Lotte Salvatore (Kol Mikaelson love story)- DUTCH

Chapter 7

POV Lotte

Ik word wakker van mijn wekker die afgaat. Ik laat hem nog even spelen terwijl ik uit bed stap. Eens mijn wekker stopt met afspelen, zet ik hem uit. Intussen had ik mijn kleding voor vandaag genomen (zie media bovenaan). Ik loop naar de badkamer en neem een snelle douche. Na de douche trek ik mijn kleding aan die ik daarnet had klaargenomen. Ik doe nog wat mascara op en ga naar beneden. Ik maak snel een ontbijt en pak enkele spullen die ik meeneem naar Mystic Falls. Vandaag zou ik op zoek gaan naar mijn ouders hun graf. Het is nu 6 uur in de morgen. Wanneer ik klaar ben ga ik snel naar beneden en eet ik het ontbijt dat ik daarnet maakte. Ik kijk op de klok en zie dat het 6:25 uur is dus ik haast me naar buiten. Ik zet mijn spullen in de auto en ga naar het huis van Klaus. Hij komt net naar buiten en lacht als hij me ziet. ''Wat?'' vraag ik, terwijl ik hem aankijk. ''Niets, het is gewoon-'' ''Gewoon wat?'' ''Gewoon jij die op tijd is voor iets. Dat kom je niet gemakkelijk tegen.'' ''Luister Klaus, het is enige tijd geleden dat we elkaar nog eens zagen. Ik ben in die tijd al veel -'' ''Te laat geweest?'' vraagt hij me. Ik zie dat hij zijn lach moet inhouden. ''Nee en laat me uitspreken. Ik wou zeggen dat ik in die tijd al veel ben veranderd.'' ''Ja, ik ben benieuwd naar wat er nog meer is veranderd.'' zegt hij al lachend. Ik geef hem een speels duwtje en samen gaan we naar de auto. ''Klaar om terug te gaan naar Mystic Falls?'' vraagt hij me als we in de auto zitten. ''Ik denk het. Wat als ik het graf van moeder en vader niet vind?'' ''Geloof mij, je zal het wel vinden. De Salvatore familie heeft geholpen met het stichten van Mystic Falls.'' zegt hij terwijl hij me aankijkt. ''Ik denk dat je gelijk hebt.'' zeg ik met een diepe zucht. ''En niet te vergeten deze stad heeft me ook mijn beste vriendin gegeven.'' zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. ''Dat is waar. Ik heb spullen genomen voor enkele weken. Dus ik ga opzoek naar het huis van mijn familie en daar even blijven.'' ''Oké.'' zegt hij en hij staart voor zich uit. Ik merk het en vraag hem wat er aan de hand is. ''Ik moet iets zeggen. Ik heb besloten om hier te komen wonen. Ik heb een huisje gevonden en daar ga ik wonen. Als er iets is, stuur je me onmiddellijk.'' ''Ja, vader.'' ''Lotte, ik ben serieus. Ik heb vele vijanden en nu dat jij terug bent gaan ze misschien ook achter jou aan komen.'' ''Ik begrijp je, Klaus. Ik beloof dat ik je zal sturen.'' Met dat gezegd te hebben, duw ik op de gaspedaal en rijden we zo door. 

-------------------------------------------
*Enkele uren later*

Eindelijk zien we het bord dat ons welkom heet in Mystic Falls. Ik en Klaus hadden besloten dat ik hem bij zijn huis zou afzetten en alleen naar de begraafplaats zou gaan. Als ik op de oprit van het huis op rij, zie ik een groot huis. ''Je hebt een 'huisje' gevonden? Dit is het tegenovergestelde van huisje.'' hij zegt niets terug maar lacht gewoon. ''Maar goed ik ga nu zoeken naar het graf van mijn ouders. Bye'' zeg ik en ik rij weg van het huis. Na enkele minuten kom ik aan bij de begraafplaats waar ik 56 jaar geleden mijn vader heb begraven. Ik was toen 6 jaar, dus ik weet niet goed meer waar mijn ouders hun graf is. Ik wandel door de graven heen en stop bij een graf wiens naam me aanspreekt. Het graf van Honoria Fell. Ik had die naam al eerder gehoord. Ik vraag me af waar. Ik besluit er niet verder over na te denken en opnieuw te zoeken naar het graf van mijn ouders. Na enige tijd zie ik een grafperk staan met 'Salvatore' erop gegraveerd. Ik wandel er voorzichtig heen en zie de naam van mijn vader staan. ''Giuseppe Salvatore'' lees ik luidop voor. Ik wandel het grafperk binnen en zie de namen van andere Salvatore-familieleden staan. Ik bekijk elke naam eens goed en zie nergens de naam van mijn grote broer, Damon. Stefan had ik nog niet zolang geleden gezien. Hij was er altijd voor me en toen vader overleden was, zorgde hij voor me alsof ik niet zijn kleine zusje was maar zijn dochter. Damon verliet me in 1864. Hij is me af en toe eens komen opzoeken, maar verder hoorde ik niet van hem. Hij was niet eens op mijn 17de verjaardag. Ik keek terug naar vaders graf en voelde een traan over mijn wang rollen. Snel veeg ik mijn traan weg en ga ik weg uit het perk. Ik loop weg naar de plek waar mijn auto stond geparkeerd en rij weg. Ik wil hier niet meer zijn. Ik wil terug weg. Niet naar New Orleans, maar naar een andere stad om opnieuw een nieuwe start te maken. Deze plek doet me te hard denken aan vroeger. Deze plek is vreselijk. Dit is niet langer Mystic Falls voor mij, dit is Mystic Hell. Snel rij ik naar het huis van Klaus en zie dat hij naar buiten komt. Ik stap uit en ga naar hem toe. ''Klaus, het spijt me. Ik kan hier niet langer blijven. Deze plek herinnert me te hard aan hoe het was vroeger. Ik hoop dat je het begrijpt.'' Zonder hem een kans te geven om te antwoorden stap ik terug in mijn auto en rij ik weg. Weg van dit vreselijke stadje, weg van mijn verleden. Op weg naar New York City.

--------------------------------------------------
*Na vele uren in de auto*

Ik stap uit de auto en wandel naar een appartementje dat ik net had gekocht. Ik voel mijn telefoon trillen. Als ik hem opendoe zie ik dat Klaus me heeft gestuurd.

(Chat Klaus en Lotte)

KL: Lotte, waarom ben je zo snel weg gegaan?

KL: Wat is er aan de hand? Ben je in orde?

L: Ik ben in orde. Ik ben weg gegaan omdat het te veel was voor mij

KL: Ik ben blij dat je in orde bent. Ik begrijp je maar kom me alsjeblieft eens opzoeken. Ik heb je net terug

L: Ik weet het niet. Laten we de tijd afwachten

KL: OK. Laat me regelmatig weten hoe het met je gaat

L: Zal ik doen. Ik moet gaan. Bye

KL: Bye love

(einde chat Klaus en Lotte)

------------------------------------------------------
POV Klaus

Ik leg mijn telefoon weg en zucht diep. Ik haat het om niet eerlijk te zijn tegen Lotte. Ze is mijn beste vriendin. Ik ken haar al erg lang en ze is de enige persoon in de hele wereld dat wel met me om wil gaan, die zich niets aantrekt van mijn achtergrond, die me gewoon ziet als Klaus Mikaelson en niet als Klaus Mikaelson de originele vampier. Ik heb haar vele jaren moeten missen en nu is ze weer weg. Ik heb haar niet verteld dat ik hier ben omdat hier een doppelganger is. We zijn nu al 140 jaar beste vrienden en ik heb nog nooit iets geheim gehouden voor haar. Ik maak me zorgen om haar. Ik moet me focussen op de doppelganger. Ik heb zo dadelijk een afspraak met een heks. Zij zou me naar de geschiedenis leerkracht, Alaric Saltzman, zijn lichaam overplaatsen. Zo ben ik toch dichter bij de doppelganger en kan ik haar bloed uiteindelijk aftappen en zo de vloek opheven. Dan kan ik me zorgen maken over Lotte.

---------------------------------------

Hey,

Het spijt me dat ik traag update. Ook sorry dat Kol er nog niet in komt. Hij zal in chapter 8 voorkomen. Hopelijk vinden jullie het tot hier toe een leuk verhaal. Als er vragen zijn aarzel dan niet om ze te stellen.

Er is kans dat het boek niet samenloopt of helemaal niet lijkt op de serie

Liefs

lezer645