Orchis | Taekook √

27| çok acemice

Çünkü oğlu her ne kadar arkasındaki amcasına benzese de.Kendi gençliğinin birebir kopyasıydı.Ağzından kaçan ıslığa engel olmadan eliyle kapıdan içeriyi gösterdi ve dalgasına olduğunu belli eden bir referansla eğildi.

"Hoş geldiniz,ne zamandır sizi bekliyordum.Oh oğlum özellikle de seni.Ne kadar da bana benziyorsun öyle."

***

Taehyung'un bu gerçeği göz önünde bulundurmaması imkansız olsa da bu benzetilme onu epey sinirlendimişti.Ağzını açıp bunu sert bir dille reddecek asla ve asla ona benzemediğini haykıracakken,hemen arkasındaki Kim Donghyun'un klasik tarzdaki ayakkabısından çıkan sesle sustu.

Orta yaşlı yakışıklı adam,biraz ilerleyip kapıya yaklaştığında Taehyung kendi yaş almış halinin ona benzemesini umdu.Tanrı aşkına adam o kadar ciddi ve mükemmel duruyordu ki imrenmeden edemezdi kimse.

"Cık cık,abiciğim.Tip olarak sana benzemesi ya da spermlerini alması onu senin oğlun yapmaz."
İşaret parmağı adamın omzunu bulurken hafifçe geriye ittirerek demir kapıdan geçmek için kendisini yer açtı.
Parmağını ceketinin kenarına silerken yakasını düzeltti ve yandan bir bakış attı kardeşine.
"Şimdi geri çekil de oğlum ve arkadaşları içeri geçsin,çok yer kaplıyorsun."

Arkasında bıraktığı adama tekrar bakmadan içeriye ilerledi.Adamın bozulmuş şeklini an ve an izleyen Taehyung üzerindeki gerginliği atmış,epeyce keyiflenmişti.Arkasında Yoongi'den gelen boğuk gülme sesiyle her ne kadar gülmek istese de,yüzünde ki ifadeyi değiştirmeden kapıdan biraz geri çekilen adamın yanından geçerek içeri girdi.

Karanlık beklediği oda tahminlerini pek yanıltmayarak loş bir yere çıkarken.Koca deponun içinde hiçbir oda olmayışından sadece duvar,zemin,birkaç sandalye ve çatıdan ibaret oluşu epey ilginç gelmişti.Önündeki adamla arasındaki mesafeyi kapamak için adımlarını hızlandırırken,arkasındaki seslerle diğerlerinin de girdiğini anlayarak bir nefes aldı.

Oda da kendileri hariç yaklaşık 5-10 kişinin daha ayakta beklediğini bir ikisinin de sandalyeler de oturduklarını fark edince gözlerini devirdi.

"Tekrar hoş geldiniz,sizi daha iyi bir yerde ağırlamak isterdim ama bununla idare edin."
İlerleyerek karşılarına geçen pişkin alfa ile kollarını belinde bağlayarak bıkkınca nefesini verdi Taehyung,şimdiden sıkılmış omegasının yanına gitmek için saniyeleri saymaya başlamıştı.

Şimdi bu yaşlı bunaklarla uğraşmak yerini,Jungkook'un dudakları ile ilgilenebilirdi.

"Uzak dur,yemin ederim toyluk zamanıma benzemem sikerim belanı."
Adamın anında konuya girmesi diğer adamları ayaklandırırken biraz daha yaklaştı.
"Şş karşında abin var küçük kardeşim ve Yeon biraz yanlış hedef oldu.Taehyung'u birazcık korkutmak istemiştim ama kahramanlık yapmaya çalışarak öne atlayınca..yazık oldu ona nasıl isteyerek zarar verebilirim ki,değil mi?"

"Sen kimsin de beni korkutacaksın lan?"
Adam burnundan güler gibi bir ses çıkardıktan sonra etrafında birkaç adım atarak tekrar eski pozisyonuna döndü.
"O gün okulda,küçük omeganın canı yanarken oldukça korkmuş duruyordun.Gerçekten kendini zayıflatacak bir sebep bulmana inanamıyorum.Ne güzel planlarım vardı halbuki beraber bir sürü şey yapabilirdik."

"Sana ne benim zayıflığımdan.Hem nasıl seninle bir şeyler yapacağımı düşünürsün?"
"Taehyung sakinleş."
Etraftaki baskın alfa kokusu diğerlerini rahatsız etmiş olacak ki Namjoon elini çocuğun omzuna koyarak sakinleştirmeye çalıştı.

"Sakinleş ufaklık,elbette hayatınıza karışmayacağım sadece öyle birkaç isteğim var."
Adamın pişkince konuşması iyice sinirlerini bozarken bu sefer kendisine fırsat vermeden Donghyun sözü ele aldı.
"Senin istediğin bir şeyi yapacağımızı da nereden çıkardın?"
"Çıkarmadım,sadece eminim."