CHAPTER FORTY NINE

Start from the beginning
                                    

"Zelyanna said, you don't like using your Lamborghini, why?" Ice suddenly asked habang binabaybay namin ang daan papunta sa RU. And yes, I didn't used my car.

"Masyadong agaw pansin kasi." Natawa naman siya dahil sa sinabi ko.

"That's why I was always using the old Toyota. Pero ngayon, I don't have a choice, kaya ginagamit ko siya minsan." Sabi ko ulit.

"If that's the case. Then, I can be your driver. What do you think?" Napatingin naman ako sa kaniya dahil sa sinabi niya.

"Hmm... Fine, if you insist."

"Good, I thought you would decline." Then he grinned.

Nang makarating kami sa RU. Ay gulat ang lahat ng nasa-malapit at nasa parking area nang makita nilang pinagbukasan at lumabas ako mula sa sasakyan ni Ice.

"What's the matter?" Ice suddenly asked when he saw me wearing a blank expression.

"Nothing. They're just annoying." I mumbled which made him chuckles.

"Let them be." Then he suddenly hold my hand, and smiled. Tumango lang ako at ngumiti ng kaunti, as we start heading our way to our department's building.

Everyone's eyes are on us. Normally because Ice and I are holding our hands while walking. They just can't control themselves at paserkretong sumusulyap sa amin, pero nahuhuli ko sila kaya napapairap nalang ako minsan, lalo na pag naririnig ko ang mga bulungan nila. 'Til we finally arrived to our classroom.

"Yiiieee~"

"Uy uy uy, PDA!" Agad na salubong ni Alexus at nina Joellen. Habang ang mga classmates namin ay nagbubulungan at may ibang nagreact rin.

"Sabi ko na ngaba! Kayo na!" Malakas na sabi naman ni Allyza.

"Obvious na yun, Lyz." Natatawang sabi naman ni Joellen.

"Pero first time, in public." Sabi naman ni Alexus at ngumuso pa at tumingin sa kamay namin ni Ice.

Nagkatinginan naman kami ni Ice, at mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko, at naglakad papunta sa mga upuan namin.

"Bakit ang daming langgam?" Dinig kong sabi naman ni Allyza.

"Oo nga, parang na ngangati na ako." Dinig ko namang sabi ni Joellen.

Ice just chuckled at tumingin sa akin. Napailing nalang ako at bumitaw na sa kaniya at naupo sa upuan ko, ganon din naman siya.

Our first prof came in and started our class. So, nag focus na kami as usual sa mga classes namin. Until our classes this morning ended. And just like before, ay sabay sabay kaming lumabas ng classroom. And just like kanina, Ice hold my hand again as we walk in the hallway to the cafeteria.

Of course, hindi makakaligtas sa pandinig ko ang mga bulungan at sa paningin ko ang mga pasulyap-sulyap na tingin ng mga nadadaanan at nakakasalubong namin sa hallway.

Nakasabay namin si Zel sa pagkain. Hindi namin nakasabay ang iba dahil busy at wala silang time for lunch. Kahit na tinatadtad sila ni Allyza ng text messages at missed calls.

After we had our lunch ay bumalik na kami sa classroom namin. And just like usual, what we did inside our classroom is to focus during discussion.

And just like a virus, the rumours about Ice and me spread intensely in just a short time.

And just like what Ice promised, he became my driver. Everyday, umaga hanggang uwian, siya ang kasama ko. We spent our vacants and free time with just the two of us. Thanks to the others, they seems to not minding and disturbing us.

PLUNDERER CHIC (COMPLETED)Where stories live. Discover now