002

4.6K 506 17
                                    

𓏲 

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

𓏲  . LIKE YOU DO . .៹♡
CAPÍTULO DOIS
─── DIAS SEM PINTURA

MÚSICA CALMA, GALHOS balançando pela janela ao vento e a leve batida da chuva é o que Juliet acordou

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

MÚSICA CALMA, GALHOS balançando pela janela ao vento e a leve batida da chuva é o que Juliet acordou. Por um momento, a vida foi a mesma. Nada havia mudado, nunca. Mas então, ela ouviu o chuveiro no banheiro do corredor e franziu a testa. Charlie nunca subia para nada, muito menos para tomar banho de manhã. Então, o caminhão vermelho piscou em sua mente - Bella. Não foi difícil sair da cama, e ela preenchia o tempo enquanto esperava o chuveiro para regar as plantas e até quebrar a janela. Nada se comparava ao cheiro de chuva, misturado com os pinheiros e abetos frescos a poucos metros de sua janela.

Talvez, parte de seu pensamento, Bella realmente tivesse percebido o quão lindo Washington era - e ela realmente queria morar aqui. Mas pela vida dela, Juliet não conseguia descobrir o que teria levado Bella a essa percepção. Bella gostava do sol, do calor e dos desertos secos. E Juliet... Bem, a falta de vitamina D, o amor por todas as coisas verdes e a capacidade de sentir o cheiro da chuva antes de começar eram coisas que ela valorizava. Coisas, ela sabia em seu coração, Bella nunca entenderia. Charlie era praticamente o mesmo, embora preferisse caçar e pescar às caminhadas calmas na chuva que Juliet gostava. Ainda assim, eles se entendiam.

Quando Juliet tomou banho, se vestiu e desceu para tomar um chá, Charlie já havia saído para o trabalho. Bella estava sozinha, tomando café da manhã e olhando ao redor da cozinha como se ela nunca tivesse visto antes, mesmo que não tivesse mudado desde que elas nasceram.

— Você precisa de uma carona? — Juliet ficou surpresa com a pergunta de Bella. Ela olhou, vendo sua irmã, um pouco apreensiva sentada ali.

— Oh não. — Juliet balançou a cabeça, seus olhos voltando a se concentrar em seu chá. — Eu não vou à sua escola. — Com o canto do olho, ela viu as sobrancelhas de Bella se erguerem.

— Onde você vai? — Bella questionou.

— A escola da reserva. — Juliet colocou a tampa em sua caneca de viagem, virando-se e olhando para o relógio. — Eu deveria ir, eu tenho que me encontrar com uma amiga antes da aula. — Bella parecia um peixe fora d'água, mas Juliet não tinha tempo para se preocupar com isso. Leah estaria esperando por ela do lado de fora da escola, e ela não queria deixar Leah esperando.

✓ | LIKE YOU DO, leah cleawaterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon