Η συμπαικτρια.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ?

POV ΜΕΛΙΝΑΣ:

Νομίζω πρώτη φορα στην ζωή μου ένιωθα τόσο θυμό και τόση απογοήτευση για έναν άνθρωπο ..δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα ,η λογική μου δεν υπήρχε πουθενά. Έτρεχα έτρεχα ,ήθελα να φύγω ,χωρίς να πηγαίνω καπου συγκεκριμένα .

Αλλιώς περίμενα να εξελιχθεί αυτή η βραδιά ....εγώ η ηλίθια που ανυπομονούσα να την δω ...και αυτή ...αυτή την πρώτη βραδιά που γύρισε την πέρασε με την Αλεξ ...με την Αλεξ ρε φίλε που μου ορκιζόταν ότι δεν είχε κανένα συναίσθημα για εκείνη .

Σταμάτησα να τρέχω ,σκούπισα τα δάκρυα μου και πήρα μια βαθιά ανάσα .
Μελίνα ηρέμησε . Έλεγα στον εαυτό μου .

Μάταια . Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Γαμωτο .

Πήρα το κινητό μου . Με είχε πάρει δύο φορές . Άντε γαμησου Δανάη .. σκέφτηκα .

Δεν ήθελα να πάω σπίτι ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί ...

Αποφάσισα να πάρω την Μαρία . Ήθελα με κάποιον να μιλήσω. Η αν όχι να μιλήσω τουλάχιστον να έχω κάποιον δίπλα μου .

-Ελα κοριτσάρα μου;

-Μαρια ... Μπορείς σε παρακαλώ να βρεθούμε; Τώρα;

- Μελίνα τι έγινε ρε γιατί κλαίς ...ηρέμησε . Θες να έρθεις από το σπίτι; Που είσαι ;

- Δεν ..ξέρω ..θα πάρω ένα ταξί και θα έρθω. Μπορώ να κοιμηθώ σε σένα σημερα;

- Φυσικά και μπορείς ...απλά είναι και η Άννα εδώ ..θα στριμωχτουμε αν δεν σε πειράζει.

- Έρχομαι .

Κάλεσα ένα ταξί και κατευθύνθηκα προς το σπίτι της Μαρίας .

Όταν έφτασα η Μαρία άνοιξε την πόρτα της εμφανώς αναστατωμένη .

Δεν είπε τίποτα ...άνοιξε την αγκαλιά της και εγώ χώθηκα .

Η Άννα καθόταν στον καναπέ και με κοιτούσε και εκείνη με απορία . Πήγαμε και κάτσαμε όλες στον καναπέ .

-(Μ) Έχει να κάνει με την Δανάη σωστά ...;

- Ναι.....

-Τι έγινε κορίτσι μου; Τι σου έκανε ..; Πρώτη φορά σε βλέπω έτσι ....

- Πρώτη φορά νιώθω έτσι .....

-Δηλαδη πως ...;

- Σαν όλο το μέσα μου να έχει γίνει θρυψαρα ...νιώθω τόσο θυμωμένη ...αλήθεια .

-Η πρώτη φορά είναι πάντα η χειρότερη .

-Μετα γίνεται λίγο πιο εύκολο