Prohibited Love ➼ Larry

chapter fifteen

Öncelikle hepinize çok teşekkür ederim, destekleriniz olmasa asla devam ettireceğim bir şey değilmiş hikaye yazmak, onu fark ettim. İlk günden beri her türlü etkileşimi kazanabilmem için saçma da olsa yorum yapmaktan çekinmeyen s1utf0rharold ve spicyhabit 'a ne kadar teşekkür etsem az. Sizi çok seviyorum, bunun gibi bir altı sene daha deviririz umarım.

bedroomclotheszA sana da çok çok teşekkür ederim her ne kadar tanımasam da, en başından beri yorumların yazma hevesimi üçe beşe katladı! <3

_loutomlinson_ her chapter'da yenisinin ne zaman çıkacağını sorman yazmaya çalışmamdaki en büyük sebeplerden biri gerçekten. Seni de çok çok seviyorum. <3

tobesolonelyinaway  schw3rtz- h-harrystyIes goldenishabit ve therealzeus 'a da çok çok sevgilerimi iletiyorum. Her birinizin yorumlarını okurken o kadar çok gülüp eğleniyorum ki tarif edemem. <3

Sadece minnetimi belirtmek istedim, okuyup ne kadar zevk alıyorsanız bende bir o kadar seviyorum yazmayı. Şuan aklıma gelen etiketler bu kadar, unuttuklarım olduysa üzgünüm, sizleri de çok seviyorum. Fazla da lafı uzatmak istemiyorum, keyifli okumalar. <33

***

Koşarak kaç, kaç ki içinde bulunduğun bu durumu sorgulayacak veya hakkında pişman hissedecek hâle sokma kendini. Çünkü hakkın olmadığını biliyorsun Harry. Göğüs kafesinin içinde hissettiğin bu manasız acıya sahip olmaya bile hakkın olmadığını biliyorsun. Daha neyi, neden hissettiğini bilmediğin şu halinle, bir geçmişleri olduğunu öğrendiğin ablan ve Louis'ye hesap sormaya hakkın olmadığını pekâlâ biliyorsun.

Lottie'nin söylediklerini duyduğum andan itibaren düşündüklerim bundan fazlası değildi. Tüm bunları içimden geçirmemin aksine ise orada ağzımı açıp tek bir laf dahi etmemiştim.

Hem ne diyecektim, bana neden anlatmadığını mı? Yıllarca yüz yüze bile gelmediğimiz, belki de en sevdiği rengi bile bilmediğim ablama mı yoksa okulda beş saatten fazla ders vermekle yükümlü olmayan öğretmenime mi soracaktım bunu? Evet, bende aynen böyle düşünmüştüm.

O gün sebebini bilmezden geldiğim huzursuzlukla yukarı çıkmış ve kimsenin rahatını bozmadan da yemeyi bitirerek geçirmiştim gecenin kalanını. Sonrasında kalamayacağımı söyleyerek evime gelmiş ve içine düştüğüm durumu, hislerimi, ne yapacağımı ve Louis'yi düşünmüştüm. Kendimden de çekinmemiştim bunun doğruluğunu bilerek ama en çok onu düşünmüştüm.

Saatlerce yıldızları kendime çatı yaptığım terasta gökyüzüne bakarak düşünmeden önce, ne hissettiğimi bile bilmediğime hayret etmiştim.

Başta neye sinirlendiğimi düşünmüştüm. Ablamın onunla olabileceği ihtimali beni rahatsız etse de sebebi bu değildi, yerine başkasını da koymayı denemiştim. Bir başkasını onun yanına koyup, ona benden daha yakın olabilme ihtimalini düşünmüştüm. Başta bencil ve absürtçe geldiğine inandığım bu fikri inkâr etmek istesem de, daha önceki anıları düşündüğümde doğruluğunu zihnime yer etmiştim. Apaçık bir şekilde biraz kıskandığım söylenebilirdi.