Deception

Kapitulo Ocho

I am scared

Lia's

"HE wants annulment, Lia."

Sunod – sunod ang pagpatak ng mga luha ko matapos kong marinig ang sinabi ni Atlanta. Wala naman akong inaasahang kahit na ano mula kay Lemuel. I'm not even waiting for his apology, nagpapasalamat na lang ako at umalis siya sa bahay na ito kasi kahit paano ay nakahinga ako.

"He's here and it's his decision." Hindi pa rin ako nagsasalita. Magiging napakahirap sa akin magsalita dahil ayokong marinig ni Atlanta ang basag na basag kong boses. I tried to calm my nerves but how will I do that? How will I fucking do that when all I can think about is the fact that we are getting annulled. Kung sabagay, ito rin naman ay para sa aming dalawa. Ngayon kasi ay hindi magandang magkasama kami. There's this big tension within us right now. Hindi makabubuti para sa amin ang magkita pero gusto ko sana siyang makausap.

"He's going home now..." Sumikdo ang puso ko. "Pero sa condo muna ni Pascal. He'll stay there for the time being. Please, Lia, mag-ingat ka. H'wag ka munang maglalabas, magpapadala na lang ako ng tao diyan, papupuntahin ko riyan si Reggie para may kasama ka. Please, kahit magpadeliver ng pagkain ay h'wag na h'wag mong gagawin." Sabi ni Atlanta sa akin. Tango ako nang tango kahit na hindi niya ako nakikita. "I'll end this now. Kakausapin ko pa si Lemuel. I'll make sure that this is really what he wants. Masyadong mataas ang emosyon ni Lemuel and any decisions made in the height of our emotions can cause regret. Mag-uusap – usap muna tayong lahat, okay? Calm down, Lia. I'm taking control and I will make sure you two will come out of this filth clean."

Even if Atlanta sounded so sure, hindi naman napalagay ang kalooban ko. Ang sakit ng lahat sa akin. We're getting annulled. It's what he wants. Maybe he really thinks that this marriage is not worth anything. Baka para sa kanya ang lahat ng ito ay trabaho lang talaga at ako lang talaga ang tangang nahulog sa kanya kaya nasasaktan ako ng ganito.

And I hate myself for feeling like this. Hindi naman ako dapat nagkakaganito kung inayos ko ang sarili ko noon pa lang. Hindi ako dapat nasasaktan kung nagpakatino ako, pero hindi naging ganoong ang sitwasyon. I am stupid enough to fall for someone like him. Now, my heart is breaking, and I don't have answers to my parents' questions.

Kanina pa tawag nang tawag ang Mommy at Daddy ko. Dad, especially him wants to know what is happening. Kanina niya pa ako tinetext at sinasabing gusto niya kaming makausap ni Lemuel pero hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya. Lalo ngayon na alam ko na kung saan kami papunta ni Lemuel, we are getting that annulment. Hindi ko alam kung anong uunahin ko. Ang sarili kong nasasaktan, o ang mga magulang kong nanghihingi ng paliwanag.

Nagtalukbong ako ng kumot at saka umiyak nang umiyak. Kapag nakita ako ni Kuya Reggie ngayon, pagagalitan na naman niya ako dahil namamaga ang mga mata ko. I hate how I easily cries when it comes to Lemuel. I hate how fragile I have become. I hate it.

Kanina pa vibrate nang vibrate ang phone ko. People kept texting me, calling me, iyong ibang numbers ay ni-block ko na lang para hindi ko na isipin pa, lalo na ang mga reporters, I don't know how they knew my personal number but I don't care. All I want is to rest, cry and talk to Lemuel. Maybe I can finally tell him that I love him, maybe I can tell him that we needed to give this a chance because I want to take care of him and make him feel the love I have for him. Napakarami kong pagmamahal kay Lemuel pero hindi ko naman maipakita kaya ganito ang pakiramdam ko.

Lemuel scares me. Mahal ko siya pero may mga ugali siyang ayoko at kinatatakutan ko. I always ask myself if it was worth fighting for, and I used to tell myself that I will be able to let him go if the time comes and that time came. Akala ko magiging madali lang ang lahat, kahit pala gaano ko paghandaan ang isang bagay, kahit inaasahan ko nang magiging masakit ito ay hindi talaga matutumbasan ng kahit ano ang sakit na dala sa damdamin. The thought of not being able to be with him anymore wrench my heart.