Mamahalin Kita ng Malayo

CHAPTER 39

Stephanie: Something to tell? Do you have any clue kung ano?

Rod: Wala eh.

To be honest, naiinis na ako sa inaasta ni Steffie. Sobrang nakakapanibago talaga, hindi naman siya ganyan noon. While walking, she keep on asking me about Imee. Napakakulit! Until sa hindi ko na napigilan ang sarili kong tanungin din siya.

Rod: Bakit ba you keep on asking about Imee? (Stop then faced Stephanie)

Stephanie: Eh kasi naman whenever inaaya kita, palagi nalang siyang nasasali sa usapan. Tsk! Hindi ka naman ganyan dati sa Barcelona ah. You keep on asking permission to her eh hindi pa naman kayo. Nasa ligawan stage palang kayo diba? Eh bakit may pa-ganun na siya? Kailangan ba lahat ng lakad mo alam niya? (Then laugh sarcastically)

Rod: Eh ano naman kung hindi pa kami? Doon din naman papunta yun. You know what, nakakapanibago ka na. Hindi ka din naman ganyan dati nung nasa Barcelona pa tayo. You've changed a lot, Steffie.

Stephanie: I've changed kasi iniwan mo ako! Umalis ka ng hindi nagpapaalam tapos wala man lang paramdam nung nakarating ka na dito? Wow ha! Just wow! (Then rolled her eyes)

Rod: Bakit ako magpapaalam sayo? Ano ba kita?

After telling those words, she look at me and halatang naiiyak siya. Silence hit us for a couple of seconds so I speak up.

Rod: You know what, umalis ka na Steffie.

Stephanie: No.

Rod: Come on Steffie, bumalik ka na sa office.

Stephanie: Roderick ano ba! Ayoko nga sabi diba? Kausapin mo nga muna ako ng hindi nasasali yang Chavez na yan! Nakakainis na eh, alam mo yun?!

Rod: Huh? Eh ikaw nga tong tanong ng tanong tungkol sa kanya eh.

Stephanie: Only because binanggit mo siya kanina.

Rod: I have a lot of things to do. Umalis ka na, pwede?

Without any hesitation, she came closer then kissed me. I was shock, I wasn't expect na hahalikan niya ako. It took me a couple of seconds bago ko siya natulak then gave her a questioned look.

Rod: Ba-bakit mo ginawa yun? (Then look around)

Stephanie: Sorry Rod, hi-hindi ko sinasadya.

Rod: Paano kung may nakakita sa atin? Tsk! Umalis ka na Steffie.

I didn't wait for her to speak, basta iniwan ko nalang siya mag-isa. Good thing, she didn't followed me so pinuntahan ko na sila Franky. Around 5pm, pinauwi ko na ang mga workers cuz kulang din naman ang mga materyales, bukas nalang nila ituloy ulit. Sumabay na din si Franky kay Angelo pauwi while ako naman nandito pa din sa site. I changed my polo into white one dahil ayoko namang magmukhang haggard at madumi mamaya. First time mag-aya ni Imee ng dinner eh so I must look presentable.

It took me 25 minutes to reach the hospital. I sprayed my favourite perfume all over my polo then tinignan ko ang sarili ko sa salamin bago lumabas ng sasakyan. As I enter the hospital, the guard greeted me. He even mention my name HAHAH kilalang-kilala na ba ako dito? While walking, Nurse Jenny approached me.