ᑕIᗪ ❙❙ Taekook ❙❙

CHAPTER 11

" අර වතුර පයිප්පෙ ගාව. ඒ පයිප්පෙ තිබ්බ ලීක් එක හින්දා එතන පස් තෙතයි.. ඒකෙන් හොයාගන්න ලේසි උනා. ඊදර් සර් ගාව ඒ ඩීටේල්ස් සේරම ටික ඇති."

" හාහ්.. ඒකත් මේ වෙලාවෙ හැටියට ලොකු උදව්වක්.. මැරෙන්න ඉන්න මිනිහට පිදුරු ගහත් හයියක් කියනවනේ.."

ජන්කුක් ඒක වැඩිය නොහිතා කිව්වත් ඒක ඇහිලා ටේ ජන්කුක් දිහා බැලුවෙ ඇස් කරකවලා.

" මො.. මොකක්.. මොන පිදුරු ගහක් ගැනද කියන්නෙ.. මොකාද මැරෙන්න ගියේ.. "

ටේ කියන්නෙ සාමාන්‍යයෙන් භාෂාව ගැන මහලොකු විද්වතෙක් නෙවෙයි. ටේ උපමා , ප්‍රස්තා පිරුලු කියන දේවල් දන්නවා අඩුයි. මොකද ටේට වටෙන් ගොඩින් කියලා පුරුද්දක් නෑ.. පිහියෙන් අනින්න වගේ කෙලින් කතා කරන පුරුද්දක් ඔහු ලග තිබුනෙ. ටේ අහපු විදිහට මැරෙනකන් තමන්ට මෙතන හිනා වෙන්න පුලුවන් උනත් තොල හපාගෙන හිනාව ගිලගත්තු ජන්කුක්,

" ඒක තේරුම් ගන්න මොලයක් නැති එකට මට කරන්න දෙයක් නෑ. ප්‍රයිමරි ස්කූල් යන පොඩි එකෙක්ගෙන් ඇහුවනම් යස අගේට කියලා දේවි.. "

" ඔව් කොහොමත් දැන් ඉන්න පොඩි උන් නොදන්න ඉටිගෙඩියක් නෑ තමයි. සයිස් එකට නෙවේ කතාව. අවුරුදු දහය පිරිච්ච ගමන් උන් කෙල්ලො පස්සෙ දුවනවා.. "

මූනත් සත පහ වගේ හදාගෙන කුටු කුටු ගගා ටේ බනින දිහා ජන්කුක් බලාගෙන හිටියෙ හිනාව බොහොම අමාරුවෙන් පාලනය කරගෙන. වෙලාවකට ටේ කියන්නෙත් මුරණ්ඩු පොඩි එකෙක්.

" ලමයි ගැන හොද අවබෝධයක් තියෙන්නෙ ඔය.. දැන් ලමයි කීයක් වගේ ඉන්නවද දන්නෑ.. "

හීනෙන්වත් බලාපොරොත්තු නොවුණ ගොංතාලෙ ප්‍රශ්නයක් ජ කුක් අහද්දි ටේ හිනා උනේ කට කොනින්.

" දහවෙනි පාරට මේ ලගදි බැන්ද වයිෆ්ට ඉන්නෙ මාස දෙකක් වයස පොඩි එකෙක්.. ඒකා මගෙ හත්වෙනියට බැදපු වයිෆ්ගෙ දෙවෙනි කෙල්ලට මේ ලගදි ඇහැක් ගහලා.. බොහොම අමාරුවෙන් රණ්ඩුව විසදුවෙ.. ඉතින් හිතාගන්න පුලුවන්නේ.."

කෙල්ලෙක් දිහා ඇහැක් ඇරලාවත් බලන්නෙ නැති ටේ මේ කියන කතාවට ටේගෙ හිතත් ටේට මහ හයියෙන් හිනා වෙනවා. මෙච්චර වෙලා තද කරගෙන හිටපු හිනාව පුපුරලා යද්දි ජන්කුක් එයාගෙ බනී සමයිල් එකෙන් මේසෙට ගගහ පුලුවන්තරම් හිනාවෙනවා. ටේට තනියම හිනා ජන්කුක් හිනාවෙනවා දැකලා.. ටේ පලවෙනි වතාවට ජන්කුක් මෙහෙම හිනා වෙලා ඉන්නවා දැක්කෙ.. ඒ හිතටත් නොකිව්වට දැනුනෙ හරි අහිංසක සතුටක්. මෙච්චර ලස්සන හිනාවක් වඩන් කරගෙන ජන්කුක් මේ තරම් විදවන්නෙ ඇයි කියන එක ටේට තේරෙන්න නැහැ. ඒ හිනාවට බලන් ඉන්න ඕනම කෙනෙක් වශී වෙනවා.. ආදරේ හිතෙනවා.. ඒක හරි අවංක හිනාවක්.. ටේට හිතුනෙ එහෙම.