Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
11.Aren't we too young for this?
Άλλη μια αβάσταχτη ημέρα στην 'νυχτερινή κόλαση' περνούσε.
《Πότε θα πληρωθούμε Carla;》 ρώτησε ο Henri και έβγαλε εκνευρισμένος το ροζ καπέλο του πυροσβέστη καθώς έκατσε στη καρέκλα των παρασκηνίων
《Ρωτα τον Denver. Αυτός κάνει κουμάντο》 απάντησε η γυναίκα νωχελικά και συνέχισε να χτενιζει τα μαλλιά ενός νεαρού που θα έβγαινε στο επόμενο 'νούμερο'
《Άμα συνεχίσετε να μου τρώτε τον μισθό θα ξεκουμπιστω από εδώ μέσα. Αρκετά σας ανεχτηκα. Δεν δουλεύω τόσα χρόνια εδώ για να παίρνω ψίχουλα. Έχω τρία αδέρφια να μεγαλώσω 》 φώναξε ο Henri καθώς κρύος ιδρώτας έσταζε από το πρόσωπο του
Το πρόσωπο του είχε κοκκινησει και ιδρώτας κυλούσε σε ολόκληρο το σώμα του την ώρα που αφαιρούσε την πλαστική και σχεδον ασφυκτική αποκριάτικη στολή.
《Τώρα που έφυγε η μανα σου από εδώ και πέρα θα τα μεγαλώνει εκείνη. Παίδες σε πέντε βγαίνετε》 ειδοποίησε η γυναίκα με το στενό τζιν σορτς και ο νεαρός φόρεσε εκνευρισμένος το δερμάτινο γιλέκο του
《 Μπορεί προχθές η μαμα μου να έφυγε από εδώ αλλά το ξέρεις και εσύ πως δεν έχει τις ίδιες αντοχές όπως παλιά. Carla πάνε οι εποχές όταν με έφερνε εδώ και με προσεχες μέχρι να τελειώσει τη δουλειά. Δεν είναι η ίδια γυναίκα》 αναπόλησε ο Henri και άνοιξε την πόρτα του καναρινιού
《Θα μιλήσω για τα λεφτά στον Denver αλλα δεν υπόσχομαι τίποτα》απάντησε κοφτά η Carla και ο νεαρός της χαμογέλασε ελαφρώς καθώς αποχώρησε από τη μυστική πίσω πόρτα του μαγαζιού
Θυμός και πικρία τον είχαν καταβάλει.
Χαραμιζε κάθε βράδυ τη ζωή του κάνοντας κάτι που δεν του άρεσε πλέον και δεν ανταμείβοταν κιόλας για αυτό.
Όμως όλοι γνώριζαν πως μόλις έμπαινες σε τέτοια μέρη ήταν δύσκολο να φύγεις.
Βγάζοντας το κινητό μαζί με τα ακουστικά του απο τη τσεπη της βερμούδας ο Henri σήκωσε το κεφάλι του και σταμάτησε απότομα.
