinden jullie van dit chapter?

Vote + comment

liefs

lezer645