"Bırak Sikeyim Bırakmanı Söyledim!!"
"Üzgünüm diyene kadar olmaz!!"
"Milyon yıl geçse de olmaz!!"
"O zaman ben de seni çözmüyorum."
"Ama ben işemek istiyorum!!"
"O zaman lanet pantolonuna işe Park Jimin. Özür dileyene kadar gitmene izin vermeyeceğim...
Yorum ve oy vermeyi unutmayın ki bir sonraki bölüm erken gelsin 💗
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Al bakalım." Namjoon, Jungkook'a Jimin'in okula kabul belgelerini uzattı.
Jungkook onlara baktı ve iç çekti. Gerçekten de üçüncü sınıftaydı.
"O zaman neden yalan söylüyor?!" Jungkooj sinirli bir şekilde inledi ve başını masaya vurdu.
"Belki de bir zamanlar fakir olduğu gerçeğini kabul etmek istemiyordur." Dedi Namjoon omuz silkerek.
"Ama rm, birinin yalan söylediğini anlamakta ne kadar iyi olduğumu bilirsin. Ve güven bana, yalan söylemiyordu. " dedi Jungkook.
"Bazen en iyiler bile hata yapabilir Kook." Namjoon Jungkook'un sırtını sıvazladı.
"Peki şimdi ne yapmalıyım?" Jungkook gerçekten de hiçbir fikri olmadan sordu.
"Onu fakirleştir." Namjoon kendini beğenmiş bir bakışla konuştu.
Jungkook ona şaşkın şaşkın baktı ama sonra ipucunu anlayınca kaşları gevşedi.
"Tamam, anladım." Jungkook başını salladı ve tekrar Namjoon'a baktı.
"Bana bir iyilik daha yapabilir misin?" Jungkook sordu ve Namjoon sadece başını salladı.
"Zengin olmadan önce Parklar hakkında bilgi istiyorum. Jimin'in 3. sınıfının başlangıcından önce onlarla ilgili her şey gibi."
[...]
Jungkook yüzünde arsız bir sırıtışla yatak odalarına doğru ilerledi. Elinde iki kase kimchi vardı, biri sevgili kocasına diğeri de kendisi içindi.
Odaya ulaştığında, Jimin'e kocaman bir tavşan gülümsemesi verirken, Jimin ona ters ters baktı.
"Hey... Eminim acıkmışsındır. Hadi birlikte yemek yiyelim, tamam mı?" Jungkook tatlı tatlı konuştu ama Jimin sadece alaycı bir şekilde gülümsedi ve telefonuna baktı.
"Jimin... Kızgın olduğunu biliyorum ve daha önce sana bağırdığım için gerçekten üzgünüm. Kesinlikle haklıydın bebeğim! Zengin ve fakir insanlar hakkında yani... Paranın her şey olduğuna tamamen katılıyorum!! Lütfen beni affet, lütfen? Bana kızmana dayanamıyorum. Özellikle öpüşmemizden sonra..." Jungkook özür dileyen bir gülümsemeyle söyledi.
Jimin onlardan bahsedince kızardı ama yine de soğuk ifadesini koruyarak Kimchi kasesini ondan aldı. Kocasının yüzündeki sevimli tavşan gülümsemesini görmezden geldi ve yemeğini yemeye başladı.
İkisi de işlerini bitirdikten sonra, Jimin tatlı tatlı esnedi ve artık boş olan kâsesini bir kenara bırakıp yatağa uzandı.
Jungkook ona kıkırdadı ve fısıldamadan önce saçlarını okşadı.
"Üzgünüm bebeğim... ama bana başka seçenek bırakmadın."
Jimin hiçbir şey duymadan huzur içinde uyurken, kocası ertesi gün ona hayatının en büyük şokunu yaşatmak üzereydi.
