KALBİMİN KOMUTANI

26

Yaklaşık yarım saattir sağ elimdeki yüzüğe bakıyor ve anlamsızca sırıtıyordum.

Evlenme teklifinden sonra hep beraber askeriyeye yakın bir kafeye gelmiş, çiftler halinde oturuyorduk. Başta Akın Efe, Mete'nin ve Helin'in yanına oturduğunda kaşlarını çatsada ona attığım uyarıcı bakışlarla yüz ifadesini düzeltmiş Mete'nin ensesine geçirerek yanıma oturmuştu.

Helin'i Mete'den kıskandığı çok belliydi ama artık Helin'i rahat bırakmıştı.

Elimdeki yüzükle oynadığım sırada Akın Efe beni iyice göğsüne doğru yaslamış bukle yaptığım saçlarımla oynuyordu.

"Beğendin mi yavrum?"

Tebessümümle birlikte kafamı geniş göğsünden kaldırarak yüzüne baktım.

"Ne beğenmesi Akın'ım bayıldım."

Helin ve Mete'ye doğru baktığımda ikiside birbirine mutlulukla bir şeyler anlatıyordu. Bu fırsat elime geçince Akın Efe'ye bakıp kulağına doğru yanaşarak fısıldadım.

"Akın Efe yıllardır içimde olan kavgayı açığa çıkarmak için seninle konuşmamız lazım. Hazır Mete ile Helin sohbete dalmışken biz de sessizce kalkıp baş başa olacağımız bir yere gidelim."

Akın Efe kaşlarını çatsada ona tebessümle baktığımda rahatlamış ve kafasını onaylar anlamda sallamıştı. Elimi sıkıca kavrayarak gidelim işareti yaptığında yanımda duran çantamı alıp onunla beraber ayağa kalkmıştım.

"Komutanım bir yere mi gidiyorsunuz?"

Mete'nin sorusuyla beraber Helin de bize soru dolu bakışlarla baktığında Akın Efe'den önce konuşmaya başladım.

"Siz oturun bizim Akınla bir işimiz var. Başka bir gün hep beraber tekrar buluşuruz."

Helin ve Mete kafasıyla onayladığında onlarla vedalaşıp kafeden ayrılmak üzere kapıya doğru ilerledik.

Akın Efe'nin arabasına doğru ilerlediğimizde arabanın önüne gelmemizle Akın Efe elimi bırakarak kapımı açtı.

"Buyur güzelim."

Gülümseyerek hızlıca yanağını öptüğümde yüzümdeki neşe onun yüzüne de geçmişti.

"Teşekkür ederim Akın."

"Rica ederim güzelim."

Arabaya bindiğimde oda hızlıca diğer kapıya doğru ilerleyerek şoför koltuğuna oturdu.

"Nereye gideceğiz güzelim."

"Sakin bir yere gidelim Akın. Konuşmamız gereken önemli konular var."

Kafasını onaylar anlamda sallayarak arabayı çalıştırdı.
_

Yaklaşık 20 dakika sonra arabayı durduğunda önümde duran deniz manzarasına baktım. Akın Efe konuşmamız gerektiğini bildiği için sakin bir yere getirmişti. Önümde sadece şehir manzarası ve masmavi deniz duruyordu.

Yana doğru kafamı çevirdiğimde Akın Efe'nin güzel gözlerinin beni izlediğini farkettim.

"Sencede yıllar önce yaşadıklarımızı konuşmamız gerekmiyor mu Akın?"

Derin bir nefes alıp kafasını aşağı doğru eğdiğinde haklı olduğumu biliyordu.

"Evet güzelim haklısın. Artık konuşmanın vakti geldi."

Ufak bir tebessümle söylediklerine karşılık verip bende kafamı onun şuan yaptığı gibi manzaraya doğru çevirdim.

"3 sene önce benden gittiğinde..."