Ineffable Euphoria

Kabanata 17

Kabanata 17...
Leave

Crying silently at Daddy's office, three hours after his attempt on filing his certificate of candidacy for the presidential position. I've never felt this worthless in my life. Some of our lawyers are here, trying to find something that'll release my father from the police's custody, obviously panicking. Mommy on the other hand, was nowhere to be found.

Matapos ang pag-alis ng kotseng kinalalagyan ni Daddy, ganoon ding pagkawala ni Mommy.

Hindi ko alam kung saan s'ya napunta, o kung ayos lang ba s'ya.

I tried calling her, but she won't answer.

Habang tumatakbo ang oras ay padagdag nang padagdag ang mga dumarating na problema.

Kanina pa ako kinakausap ni Attorney na s'yang pumigil sa'kin para tunguhin ang police car kung nasaan si Daddy, pero pawang nagkakabuhol-buhol ang utak ko. Hindi ko alam ang gagawin. Kung paano gagawa ng paraan para masolusyunan ang lahat ng ito.

Father's been arrested. I don't know where my mom is. Both of my brothers are thousands of miles away and probably haven't heard of the news yet. And... the only friend I thought I can truly rely on just a few days ago, betrayed me and was probably the one blowing the whistle to those police.

Goodness...

Hindi ko pa iyon maiisip kung hindi nailathala ng isa sa aming mga lawyer na baka kaya saktong-sakto ang oras ng pagkakahuli kay Daddy ay dahil may nagbibigay sa kanila ng impormasyon.

I want to deny it so bad, but the puzzles just fit in.

Muling nanumbalik sa'kin ang masayang pakikipag-usap sa kan'ya ng hepe ng mga pulis.

Tila ba close na close sila. Casual lang na ikinukwento ang magandang balita sa isang kaibigan... Ang malaking ngiti na iginawad nito sa kan'ya. Ang proud na paghawak nito sa kan'yang balikat. Ang malakas n'yang pagtawa...

I want to punish him so bad.

How can he do this to me?

... How can I be so naïve?

It was he who saw me at my most vulnerable. I cry to him, he hangs out with me, and I tell him about my problems... mostly with my father.

But it was me who let it all happen.

Damn it. Paniwalang-paniwala ako na may pakialam s'ya sa'kin!

Akala ko totoo s'ya.

But I guess I got it all wrong.

"Marjorie, ang mabuti pa'y kumain ka muna ng tanghalian. Handa na raw ang mga pagkain sa hapag,"

Agad akong umiling sa tinuran ni attorney.

"I'm not hungry pa po. I can still help here,"

Bumaba ang balikat nito, pinaghalong paghihirap at awa at nanaig sa kan'yang muka. Napalunok ako kasabay nang pag-ayos nang upo para ipakita ritong talagang ayos pa ang kalagayan ko.

Akala siguro nila'y hindi ko napapansin na kanina pa nila ako nais paalisin dito, pero ramdam na ramdam ko iyon oras na nakita nila akong sumunod sa kanila.

"Ano po bang isinampang kaso kay Daddy? It was publicized badly, but we can do something right?"

"Katulad ng sabi ko kanina'y ginagawa namin ang lahat sa abot ng aming makakaya,"

"But what are his cases?"

"Hindi ko masyadong-"

"What are his cases, attorney?" I said, the exhaustion in my voice echoed.