Her Sugar Daddy (Her Series #1)

Chapter 32

Joke lang pala, hindi pa epilogue hehe sarreh.

Eliza's POV:

"Baby, what food do you want to eat for our lunch?" Cedrick asked habang nakasilip ito sa pinto dahil galing ito sa baba. Ayaw na naman ako nitong palabasin ng kwarto kaya panay cellphone lang ako rito sa bed.

"I want hermes bag..." I answered.

"Hmm, what?" Tanong nito dahil mukhang hindi nito narinig kaya tuluyan na itong lumapit sa akin. He sat on the bed and his hand instantly went to my tummy.

"What is it again? Do you want adobo?"

"No...I want hermes bag," I said while pouting. Nagsalubong agad ang mga kilay nito.

"Baby, that's not food."

Kumapit ako sa braso nito at ngumuso, "but I want a new bag, please daddy?"

"Punong-puno na ng bags at damit ang closet mo, baby."

"Sige na, dy..." pamimilit ko pa.

"Hindi mo naman nagagamit lahat ng bags mo ah, naka stock-"

Agad ko na itong pinutol sa inis ko, humiwalay na rin ako sa pagkakayakap sa braso niya.

"Sabihin mo na lang na ayaw mo akong bilhan ng bag, ang dami mo pang rason eh."

"Baby, it's not like that-"

"Tangina mo, shut up!"

"Eliza! You're cussing again. Baka maging palamura babies natin." Inis nitong saad.

"It's your fault!" Galit kong saad habang sinasamaan ito ng tingin. "Pwede ba umalis kana? Naiinis ako sa'yo."

"Pinapa-alis mo na naman ako tapos iiyak ka kapag umalis ako, ang gulo mo noh?"

"Tsk! You don't love me anymore, right?" I crossed my arms and raised my brow.

Hindi makapaniwala itong tumingin sa akin, "saan na naman galing 'yan?"

"Malamang sa akin, ako nagsalita diba?" I said sarcastically.

Ang bopols ng daddy niyo babies!

Nanunuyo naman itong lumapit sa akin, "baby, I love you, okay? Hindi mawawala 'yon. Don't even think a second that I don't love you anymore because that's not true." Sabi niya sa malambing na boses, nangilid naman ang luha ko.

"Why you don't want to buy the hermes bag that I want?" Naiiyak ko pang tanong.

"Hindi mo na kasi ako mahal, ayaw mo na akong bilhan *sob. S-siguro...m-may bago kana tapos yun na yung love mo. Hindi na ako kasi I'm so ugly na, I'm like butanding *sob." Parang bata kong saad at hindi na napigilan ang mapahagugol.

He hugged me immediately, "you're really thinking of that? baby, hindi mo kailangang magduda. Ikaw lang ang mahal ko at mamahalin ko hanggang sa mamatay man ako. Kahit hanggang sa kabilang buhay ay aabot pa rin doon ang pagmamahal ko sa'yo. No one can replace my Eliza. Huwag na huwag ka nang mag-iisip ulit ng ganyan, okay? Are you hurt because of that idea? I'm sorry, I love you, ikaw lang."

Ramdam na ramdam ko ang sinseridad at pagmamahal sakanya.

Hindi ko lang talaga minsan mapigilang mag overthink lalo na kapag nakikita ko ang itsura ko sa salamin.

Kahit ang sarap sa pakiramdam ng sinabi niya ay patuloy pa rin ako sa pag-iyak. Emotional talaga ang mga buntis.

"Ang t-taba *sob ko na..." he cupped my face. "Baby, it's normal. You're pregnant kaya ganun. And you're still sexy for me and you're the most beautiful woman for me, you're carrying our six babies and that's what makes you more beautiful." I saw adoration in his eyes. Mas lalo naman akong naiyak.