Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 12: You were only seventeen
Τρεμάμενα χέρια.
Βαρια ανάσα.
Βαθύ αίμα στο χρώμα του κρασιού έσταζε από τα κοντά πόδια της.
Ανακατεμένα μαλλια, μπλεγμενες μπούκλωτες τούφες κόκκινου.
Ξεκουμπωτο λευκό πουκάμισο. Ήταν το αγαπημένο της. Κάποια κουμπιά είχαν αφαιρεθεί βίαια με αποτέλεσμα να τα χασει.
Για μια στιγμή σκέφτηκε πως δεν θα ξανά έβρισκε τέτοια κουμπιά. Ήταν πολύ ιδιαίτερα κουμπιά.
Γενικα ηταν ένα πολύ ιδιαίτερο πουκάμισο. Αλλά πλέον είχε αχρηστευτει, είχε χαλάσει.
Ήταν βρώμικο.
Δεν θα το ξαναφορουσε ποτέ.
Τα πόδια της κρυωναν.
Η σκισμένη κόκκινη πλισε φούστα της είχε χαθεί αφήνοντας την εκτεθειμένη μόνο με το εσώρουχο της.
Βασικά δεν είχε χάσει τη φούστα της.
Απλά δεν είχε τη δύναμη να την ψάξει.
Προσπάθησε να κάτσει κάτω αλλά πονούσε.
Δυνατές φωνές , σχεδόν σπαραγμοι, καλούσαν το όνομα της , χτυπούσαν δυνατά την μεγάλη λευκή πόρτα του δωματίου της.
Όλα θολωναν.
Ηθελε να κοιμηθεί. Ήταν κουρασμένη.
Όμως αν κοιμόταν δεν θα μπορούσε να προστατέψει τον εαυτό της. Ούτε ξύπνια μπορούσε να το κάνει αυτό αλλα τουλάχιστον θα έκανε κάτι.
YOU ARE READING
Paint me naked
Teen Fiction"Τέχνη είναι οταν το χάος παίρνει μορφή" -Pablo Picasso Greek story,Mature content
