Against the Wind

CHAPTER 32

"Bale ang pinaka-main task mo ay tulungan akong mag-set ng meeting sa mga potential clients natin. Mag-follow up at mag-collate ng documents na kailangan. Gagawa rin tayo ng mga presentation na gagamitin sa meeting. Kailangan bawat project at kliyente ay magawan rin natin ng summary ng details, both presentation at hard copy. Pero bago ka mag-schedule ng meeting, kailangan mo munang i-verify ang availability ni Sir Joefel at ni Sir Gaston."

Napatingin ako kay Vanessa habang nagsasalita siya.

"Wala kayong call sign ni Sir Joefel?" tanong ko. Parang boss pa rin kasi ang dating ng pagtawag niya kay Sir Joefel.

Hinampas niya ako at pinandilatan.

"Sumeryoso ka nga. Nasa gitna tayo ng trabaho. Mamaya na ang tsikahan. Ayan pa, tayo rin ang makikipag-coordinate sa bawat project architect at engineer. Meaning to say, bago gawan ng presentation kailangan muna nating hingin ang design sa kanila. Tayo rin ang—"

Napahinga ako nang malalim kaya napatigil si Vanessa saka tiningnan ako.

"Na-overwhelm ka ba? Sige na nga, mamaya naman 'yong iba. Tapusin mo munang aralin iyan."

Tumango ako at ipinagpatuloy ang pag-scroll.

"Mamaya ipapakilala kita sa mga engineer at architect. Madalas kasi silang wala rito. Bumibisita ang mga 'yon sa construction site para siguraduhing nasusunod ang plano ng project."

Sumang-ayon ako sa mga sinabi ni Vanessa. Siguro kailangan ko munang i-familiarize ang sarili ko rito. Saka na ako gagawa ng paraan para makausap si Puppy Gaston.

Panay ang sulyap ko sa opisina ni Puppy. Ang tagal na nila sa loob pero hindi pa rin lumalabas si Sir Joefel. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan nila. Kabado ako kasi baka paalisin ako rito. Mukhang hindi pa naman nagustuhan ni Puppy na nandito ako. Halata sa mukha niya kanina ang pagkadisgusto.

Confirmed. Galit nga siya sa akin.

"Tiyak nagtatalo na naman sila. Ilang beses na kasing kinukumbinsi ni Sir Joefel si Sir Gaston na kumuha ng assistant pero ayaw niya," pabulong na kuwento ni Vanessa.

"Pero bakit parang hindi takot si Sir Joefel kay Pupp—kay Sir Gaston? Buti pa siya," untag ko.

Napatigil si Vanessa at tiningnan ako.

"Ang weird pala pakinggan kapag ikaw ang tumawag ng "Sir" kay Sir Gaston. Hindi ako sanay," aniya.

Napasimangot ako.

"Magkaibigan kasi ang mga 'yon. At ang alam ko distant relative ni Sir Gaston si Sir Joefel," dagdag niya.

Napatango-tango ako. Kaya pala parang ang tapang kanina si Sir Joefel. Parang wala lang sa kanya na galit ang CEO.

"Sabay tayong mag-lunch mamaya, ah? May utang ka pang kuwento sa akin."

Kininditan ako ni Vanessa pagkatapos niyang sabihin iyon. Napairap na lamang ako. Hindi talaga siya titigil hangga't hindi siya nakakasagap ng tsismis tungkol sa hiwalayan namin ni Puppy.

Ilang beses akong nag-rehearse kagabi ng sasabihin ko kay Puppy Gaston sa muling pagkikita namin pero hindi ako makapaniwalang wala man lang akong nasabi sa kanya kanina maliban sa good morning. Nautal pa ako. Hay.

Inaral ko ang mga SOP ng kompanya. Ang dami niyon at malapit nang sumabog ang utak ko. Mabuti na lamang at tinawag na ako ni Vanessa para mag-lunch break. Hindi ko man lang napansin ang oras dahil sobrang immersed ko sa inaaral ko. Kahit mahirap at nakakadugo ng utak, hindi ko kayang sumuko kasi naiisip kong kahit sa ganitong paraan man lang ay may ambag ako kay Puppy Gaston.

"Hindi ba natin hihintayin si Sir Joefel? Hindi mo siya sasabayang kumain?" untag ko habang papalabas na kami at papuntang elevator.

"Hindi na. Nai-text ko na siya na tayo muna ngayon. Isa pa ay busy iyon. Baka mamaya pa sila kakain ni Sir Gaston. Madalas naman sabay kumain ang mga iyon."