Chapter 5

245 11 4
                                    

Chapter 5: Personal Guard


Death is not something I am ready to face.

But I guess, hitting the Royal Prince is really a huge crime. When I wake up from my deep slumber because I was lack of sleep due to my duty which is finding that ran away Prince! __when I wake up I am inside a prison.

That ungrateful commander prison because I hit the Prince head with a ball. Dahil doon 24 hours siyang tulog ma kinababahala ng commander.

He told me that if the Prince wouldn't get up for two days, he would slit my throat with his own sword that was bestowed by the King himself.

Napayakap ako sa sarili dahil napakalamig ng priso. Napapalibutan ako ng makakapal na pader na semento at pinto na gawa atah sa pinakamatibay na metal. May mga guard rin sa paligid sakali man tumakas ako.

Yeah, that Commander is overthinking. He send this many guard because he think that I might escape or kill myself. He did not want me to commit suicide because he want to kill me by himself.

Umangat tingin ko sa mataas na pader kung saan may maliit na bintana. Kamay ko lang atah ang kasya. Malapit na magdilim at baba na rin ang araw. Kapag hindi pa nagising ang Prinsipe na yun ay tiyak na mawawalan talaga ako ng ulo!

Bumuntong hininga ako at humiga na lang sa malamig na sahig. Wala kasing puso ang matandang yun at kahit kumot man lang ibigay niya para may mahigaan ako. Para naman may kahindik-hindik na krimen akong ginawa sa paraan ng pagtrato nya sa akin.

Tinamaan lang naman ng bola ang Prinsipe. Hindi naman siya mamatay. Napahaba lang taaga tulog nya!

Kinuyom ko ang kamao habang iniisip ang Prinsipe na yun! He is sleeping in comfy and wide bed while I am here sleeping in the cold floor.

Unfair talaga ng buhay!

I just want to help my brother. But I drag his name down. Wag naman idamay ng matandang yun pati pamilya ko. if that's happen they would discover the truth that I am girl!

Napabangon ako ng bumukas ang rehas ng kulungan. Tumayo ako mula sabaking kinahihigaan

Napatingin ako sa mahabang pasilyo papasok nitong kulungan. Then, I saw the commander who look so sad. Yeah, he look so sad. Nakatungo ang kanyang noo at hindi maipaliwanag ang kanyang ekspresyon. Naglalakad siyang papunta sa direksyon ko.

"Anong meron at ganyan reaksyon ng Commander?" I asked Knight who is my guard for this night.

Iling lang ang naging sagot sakin ng Knight at tila tulad ko ay naguguluhan rin siya.

"You are free now. You should be thankful that the Prince is merciful to get you free," labag sa loob na sabi ng commander.

"Thank you for your..."

Magpapasalamat na sana ako ng magsalita ulit siya.

"But there's a punishment in which" he sigh deeply and massage his forehead. He look so stressed. ". . . as exchange you would work under the Prince." He added.

Tila nabingi ako sa sinabi niya. Namali ba ako ng rinig?

"Wh..at?"

He glare at me with my question. Mukhang maging siya hindi tanggap ang balita niya sa akin. Like duh! The feeling is mutual.

"You would work under the Prince. You would be his personal guard," madiin niyang sabi bago madaling lumakad paalis ng kulungan.

I was left behind, speechless.

What kind of punishment is that!?

Kinaumagahan kumalat agad ang balitang magiging personal guard ako ng baliw Prinsipe na yun. Maraming nagulat sa balita.

The Prince Ran Away [Complete]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon