Έρωτας & Εφιάλτης

Κεφάλαιο 21

Το ίδιο απόγευμα ο Άρης με τον Χρήστο ήταν στο γυμναστήριο. Είχαν ανάγκη να βγάλουν την ενέργειά τους πάνω στα όργανα της γυμναστικής. Η φαρδιά γκρι αμάνικη μπλουζα του Άρη κολλούσε πάνω στο ιδρωμένο κορμί του όσο και το μαύρο σορτς του. Ο Χρήστος τον έβλεπε να είναι πάνω στο διάδρομο και να διανύει χιλιόμετρα σκουπίζοντας τον ιδρώτα του με μια πετσέτα, ωστόσο ο ίδιος έκανε διάφορες ασκήσεις βαρών.
«Δε μου λες» είπε και κάθησε κάτω από μια μπάρα. «Η αδερφή σου τι έκανε όταν τον είδε;».
«Δεν είδα, κοιμόμουν ακόμα» είπε ο Άρης που συνέχιζε να τρέχει πάνω στο διάδρομο.
«Τώρα από που ξεφύτρωσε αυτός, δεν καταλαβαίνω».
«Μήπως δεν έπρεπε να στο αναφέρω;»
«Όχι ρε, καλά έκανες. Πρέπει να τον γνωρίσουμε αυτόν».
«Εγώ τον έχω δει».
«Καιρός να τον δω κι εγώ γιατί κάτι δε μ' αρέσει».
Ο Άρης του έριξε ένα βαθύ βλέμμα. «Δίπλα μας μένει ο σεφ».
«Συγγνώμη, εσένα δε σου κάνει εντύπωση; Από το πουθενά εμφανίζεται ένας τύπος ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι σεφ, μένει δίπλα σας και έρχεται με τη δικαιολογία ότι του τελείωσε το γάλα» είπε ο Χρήστος γελώντας επιδεικτικά.
«Είναι για να γελάς» είπε ο Άρης ελαττώνοντας την ταχύτητα.
Μέσα του είχε ένα προαίσθημα ότι δεν ήρθε για καλό. Όπως και αν είχε ήταν αποφασισμένος να μάθει λεπτομέρειες για εκείνον.
«Έρχεσαι σπίτι να αράξουμε;» προτείνε ο Χρήστος.
«Μπα άσε δεν έχω και πολύ όρεξη σήμερα. Είναι και αυτό που σου είπα με τη Μελίνα και πέσανε όλα μαζί. Δε ξέρω ποιος μας έχει γκαντεμιάσει» είπε ο Άρης κατεβαίνοντας από το διάδρομο.
Δύο αγόρια πλησίασαν τον Άρη και τον Χρήστο. «Παιδιά τι λέει;»
«Που ήσασταν χαμένοι εσείς ρε; » είπε ο Άρης κάνοντας παλαμάκι με το χέρι του ενός από τους δύο.
«Προβλήματα φίλε, πολλά».
»Τι έγινε;» ρώτησε ο Χρήστος με αγωνία.
«Πέθανε ο θείος μου σε τροχαίο» είπε το αγόρι που το πρόσωπό του είχε γεμίσει θλίψη.
«Ωχ συλλυπητήρια ρε φίλε» δήλωσε ο Άρης.
Ο Χρήστος σηκώθηκε όρθιος. «Καλή δύναμη».
«Ευχαριστώ ρε παιδιά».
«Όταν είσαι καλύτερα πάμε για κανένα μπάσκετ» είπε ο Άρης και τον ακούμπησε στον ώμο.
«Δεν έχω θέμα ίσα ίσα θα ξεχαστώ κιόλας. Εσύ αδερφέ τι λες;»
«Ναι εννοείται. Σίγουρα όλοι χρειαζόμαστε αυτό το κάτι για να ξεχαστούμε και να μην νιώθουμε περικυκλωμένοι από ένα σωρό προβλήματα» είπε το άλλο αγόρι.
Οι τέσσερις τους κοιτάχτηκαν μεταξύ τους χωρίς να πουν τίποτα άλλο.
Ο Σωτήρης και ο Μάριος ήταν δύο αδέρφια που όλη τους τη ζωή ζούσαν μέσα στη χλιδή. Με τον πατέρα τους στις Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν συχνά ταξίδια. Ο Μάριος είχε μόλις κλείσει τα 20 και ο Σωτήρης είχε μπει ήδη στα 23 του χρόνια. Με τον Άρη και τον Χρήστο φίλοι από το γυμναστήριο είχαν δύο μήνες να ειδωθούν.
Εκείνο το βράδυ η Μελίνα και η Νεφέλη πέρασαν ένα από τα πιο όμορφα βράδια μεταξύ τους. Ένα μπαρ γεμάτο κέφι και μουσική ήταν εκεί και τους ανέβαζε την ψυχολογία.
«Πως νιώθεις;» είπε η Νεφέλη ανοίγοντας την πόρτα του μπαρ.
«Αν εξαιρέσεις ότι ήπια ένα bloody Mary το οποίο με χτύπησε λίγο, όλα τα άλλα ήταν τέλεια» είπε η Μελίνα και έπιασε τα μαλλιά της με το κορδελάκι που φορούσε στον καρπό της.
«Σε ζάλισε;»
«Όχι πολύ. Έχω αντέξει και σε πιο βαριά πράγματα».
«Γεια σας κορίτσια, καληνύχτα» είπαν τα παιδιά φεύγοντας από το μπαρ.
«Καληνύχτα παιδιά. Τα ξαναλέμε» είπε η Νεφέλη φωναχτά.
Τα δύο κορίτσια μπήκαν στο αμάξι και έφυγαν για το σπίτι της Μελίνας η οποία πήρε το κινητό στα χέρια και είδε τις τρεις κλήσεις του Άρη. «Ανησύχησε ο γλυκός μου, θα του στείλω τώρα ένα μήνυμα γιατί δεν του είπα ότι θα βγω» είπε εξαντλημένη.
Η Νεφέλη έκανε μια γκριμάτσα.
«Αγάπη μου τώρα πάω σπίτι είχα βγει με τη Νεφέλη και την παρέα της. Συγγνώμη δεν πρόλαβα να στο πω. Παω να ξεκουραστώ γιατί είμαι πτώμα. Φιλάκια σ' αγαπάω».
Ο Άρης ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του τρώγοντας μια μπάρα δημητριακών. Βλέποντας το μήνυμα της Μελίνας το πρόσωπό του έλαμψε. «Καλά μωράκι δεν πειράζει. Ελπίζω να πέρασες όμορφα. Μακάρι να ήμουν εκεί να σε ξεκουράσω. Όνειρα γλυκά σ' αγαπάω πάρα πολύ».
Η επόμενη μέρα βρήκε τη Δανάη αναστατωμένη σαν να την απασχολούσε κάτι. Από χθες προσπαθούσε να βρει τον Χρήστο στο κινητό αλλά κατέληγε να βγαίνει συνεχώς ο τηλεφωνητής. Έτσι μπήκε στο δωμάτιο του Άρη και άνοιξε τις κουρτίνες για να μπει φως.
«Άρη ξύπνα» είπε και τον σκούντηξε.
Ο Άρης τυφλώθηκε από το δυνατό φως του ήλιου και άλλαξε πλευρό. «Τι έγινε πρωί πρωί;» μουρμούρισε.
«Παίρνω τον Χρήστο από χθες και δεν απαντάει. Τι του είπες;».
«Μόνο για τον τύπο με το γάλα» ειπε χασμουριώντας.
«Εσύ δεν τρώγεσαι. Όλα πας και τα λες».
«Συγγνώμη που είναι κολλητός μου κιόλας».
«Οι κολλητοί δεν λένε τα πάντα μεταξύ τους. Οι κολλητοί θέλουν να προστατεύουν τη σχέση που έχουν χτίσει με κάποιον άλλον κι εσύ πας να τη χαλάσεις» δήλωσε εξοργισμένη.
«Δεν πάω να τη χαλάσω και ηρέμησε πρωί πρωί με τη γκρίνια. Σήμερα που θα τον δω θα του πω να σε πάρει τηλέφωνο».
«Το καλό που σου θέλω».
Ο Άρης σηκώθηκε αγουροξυπνημένος από το κρεβάτι του και κατευθύνθηκε στο μπάνιο. «Εντάξει».
Η Δανάη τον ακολούθησε. «Και που θα πάτε;»
«Να σου πω. Πολλά ρωτάς πρωί πρωί και δεν έχω πιει ούτε καφέ ακόμα» είπε και έκλεισε την πόρτα.
Η Δανάη κατέβηκε στην κουζίνα και άνοιξε το ψυγείο για να φτιάξει ένα σάντουιτς μήπως και της περάσουν τα νεύρα που είχε αποκτήσει. Δεν ήθελε να χάσει την σχέση που είχε με τον Χρήστο και θα έκανε τα πάντα για να την κρατήσει.
Μετά από λίγη ώρα ο Άρης κατέβηκε τη σκάλα έχοντας το κινητό στο αυτί του. Φορούσε μια άσπρη ανάλαφρη κοντομάνικη μπλούζα με το σήμα της Adidas και ένα μαύρο σορτς.
«Ναι τώρα ξεκινάω τα λέμε εκεί» είπε βάζοντας τα παπούτσια του.
Η Δανάη έχοντας τη μπουκιά στο στόμα τον παρατηρούσε επίμονα ώσπου να τελειώσει το τηλεφώνημά του. «Ο Χρήστος ήταν;»
«Ναι ήθελες να του πω κάτι;» είπε ανοίγοντας την πόρτα.
«Άρη μην με εκνευριζεις. Σου είπα προηγουμένως να του πεις να με πάρει τηλέφωνο».
«Εντάξει μωρέ γκρίνια θα του το πω» είπε βγαίνοντας. «Τα λέμε μετά».
Η Δανάη δίχως να χάσει χρόνο άρπαξε το σταθερό τηλέφωνο και κάλεσε τη Μελίνα η οποία είχε μόλις ξυπνήσει και έπαιρνε το πρωινό της στην κουζίνα μαζί με την Εύα.
«Έλα Δανάη μου, καλημέρα» απάντησε αλείφοντας μια φρυγανιά με μαρμελάδα και βούτυρο.
«Καλημέρα Μελινάκι, ελπίζω να μην σε ενοχλώ».
«Όχι ρε συ καθόλου».
«Ωραία. Τι θα έλεγες να έρθεις από εδώ να καθήσουμε να τα πούμε και να κάνουμε τη μέρα μας λίγο πιο ευχάριστη;»
«Εννοείται, γιατί κι εγώ δεν έχω τι να κάνω εδώ πέρα οπότε σε καμιά ωρίτσα το πολύ θα είμαι εκεί» είπε μαζεύοντας τα πιάτα από το τραπέζι.
«Ωραία, θα σε περιμένω».
«Να σου πω, ο Άρης έφυγε;»
«Ναι πριν από λίγο, πήγε κάπου με τον Χρήστο».
«Ναι το ξέρω μιλήσαμε. Ετοιμάζομαι και έρχομαι».
«Ωραία τα λέμε» είπε η Δανάη και έκλεισε το τηλέφωνο.
Η Μελίνα ακούμπησε το κινητό στο τραπέζι.
«Θα φύγεις;» ρώτησε η αδερφή της.
«Ναι».
«Έχει καλό καιρό σήμερα, μπορεί να φύγω κι εγώ».
Η Μελίνα έστρεψε ένα απότομο βλέμμα πάνω της. «Πρόσεξε κακομοίρα μου μην έχεις το κινητό κλειστό και σε ψάχνουμε πάλι».
«Άσε με μωρέ Μελίνα» είπε η Εύα φεύγοντας από την κουζίνα βαστώντας ένα φλιτζάνι τσάι.
Η Μελίνα ξεφύσηξε και πήγε βιαστικά στο δωμάτιό της. Άνοιξε την μεγάλη ντουλάπα της και σκεφτόταν τι ρούχα θα μπορούσε να συνδυάσει με την σημερινή της διάθεση. Διάλεξε ένα ψιλόμεσο στενό παντελόνι και μια μαύρη ανοιχτή μπλούζα.
Όσο ετοιμαζόταν σκεφτόταν ότι σε δύο μήνες θα ήταν μόνη της σε ένα απόμακρο μέρος κάνοντας το όνειρό της πραγματικότητα, μα το δυσάρεστο για εκείνη ήταν ότι θα άφηνε πίσω της κάτι πολύτιμο.
Μετά από λίγες ώρες η Μελίνα βρισκόταν στο σπίτι της Δανάης και του Άρη και έπινε ένα γευστικό τσάι πορτοκάλι φτιαγμένο από εκείνη.
«Τελικά είχες δίκιο. Καλή ιδέα να έρθω να τα πούμε».
«Είδες; Μόνη εσύ μόνη εγώ ήταν ευκαιρία» είπε η Δανάη και κάθησε άτσαλα στον καναπέ.
Η Μελίνα κοιτούσε επίμονα το φλιτζάνι της. «Ο Άρης σου είπε ότι θα φύγω;»
«Θα φύγεις; Που θα πας;» είπε σαστισμένη η Δανάη.
«Για σπουδές στο εξωτερικό. Έκανα μια αίτηση και με πήραν. Δεν το φανταζόμουν ούτε εγώ η ίδια».
Η Δανάη κάθισε οκλαδόν. «Χαίρομαι για σένα, αλλά μου ήρθε κάπως ξαφνικό. Με τον Άρη τι θα γίνει;»
«Θα έχουμε μια σχέση απόστασης όπως είχαμε και πριν συναντηθούμε, αλλά η διαφορά είναι ότι τώρα θα πηγαινοερχόμαστε όποτε μπορούμε» είπε η Μελίνα και ακούμπησε την πλάτη της πίσω.
Το κουδούνι της πόρτας αποσυντόνισε τη συζήτησή τους και η Δανάη σηκώθηκε να ανοίξει.
«Γεια. Ενοχλώ;»
Η Δανάη γύρισε το κεφάλι της και κοίταξε τη Μελίνα και έπειτα τον Σταύρο που στεκόταν όρθιος στην πόρτα φορώντας ένα λευκό πουκάμισο και ένα στενό τζιν.
«Γεια. Όχι δεν ενοχλείς» δήλωσε με θαυμασμό.
«Χαίρομαι. Ήμουν στο σπίτι μόνος. Δεν είχα τι να κάνω και είπα να περάσω από εδώ να γνωριστούμε λίγο καλύτερα» είπε ο Σταύρος χαμογελώντας.
Η Δανάη χωρίς να το καλοσκεφτεί τον κάλεσε μέσα. «Καλά έκανες. Έχει έρθει και μια φίλη» είπε η Δανάη κλείνοντας την πόρτα.
Η Μελίνα κοιτούσε τη Δανάη με τον γοητευτικό νεαρό που έβλεπε για πρώτη φορά και προσπαθούσε να καταλάβει τι συμβαίνει.
«Από εδώ η κοπέλα του αδερφού μου, η Μελίνα».
«Χάρηκα» είπε δίνοντας το χέρι της.
Ο Σταύρος θαμπώθηκε από μια τέτοια παρουσία. «Εγώ να δεις. Τόση ομορφιά είχα χρόνια να δω».
Οι δυο κοπέλες έμειναν αμίλητες κοιτάζοντας η μία την άλλη.
«Ο Σταύρος είναι ο καινούργιος μας γείτονας» είπε η Δανάη χαμογελώντας.
«Α ωραία. Θα τα λέτε συχνά λοιπόν» δήλωσε η Μελίνα και έπιασε το φλιτζάνι της από το τραπέζι.
«Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να τα λέω και με τις δυο σας. Άλλωστε η παρουσία σας με γεμίζει σαν άνθρωπο».
Η Μελίνα είχε την αίσθηση ότι ο Σταύρος είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του αλλά δεν τολμούσε να μιλήσει στη Δανάη.
«Θέλεις να σου φτιάξω κάτι να πιεις;» είπε η Δανάη κοιτάζοντας τα γαλανά μάτια του.
«Θέλω να καθήσεις εδώ» είπε ο Σταύρος και της έπιασε το χέρι.
Η Δανάη πήρε το χέρι της από το δικό του και απομακρύνθηκε διακριτικά.
«Σπουδάζεις κάτι;» ρώτησε η Μελίνα θέλοντας να αλλάξει τη συζήτηση.
Ο Σταύρος δεν σταμάτησε να κοιτάζει το ακάλυπτο μπούστο της. «Σπουδάζω σεφ και ελπίζω κάποια στιγμή να κάνω και ένα μεταπτυχιακό».
«Να μας μαγειρέψεις τότε καμιά φορά» είπε η Δανάη χαμογελαστά.
«Όποτε θες».
Η Μελίνα έστρεψε το κεφάλι της στο παράθυρο. Προτιμούσε να βλέπει τη θέα έξω παρά αυτή που έβλεπε από μέσα.
Ο Σταύρος πλησίασε αρκετά τη Δανάη και της έριξε ένα πλατύ χαμόγελο. Ο ενθουσιασμός της ήταν τόσο βαθύς που δεν αντιλήφθηκε τον ήχο που έκαναν τα κλειδιά στην πόρτα. Ο Άρης με τον Χρήστο μπαίνοντας μέσα είδαν το θέαμα και σάστισαν αμέσως. Η Μελίνα βλέποντας τα αγόρια να στέκονται στην είσοδο, ακούμπησε το μέτωπό της.

Χευ!

Ο Σταύρος απ' ότι φαίνεται έχει μπει δυναμικά στη ζωή των δύο ζευγαριών.

Έχει κάποιο σκοπό ή είναι απλά ένας άνθρωπος τρελαμένος για γνωριμίες;

Ο Άρης και ο Χρήστος αμφιβάλουν γι' αυτό.

Η Μελίνα φαίνεται υποψιασμένη σε αντίθεση με τη Δανάη που αρχίζει να της αρέσει.

Τι θα γίνει με την Μελίνα που σε λίγο καιρό θα αφήσει πίσω τους ανθρώπους της;

Η συνέχεια στο επόμενο κεφάλαιο🤍