Lotte Salvatore (Kol Mikaelson love story)- DUTCH

chapter 10

POV Kol

*De volgende dag*

Ik word wakker door mijn wekker dat het refrein van Pompeii- Bastille (Zie media bovenaan). Ik denk gelijk weer aan Lotte. Haar ogen, haar haar en kleding, alles zit nog in mijn hoofd alsof het 5 minuten geleden was dat ik haar laatst zag. Maar dat is helaas niet waar. Op een speciale manier maakt ze me gek. Ik trek mijn kleding aan en ga naar beneden. Ik zie Rebekah al in de keuken een bloedzak drinken. Ik neem er ook een en staar mijn zusje aan, zij doet hetzelfde. "Kol, je weet dat Nik niet blij zal zijn als hij erachter komt?" vraagt ze na enige tijd. "Jeetje, Bekah. Begin nu niet weer. Ik weet zelf nog niet eens zeker of ik wel iets voor haar voel" zeg ik met een zucht. Ze kijkt me aan met een blik die zegt dat ze niet gelooft wat ik zeg. "Kol, dat is een leugen. Dat weet jij even goed als ik. Maar het jij kiest wat je gelooft." Plotseling horen we een auto toeteren. "Dat zal Lotte zijn." zegt ze wanneer ze haar tas neemt. Als ze de keuken uitgaat, draait ze zich nog even om. "Weet dat ik je wil helpen om Lotte te krijgen. Ze verdient het, net zoals jij." Met dat draait ze haar weer om en loopt naar de deur. Enkele seconden later hoor ik de deur toegaan. Ze zal weg zijn. Wat bedoelde ze met 'ze verdient het'? Ik wil het weten. Ik kijk op de klok en beslis om ook naar school te vertrekken. 

Onderweg naar school denk ik na over het gesprek van eerder. Ik weet dat ik haar leuk vind maar ze kent me nauwelijks. Ze is de beste vriendin van Bex en Nik. Ik ga nog niets tegen haar zeggen, eerst ga ik haar de kans geven om me beter te leren kennen. En dan kan ik gewoon uitgaan met haar als 'vrienden' terwijl we eigenlijk op date zijn, zonder dat Nik het doorheeft. Met dat in mijn gedachten loop ik de school binnen. Ik ga naar mijn locker en zie dat Lotte bij Rebekah en een ander meisje met blond haar staat. Ik denk dat ze aan het praten zijn, want hun monden bewegen. Volgens mij heeft iemand iets grappig gezegd want ze beginnen te lachen. Lotte heeft echt een mooie lach. Ik ben besef dat ik haar niet gewoon leuk vind, ik vind haar leuk leuk. In de vorm van: ik ben verliefd op haar. Ik word uit mijn gedachten gehaald als de bel gaat. Ik ga snel naar de les.

POV Lotte

Na de lessen ga ik met Stefan mee naar huis. "Damon! Ik en Stefan zijn thuis!" roep ik door het hele huis. "Je hoeft niet zo te roepen. Ik zit hier." zegt mijn oudste broer als hij van zijn stoel opstaat. Hij komt naar me toe en geeft me een kus op mijn kruin. "Dag zusje." "Dag grote broer." zeg ik als ik hem omhels. "Zullen we een familiedag doen vandaag?" vraagt hij ineens uit het niets. "Ja, lijkt me leuk." "Goed, dan zal ik het bloed en de bourbon al halen. "Wat kan ik doen?" vraagt Stefan die al de hele tijd stil is geweest. "Ow, jij bent hier ook nog." zegt Damon mompelend. "Ik heb een ideetje. Stefan, je mag je konijntjes halen om van te drinken. Ik weet zeker dat ze staan te springen om je te zien." zegt Damon sarcastisch. Ik moet mijn best doen om niet te beginnen lachen. "Het is niet grappig Damon. Als ik om dierenbloed ga, heb jij meer tijd met ons zusje. Dat is niet eerlijk." "Kleuters" denk ik. Dit was vroeger ook zo. Als we een broers en zus- dag deden, maakten ze altijd ruzie over wie er meer bij mij kon zijn. "Jongens, doe normaal tegen elkaar alsjeblieft en iedereen krijgt aandacht van mij." zeg ik na een tijdje als ik merk dat ze nog altijd aan het kibbelen zijn. Ze verontschuldigen zich en gaan elks om hun bloed. Dit gaat nog een lange, maar leuke avond worden.

-----------------------------------------------------------------------------------
Hey,

Een iets korter chapter. Ik ben heel druk de komende dagen, dus zal ik minder kunnen schrijven. 
Hopelijk vinden jullie het een leuk chapter.

Liefs
lezer645