~Shayne~
They say Loving someone is the best feeling, pero sabi lang nila. I'm loving someone who doesn't love me and damn it hurts like poo!
I am Lovely Shayne Perez, School girl who loves to go to school not for learning but just to see the man i love so damn much, but sadly he doesn't like me...for him, i'm the most dumbest girl he ever know.
Andrew Lopez, Swimming teacher and one of the Science Teacher ng University namin and at the same time the man behind all my heart attacks and shuttered dreams, I'm nothing to him and that's a fact.
But for me? He's my everything, The apple of my eye..the mango of my pie.
Nandito ako ngayon sa harap ng bahay niya, at kung bakit? Hindi kasi siya pumasok kanina kaya napag pasyahan ko na dalawin siya. Sabi kasi ng isa pa naming Teacher may sakit daw si Sir Andrew. At dahil mabait ako at mahal ko siya. Bumili ako ng fruits for him. My mommy always says an Apple a day keeps the doctor away.
Kanina pa ako nakatayo dito at nakaka tatlong doorbell narin ngunit wala paring nagbubukas sa akin ng gate. Siguro ay tulog pa si Nana Ising.
Siya ang kasambahay ni Drew, My classmates called him Sir but i like calling him Drew. Hindi naman sa wala akong respeto sakanya i just find it so hard to call him sir saka nasanay narin ako na tawagin siyang Drew kahit palagi niya akong pinapagalitan. Is it weird to feel nothing everytime he shout at me? i mean mas mabuti narin yon kesa naman hindi niya ako pansinin diba.
Ilang minuto pa ang lumipas at lumabas na din si Nana Ising na nakakunot ang noo. May dalaw ata ito? Hehe joke lang.
"Ahhhgg! Nandito ka na namang babae ka! WALA SI SIR PUMASOK." Huh? Pumasok? wala nga sya dun e.
"Nana naman! Papasukin nyo na ako... saka wala si Drew sa school sabi ni Ms. Ocampo absent raw siya."
"WALA NGA SI SI---"
"NANA? SINO YAN?"
Nandito lang pala siya e...
"Hi Andrew! Eto o dinalhan kita ng prutas at gulay Masa--"
"FUCK! IKAW NA NAMAN? DIBA SABI KO NA SAYO NA WALA KANG PAG ASA SA AKIN! BAKIT BA ANG TIGAS NG ULO MO! ANG BATA-BATA MO PA! LUMALANDI KA NA! NAKAKAHIYA KA! YAN BA ANG TINURO NG MGA MAGULANG MO?! ANG PAGLALANDI? KAKA-18 MO PALANG DIBA? PWE! NANDIDIRI AKO SAYO!"
I was caught off guard nang bigla nalang niyang tinapon ang mga pinamili kong prutas, i chuckled in pain when i remembered i used my daily allowance to buy those fruits. Dapat nasanay na ako, dapat alam kona na hahantong lang sa ganito ang pag hihirap ko, what do i expect? he hates me and still here i am loving him. He's right i'm such a fool.
Gusto kong tumakbo, pero hindi ko magawa para akong statwa na naka tayo lang sa harap niya na walang buhay. All i could do is cry in pain.
"BWESIT! NGAYON IIYAK KA? SUCH A BRAT! SHAYNE, IF I WERE YOU ANG PAG AARAL KO ANG INAATUPAG KO AT HINDI ANG PAGLALANDI! DAHIL KAHIT ANONG GAWIN MO HINDING HINDI KITA KAILAN MAN MAGUGUSTUHAN... KAHIT KAYLAN!"
Pa-ulit ulit sa utak ko ang sinabi niya..
Hinding hindi kita magugustuhan...
Hinding hindi kita magugustuhan...
Hinding hindi kita magugustuhan...
"Nana paalisin mo na nga yan!"
"Y-yes s-sir."
"Shayne... alis ka na, bilis."
Inalalayan ako ni Nana Ising palabas ng gate habang nangangatog parin ang mga tuhod ko at pinipigilan na mas bumuhos pa ang mga luha ko.
Nakikisali pa ata sa kadramahan ko ang langit at bumuhos rin ito ng ulan. Ang sakit! Ganito ba kasaklap ang buhay ko?! Hindi kopa rin alam kong bakit sagad hangang langit ang galit niya saki dahil lang sa mahal ko siya.
********
Pagkadating ko sa bahay ay basang basa ako. Alangan namang hindi? Alangan namang aasa ako na hahabulin niya ako na may dalang payong at mala-ala lovers under the rain kami.
Siguro sa panaginip ko lang yan mangyayari...
"Dios mio'ng bata ka!"
Letche! Nabibingi na ako sa salitang bata na yan ha! Nakakabanas na!
"Shut up yaya!" malamig kong tugon rito at agad na pumanhik sa silid ko. Mas lalo lang masisira ang araw ko kung makikita ko pa ang pagmumukha niya
Pasalampak akong humiga sa kama at ang kanina ko pang pinipigilang iyak ay inilabas ko na. Tanging hagol-hol lang ang maririnig mo sa silid ko.
Bakit ganun sya?! Wala namang akong ginawang masama sa kanya a! Minahal ko lang naman sya ng higit pa sa sarili ko at ako na nga itong nagmamagandang loob na dalawin sya... tapos, tapos siya pa tong galit?!
Nagmamahal lang naman ako! Wala namang masamang magmahal diba? Yun nga lang e sa kanya!
Apat na taon lang naman ang pagitan ng mga edad namin a! 18 ako at sya naman ay 22! Tapos kung MAKA BATA SYA SA AKIN wagas!
Para syang walang puso! Di ba nya alam na sarili kong pera ang ipinambili ko sa mga prutas at gulay na yun! Malamang hindi niya alam wala naman siyang pake sa'kin.
Pero kahit ganun ang ginawa nya e hindi ko parin magawang pigilan ang puso ko na mahalin sya! Yung letcheng tao na yun ay mahal na mahal ko parin! kahit ang sarap sarap na nuyang ipalapa sa buwaya.
"Baby?" biglaang pagpasok naman ni mommy sa kwarto ko na may dala-dalang aso na naman.
Lumingon ako kay mommy nang malapit na ito sa akin.
"Anak anong nangyari sa mata mo?" Kahit hindi ko tignan ang mata ko ay alam kong nagmumukhang Chinese na hilaw na ako.
"M-mommy..." pag iyak ko naman rito "...mahirap ba akong mahalin?" at ngumawa na ako ng tuluyan habang akap-akap ako ni mommy.
Pakiramdam ko sila Mommy at Daddy lang ang nagmamahal sa akin.
"No honey, maraming nagmamahal sayo... I love you sweetie and your daddy loves you too..." Tango lang ang sinagot ko kay Mommy habang wala paring tigil sa pag patak ang mga luha ko.
Lecheng mga luha na ito ha! Ayaw paawat sa kakapatak! Made-dehydrate na ako nito e!
Ano nalang ang gagawin ko pag wala sila mom at dad sa buhay ko.
-LianCullen18
🍓A/N🍓: Lian here, i'm gonna revise this story for better reading I love you! and welcome to my world💜
YOU ARE READING
Just His Wife
Romance(COMPLETED)💍Sabi ko dati, kahit anong mangyari IPAGLALABAN ko siya. At sabi ko noon di ko hahayaan na mawala siya, pero nakakapagod din pala na ipaglaban yong taong walang ginawa, kundi SAKTAN KA.💍
