A Dream that never came (Sequel #4)

Chapter 20

Nilingon ko ang loob ng sasakyan niya.

"You should treat your Rover as a baby din..." suwestyon ko.

I'm too sentimental talaga sa mga things ko. I treat them like they're something that has feelings too.

"I only have one baby..." he said kaya naman nilingon ko siya. Ramdam ko ang pamamanhid ng buong katawan ko.

"Ahtisia..." dugtong pa niya kaya naman sa sobrang overwhelmed ko ay napahampas na ako sa braso niya na ikinatawa niya.

"Lalabas na nga ako!" asik ko kaya naman mas lalo siyang natawa.

Panay ang pang-aasar ni Hunter sa akin while we're walking sa hallway papunta sa klase ko. Nasa upper floor lang ang room niya same building kaya naman convenient sa amin.

Saktong papasok ako sa room naming nang dumating ang professor ko na mukhang kilalang kilala si Hunter.

"Jimenez, anong ginagawa mo dito?" tanong nito sa kanya.

Dahil doon ay nakuha kaagad namin ang atensyon ng mga kaklase ko. Nakatingin silang lahat sa amin na para bang we're some movie. Halos mag dikit nanaman ang baba at dibdib ko dahil sa pagkakayuko.

I'm not fond of this kind of attention.

"Hinatid ko lang po ang girlfriend ko," sagot ni Hunter.

Halos manlaki ang mga mata ko, rinig na rinig 'yon ng lahat. Para bang he lowkey announced it to everyone na kami nga.

Nakita ko din ang pagbabago sa ekspresyon ng mukha ng mga kaklase kong ayaw sa akin.

Lumayo kaagad ako kay Hunter para pumunta sa pinaka dulong row, kung saan ako lang mag-isa ang naka-upo, since no one wants to sit with me.

Iginala ng professor naming ang kanyang tingin sa buong room.

"I thought it's Ms. Aves," he said kaya naman nakaramdam ako ng kung ano.

Narinig ko pa ang pag ngisi ng mga kaklase kong babae.

"Bestfriend ko lang po si Sovannah," sabi ni Hunter sa professor.

Hindi ito umimik at muli iginala ang tingin sa buong classroom namin. Even ang mga professor ay hindi ako gaanong napapansin sa klase since tahimik lang ako sa pinakadulong row all the time.

"Sino sa mga estudyante ko ang pinapasakit mo ang ulo?" tanong nito sa kanya.

Ngumisi si Hunter, narinig ko kung paano napasinghap ang mga kaklase kong babae dahil sa ginawa niya.

"Yung pinaka maganda po syempre..." he said.

Mas lalong namanhid ang buong katawan ko, ramdam kong halos mag-init na ang mukha ko dahil sa pamumula.

Nilingon ako ng grupo ng mga babaeng may ayaw sa akin, masama ang tingin nila sa akin na para bang kasalanan ko na 'yon ang sinabi ni Hunter.

"Ms. Salvador..." he said kaya naman nilingon pa din ako ng mga kaklase ko kahit halos alam naman ata nila na kami, they just can't accept the fact kaya kung ano-anong iniisip nila.

Hindi na ako nakarinig pa ng kung ano mula sa mga kaklas kong babae after that scene. Pero hindi pa din nagbago ang matatalim na tingin nila sa akin everytime they look at me with disgust in their face.

Hunter is true to his words na liligawan niya ulit ako eventhough I think it's not necessary anymore, I let him na lang since ginusto naman niya 'yan.

"She told you?" tanong ko.

He told me na nag-usap na sila ni Sov about what happened.

Tipid na tanong ang isinagot niya sa akin.