''7''
ရိပေါ်တစ်ယောက်အိမ်ကိစ္စအတွက်ပင်ပန်းထားတာကတစ်မျိုး အလုပ်တွေပိတာကတစ်မျိုးနဲ့သိပ်နေမကောင်းချင်သလိုဖြစ်နေတာကြပြီမနေ့ကမှအလုပ်တွေပြီးလို့ စိတ်ကိုလျှော့ချလိုတော့နေမကောင်းဖြစ်ပါလေရော
ဒီလိုအချိန်မျိုးဆိုရင်တစ်ယောက်ထဲရှိနေရတာဟာအရမ်းအထီးကျန်တာပဲ ပါးနဲ့မားဖြစ်ဖြစ် ရိပါ်ရဲ့ချစ်ရသူရှောင်းဖြစ်ဖြစ်တော့အနားမှာရှိနေချင်မိသား
မနက်ကဆေးသောက်ထားတဲ့အရှိန်ကြောင့် သူညနေမှနိုးလာတယ် နိုးလာလာခြင်းသတိထားလိုက်မိတာက သူ့ကုတင်အစွန်းတစ်ဖတ်ကခုံမှာလူတစ်ယောက်ထိုင်နေပြီးသူ့ရဲ့လက်ကိုခပ်ဖွဖွလေးကိုင်ထားတယ်
''ရှောင်း...ရှောင်း မင်းလား''
''အွန်း ဝမ်ငယ် ကိုယ့်ရဲ့ခလေးလေးသက်သာလားဟင်''
''မင်းရောက်နေတာလား ငါအဖျားတက်ပြီးထင်ယောင်ထင်မှားတွေများဖြစ်နေတာလားဟင် ဒါမှမဟုတ်အိမ်မတ်များမတ်နေတာလား''
''အဟား....မဟုတ်ရပါဘူးကွာထင်ယောင်ထင်မှားလဲမဟုတ်သလိုအိမ်မတ်လဲမဟုတ်ဘူး ဒီမှာကြည့် ဝမ့်ရဲ့ချစ်ရတဲ့ချစ်သူရှောင်းကိုယ်တိုင်ပါပဲဗျာ''
ရိပေါ်ရဲ့လက်ခလေးကိုယုယစွာကိုင်ပြီးရှောင်ကျန့်သူ့ပါးမှာကပ်လိုက်ရင်းဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ်တယ်
''ဒါဆို ရှောင်းဘယ်တုံးကရောက်နေတာလဲဟင်''
''ကိုယ်မနက်ကပဲရောက်တယ်ဝမ်ရဲ့''
''ကျွန်တော့် ကိုကြိုတော့မပြောဘူး ကျွန်တော့ လာကြိုမှာပေါ့ရှောင်းရဲ့''
''ရပါတယ်ကွာ ဝမ်ကနေကောင်းတာလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့ ကိုယ်မပြောမိတာပဲကောင်းပါတယ်''
''ဒီမှာရှောင်း ဘယ်နှစ်ရက်လောက်နေမှာလဲဟင်''
ရိပေါ်စကားအဆုံးအသံလေးတိမ်ဝင်သွားတယ်
''ကိုယ် ၁လလောက်နေဖြစ်မယ် ကိုယ်မင်းလေးကိုအချိန်ပေးချင်လို့''
''ချစ်တယ်ရှောင်း''
ရိပေါ်ကရှောင်ကျန့်ကိုထဖတ်လိုက်ပြီး
YOU ARE READING
Eventually
FanfictionXiao Zhan _ ''ဘန်ကောက်မှာနှင်းတွေကျလာတဲ့အချိန်မျိုးရောက်မှ ကိုယ်တို့တွေခွဲခွာကောင်းခွဲခွာကြရလိမ့်မယ် 'ဝမ်' '' Wang Yi Bo _ ''''Oh...;ဒါဆိုကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ထာဝရအတူတူရှိနေရတော့မှာပေါ့ နော် 'ရှောင်း' '' ဘန်ကောက်လို မြို့မျိုးမှာ ဘယ်တော့မှ နှင်းမ...
