Η συμπαικτρια.

Εύθραυστη.

-Δαναη τι είναι αυτό ;

Έγειρα να το πιάσω κάτω από το κρεβάτι της .

Τα μάτια μου έπεσαν πάνω σε ένα αρκουδάκι που έμοιαζε πάρα πολύ παλιό . Είχε φθαρθει ,είχαν χαλάσει τα πάντα πάνω του . Τα κουμπιά ,αυτά που φορούσε .

Μου έκανε πολύ εντύπωση που ήταν εκεί . Ήταν το μόνο παιδιάστικο αντικείμενο που βρήκα στο σπίτι της.

Εκείνη έκανε έναν μορφασμό που δεν μπορώ να αποκωδικοποιησω .

Το σήκωσα και το περιεργαζόμουν .
Τότε ήρθε κάθισε δίπλα μου στο κρεβάτι και το πήρε στα χέρια της .

-Αυτο μαζί με αυτό το κολιέ είναι τα μόνα πράγματα που έχω από τους δικούς μου .

Μου έδειξε το i love mom Κολιέ που φορούσε πάνω της . Το ξέρω αυτό το κολιέ της το είχα φέρει λίγους μήνες πριν όταν το είχε ξεχάσει στο γήπεδο .

Γλυκάκι μου σκέφτηκα ..πως να ήταν εκείνο το κορίτσι ...αναρωτήθηκα. Πριν η ζωή της πάρει τόσο άσχημη τροπή .

-Μου είχε φέρει αυτό το αρκουδάκι όταν ήμουν 6 . Δυσκολευόμουν να κάνω φίλους και για τοτε αυτός εδώ ήταν ο καλύτερος μου φίλος ..
Σαν τώρα θυμάμαι την μούρη της όταν μου το έδινε .

Την κοιτούσα σαν χανος. Δεν ήθελα να πω τίποτα που θα την φέρει σε δύσκολη θέση και να την κάνει να σταματήσει να μιλάει . Είναι σπάνιες οι φορές που "ανοίγεται " οπότε όταν το κάνει απορροφάω αυτά που λέει σαν σφουγγάρι.

Χαζευα την μούρη της . Προσπαθούσα να καταλάβω τι μπορεί να σκέφτεται. . γιατί σίγουρα κάτι σκέφτεται . Το ύφος της ήταν νοσταλγικό και συνάμα μελαγχολικο.

-Ειναι πολύ όμορφο αρκουδάκι .

Είπα αμήχανα για να σπάσω την σιωπή .

-χαχαχα όχι δεν είναι ...ειδικά έτσι όπως έχει γίνει .

-Δεν έχει σημασία πως έχει γίνει ..σημασία έχει τι σε κάνει να νιώθεις και να θυμάσαι .

Σκοτείνιασε . Έβαλε το αρκουδάκι στο συρτάρι και το έκλεισε .

Δεν ήθελα να επιμείνω η να πω κάτι επιπλέον τουλάχιστον για την ώρα .

Έκλεισε τα φώτα και κοιμηθήκαμε .

Την επόμενη μέρα είχε φύγει νωρίς από το σπίτι της . Μου είχε ετοιμάσει καφέ και πρωινό .
Μπορεί να θυμώσει αλλά όλο το βράδυ σκεφτόμουν να πάρω χωρίς να της το πω αυτό το αρκουδάκι και να το φτιάξω .