Έρωτας & Εφιάλτης

Κεφάλαιο 6

Η Δανάη ήταν μόνη της στο σπίτι και ετοιμαζόταν να μπει στο μπάνιο. Την πρόλαβε όμως το κουδούνι και έβαλε γρήγορα το μοβ μπουρνούζι της που ήταν κρεμασμένο πίσω από την πόρτα του μπάνιου και κατέβηκε κάτω να ανοίξει την πόρτα.
«Χρήστο; Τι κάνεις εδώ;» τον ρώτησε άβολα σταυρώνοντας το μπουρνούζι της.
«Συγγνώμη ενοχλώ;» είπε ο Χρήστος μπαίνοντας μέσα βιαστικός.
«Όχι έλα μεσα».
Ο Χρήστος την κοίταξε για λίγο χαμένος. «Ο Άρης που είναι;»
«Εμένα ρωτάς; Μαζί δεν είστε;» του απάντησε κλείνοντας την πόρτα.
«Αν ήμασταν μαζί θα ερχόμουν εδώ;»
«Για όλα σε έχω ικανό. Τηλέφωνο δεν έχεις να τον πάρεις;»
«Τον πήρα αλλά είναι κλειστό».
«Με τη Μελίνα θα είναι τότε».
«Ελπίζω.» είπε σχεδόν από μέσα του. «Σε πειράζει να τον περιμένω;»
«Κάτσε στο σαλόνι μέχρι να κάνω εγώ ένα μπάνιο και έρχομαι».
Ο Χρήστος βολεύτηκε στον καναπέ του σαλονιού βγάζοντας τα παπούτσια του και το κινητό από την τσέπη του. Ξανακάλεσε τον Άρη για άλλη μια φορά αλλά ήταν ακόμα απενεργοποιημένο. Όσο κι αν δεν ήθελε να πηγαίνει το μυαλό του στο κακό, αμφέβαλλε για το αν ήταν μαζί με τη Μελίνα. Σπάνια άφηνε το κινητό κλειστό και ευχόταν να μην είχε συμβεί το οτιδήποτε.
Ο Άρης και η Ναταλία συζητούσαν για πολύ ώρα και έλεγαν διάφορα για τη ζωή του καθενός, όμως το μόνο κακό ήταν ότι είχε πέσει η μπαταρία του Άρη και έδειχνε να ανησυχεί γι΄ αυτό.
«Ώστε ασχολείσαι με το χορό. Μια χαρά σε βρίσκω» της είπε πίνοντας μια γουλιά από τον καφέ του.
«Το ξέρω. Αν και παλιά ήθελα να ασχοληθώ με τη μαγειρική».
Ο Άρης κόντεψε να πνιγεί.
«Τι έπαθες ρε;» του είπε η Ναταλία και τον χτύπησε ελαφρά στην πλάτη.
«Τίποτα, πετιμέζι τον έκαναν τον καφέ» της απάντησε προσπαθώντας να την αποφύγει. «Κι εμένα μ΄ αρέσει η μαγειρική».
Η Ναταλία έδειξε έναν μικρό ενθουσιασμό. «Αλήθεια; Μαγειρεύεις;»
«Εε..κάτι λίγα» της είπε ανακατεύοντας τον καφέ του.
«Θα μου μάθεις και εμένα;»
«Τι θες να σου μάθω;»
«Οτιδήποτε ξέρεις. Θέλω να μάθω να φτιάχνω κρέπες επειδή είναι ένα φαγητό που αρέσει στους περισσότερους» είπε η Ναταλία και χαμογέλασε.
Ο Άρης ανταποκρίθηκε. «Εντάξει θα το έχω υπόψη μου».
«Και αν είσαι καλός δάσκαλος θα σε προσκαλέσω να φάμε μαζί» είπε η Ναταλία και ακούμπησε την πλάτη της πίσω.
«Αυτό έλειπε να μην με προσκαλέσεις για κρέπες».
«Πάντως έχεις αλλάξει αρκετά από τότε» είπε η Ναταλία χαϊδεύοντας μια τούφα από τα μαλλιά της.
Ο Άρης άρχιζε να νιώθει άβολα. «Τι εννοείς;»
«Εξωτερικά εννοώ. Εσωτερικά πιστεύω ότι είσαι ακόμα ψυχούλα».
«Εκεί που πρέπει πάντα» είπε και κοίταξε έξω από τη τζαμαρία
«Επίσης θυμάμαι πόσο με έκανες και γελούσα. Όχι μόνο εμένα».
Ο Άρης γέλασε διστακτικά.«Ναι σε αυτό θα συμφωνήσω. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γελάσει μαζί μου» είπε και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του.
«Και μετριόφρων επίσης» του απάντησε καθώς έβγαζε την άσπρη ζακέτα της.
«Θυμάμαι πριν 3 χρόνια που καθόσουν στο θρανίο με εκείνο το παιδί που έλεγε ότι ήταν ερωτευμένος μαζί σου και το ίδιο είχε πει σε όλα τα κορίτσια και μια μέρα πήγες στις τουαλέτες και ψεκάστηκες με ένα βρώμικο άρωμα που σου είχα πει να φέρεις, λες και είχες να κάνεις μπάνιο πάνω από ένα μήνα και από τότε σταμάτησε να σου μιλάει».
«Και προσπαθούσα καιρό να ξεχάσω αυτό το ρεζιλίκι» είπε η Ναταλία και ακούμπησε την παλάμη της στο μέτωπό της.
«Φοβερά πράγματα» είπε ο Άρης παίζοντας με το καλαμάκι.
«Εσύ μου είχες δώσει την ιδέα να το κάνω για να γελάσουμε και η αλήθεια είναι ότι γελάσαμε πολύ. Ήσουν το πειραχτήρι και ο πιο δημοφιλης επίσης».
«Η πολύ παρέα με τον Χρήστο θα φταίει. Φαντάζομαι τον θυμάσαι».
«Άντε. Κάνετε ακόμα παρέα;»
«Έναν τον έχω».
Η Ναταλία έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο. «Χαίρομαι πολύ».
«Δίνω ωραίες ιδέες όμως» είπε ο Άρης χαϊδεύοντας το πρόσωπό του.
«Και πάντα κάνεις τον κόσμο γύρω σου να χαμογελάει όταν σε βλέπει».
Ο Άρης ένιωθε άβολα με το σχόλιό της και απέφυγε να απαντήσει.
Η ώρα ήταν 17:00 και ο Χρήστος καθόταν στο σπίτι του Άρη μαζί με τη Δανάη να τον περιμένουν. Ο Χρήστος διαισθανόταν ότι κάτι δεν πάει καλά και έριχνε περίεργες ματιές στη Δανάη η οποία έπαιζε με τις άκρες των μαλλιών της.
«Από την ώρα που ήρθες δεν έχεις πει κουβέντα, συμβαίνει κάτι;» τον ρώτησε η Δανάη.
Ο Χρήστος ξεφύσηξε. «Όχι όλα καλά, απλά δεν κοιμήθηκα και πολύ καλά».
«Η προπόνηση πως πάει;»
«Χαλαρά πράγματα. Είχα πάει την Δευτέρα και πιάστηκα ολόκληρος» της είπε τεντώνοντας τη μέση του.
«Κατάλαβα».
Ο Χρήστος πήγε στον άλλον καναπέ και κάθησε δίπλα στη Δανάη.
«Δε σε βόλευε ο άλλος καναπές;»
«Η αλήθεια είναι πως όχι» της είπε και ακούμπησε το χέρι του από πίσω της.
«Πολύ αργεί ο Άρης δε νομίζεις;» του είπε εκείνη αποφεύγοντάς τον.
Ο Χρήστος πλησίασε ξανά κοντά της πιάνοντάς το χέρι της. «Ίσως».
Η Δανάη δεν ένιωθε άνετα απέναντί του όμως εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού και έτρεξε βιαστικά να το σηκώσει.
«Εμπρός;»
«Δανάη, η Μελίνα είμαι τι κάνεις;»
Η Δανάη αναστατώθηκε μόλις άκουσε τη φωνή της στο τηλέφωνο γιατί θεώρησε πως ο Άρης βρισκόταν μαζί της. «Καλά είμαι έγινε κάτι;»
«Ο Άρης έχει γυρίσει; Τον παίρνω στο κινητό και το έχει κλειστό».
«Από που να γυρίσει;»
«Από εκεί που έχει πάει με τον Χρήστο».
Η Δανάη έμεινε σιωπηλή κοιτάζοντας το Χρήστο. Εκείνη τη στιγμή συνηδητοποίησε πως ο Άρης για κάποιο λόγο είχε πει ψέματα στη Μελίνα.
«Δανάη μ΄ ακούς;»
«Ναι..σε ακούω..εε..όχι δε μου είπε τίποτα. Πάντως δεν είναι εδώ» απάντησε διστακτικά.
«Καλά άμα γυρίσει πες του να με πάρει γιατί ανησυχώ».
«Μείνε ήσυχη θα του το πω».
«Εντάξει ευχαριστώ».
«Τα λέμε».
Η Δανάη άφησε το ακουστικό κάτω και στράφηκε προς το Χρήστο που την κοιτούσε απορημένος.
«Που έχει πάει ο φίλος σου;»
Εκείνος δεν είχε ιδέα τι του έλεγε. «Πας καλά; Που θες να ξέρω που είναι; Σου λέω τον έπαιρνα τόσες φορές κι αυτός το είχε κλειστό».
«Και γιατί της είπε ότι θα ήσασταν μαζί;» τον ρώτησε και κάθησε ξανά δίπλα του.
«Δεν ξέρω αλήθεια. Έτσι και ετοιμάζει καμιά χαζομάρα πάλι...»
«Δε θα είναι η πρώτη φορά».
Ο Χρήστος ξεφύσηξε και γύρισε το κεφάλι του από την άλλη μεριά.
«Κακά ξεμπερδέματα θα έχουμε...» είπε η Δανάη δαγκώνοντας τα χείλη της.
Ο Άρης ένιωθε ζαλισμένος και κουρασμένος από την συζήτηση αλλά παρόλα αυτά είχαν να ειδωθούν αρκετό καιρό και είχαν να πουν πολλά.
«Και δε μου λες, τον τελευταίο καιρό έχεις κάποια σχέση; μη με παρεξηγήσεις απλώς κουβέντα να γίνεται» τον ρώτησε η Ναταλία γεμάτη περιέργεια.
Ο Άρης της έριξε μια απότομη ματιά. «Ναι έχω δύο χρόνια σχέση και βρίσκομαι στην πιο τέλεια περίοδο».
«Χαίρομαι για σένα. Εγώ πάλι είμαι μέσα στη μηζέρια. Δεν έχω όρεξη για τίποτα και πιστεύω ότι έτσι δεν θα γυρίσει κανείς να με κοιτάξει» του είπε μελαγχολικά.
«Πολύ αυτοπεποίθηση βλέπω έχεις. Κοίτα, αγάπα πρώτα τον εαυτό σου για να σε αγαπήσει και ο κατάλληλος που θα έρθει. Όλα στην ώρα τους.» είπε σταυρώνοντας τα χέρια του.
«Αυτή η ώρα όμως δεν έρχεται ποτέ και πολλές φορές σκέφτομαι ότι ίσως δεν αξίζω και πολλά».
Ο Άρης κατάλαβε ότι η Ναταλία ήθελε μια παρηγοριά αλλά δεν ένιωθε ότι ήταν ο κατάλληλος για να πάρει αυτή τη θέση, όμως δεν είχε άλλη επιλογή. «Αυτή η κουβέντα είναι πολύ βαριά για να την λες. Το ξέρεις πως δεν ισχύει».
«Έχεις δίκιο. Η κολλητή μου με παράτησε πριν μερικούς μήνες για έναν έρωτα και η οικογένειά μου δε δίνει δεκάρα για μένα πλεόν».
«Οι φίλοι έρχονται και φεύγουν. Αυτό να το θυμάσαι. Σπάνια θα μείνει κάποιος στη ζωή σου. Όσο για την οικογένειά σου δεν ξέρω τι να πω. Αν δεν δω δεν μπορώ να κρίνω» της είπε ο Άρης θέλοντας να την ηρεμήσει.
Η Ναταλία είχε πλεόν βουρκώσει και ένιωθε ότι πνιγόταν. Έτσι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε να κάνει ήταν μια σφιχτή αγκαλιά τον Άρη για να πάρει λίγη δύναμη και να απελευθερωθεί. Ο Άρης είχε εγκλωβιστεί και δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Ήθελε να της συμπαρασταθεί γιατί δεν του άρεσε να βλέπει ανθρώπους να κλαίνε και να νιώθουν άσχημα. Αυτά τα δευτερόλεπτα όμως για εκείνον θα ήταν επώδυνα, καθώς έξω από την καφετέρια έτυχε να περάσει η Νεφέλη. Κοίταξε από τη τζαμαρία και είδε τον Άρη να έχει στην αγκαλιά του μια άγνωστη κοπέλα. Το θέαμα αυτό την έκανε να μείνει με το στόμα ανοιχτό.

Χμμ, τι θα γίνει στη συνέχεια;

Τι θα κάνει η Νεφέλη;

Θα πάει να το πει στη Μελίνα ή θα το κρατήσει μυστικό από την φίλη της;

Ο Άρης θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα μαζί της ή θα συνεχίσει να κρύβει αυτή τη φιλία για να μην χαλάσει την σχέση του;

Τι συμβαίνει τελικά ανάμεσα στον Χρήστο και τη Δανάη;🤔

Ακούω γνώμες στα σχόλια και τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο πολύ σύντομα🥰