Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hayat bazen ne getireceği belli olmayan labirent gibidir. İçinde gezindikçe çıkışa ulaşacağını zannederken, aslında olduğun yerde dönüp dolaştığının farkında bile olamazsın. İçinde yaşadığın buhran ve hayatın getirdiği sıkıntılar tek tek aldığın nefesi boğazına dizerken, labirentten çıktığın an aydınlığa kavuşacağını ve tüm sıkıntılarının son bulacağını düşünürsün. Tek istediğin labirentten çıkıp nefes almaktır ama çıkışı bir türlü bulamazsın. Tam mutluluğa ulaştım derken aslında hiç olmadığın kadar dipte bulursun kendini. Ve artık labirentten çıkmak için uğraşmazsın çünkü uğraştıkça battığını düşünürsün. Bir bataklık gibi.
Kleptomaniyim.
Çalma hastalığı.
Diğer ismiyle Çalma Deliliği.
Psikolojik bir hastalık. Neden olduğu bir türlü ortaya çıkmayan ancak beni her geçen gün dibe sokan o hastalık.
Bana verilen ilaçları düzenli kullanmama ve psikiyatristimle düzenli seanslar yapmama rağmen kendimde herhangi bir gelişme göremiyorum ve iradem dışında bir şeyler çalmaya devam ediyorum. Bu öyle bir şeydi ki, yaparken neden yaptığımı bilmiyor, yaptıktan sonra ise olağanüstü bir suçluluk duygusuna kapılıyordum. Her seferinde kendime hâkim olacağımı söylesem de kendimi yaparken buluyordum. Üstelik babası Türkiye'nin sayılı iş adamlarından birisi olarak bir şeyler çalmam haliyle daha da absürt oluyordu.
"Hırsız! Hiç mi terbiye vermedi annen baban sana?"
Sadece on iki yaşındaydım. Kendimi o kadar çaresiz hissediyordum ki bana durmadan hakaretler yağdıran kadına ağzımı açıp tek kelime laf edemiyordum. Haklıydı sanırım. Ben hırsızdım, terbiyesizdim, ahlaksızdım.
𓆙
"Öğretmenim Irmak benim kalemliğimi çaldı!"
Tüm sınıfın korkunç bakışları üzerimdeyken olduğum yerde sallanmaya başladım. Çalmamıştım. Geri yerine bırakacaktım, bu ödünç almak ve sadece bakmaya çalışmak değil miydi?
Bazı çocuklar zorbadır. Hayatınızda köklü bir değişime, travmaya neden olduklarını bilmeden size hakaretler eder, küçük düşürürler.
Hırsızım. Ben hırsızım.
𓆙
"Her şeyini alıyorum, hiçbir şeyin eksik değil? Nasıl bu lanet hastalığa yakalanmış olabilirsin?" diye bağırıyor babam bana. Oturduğum koltukta küçücük kalıyorum.
"Keşke- "Babam gözlerime bakıyor. Birkaç saniye söyleyip söylememe arasında kalıyor ama yine de çıkıyor o kelimeler ağzından. Oysa küçükken beni severdi. "Keşke senin yerine sağlıklı bir çocuğum olsaydı!"
