Last Part

18 3 0
                                    

Davian Zues Coromintez

P. M | 12.24.27

Davian:
Duck duck?
Oh I mean knock knock 😂

Where's my who's there?

Ligaya:
Sino po sila?

Davian:
Eyed

Ligaya:
Eyed?

Davian:
Oo, lagyan mo ng who

Eyed and who? Sinusumpong na naman siguro 'to.

Ligaya:
Eyed who?

Davian:
'Yan si Father na lang kulang, tandaan mo yang sagot mo ha 🤣

Ano nakakatawa ba? O nakakakilig? Ahahaha

Mag-rereply na sana ako na kulang sa effort nang may ihabol siya.

Davian:
Wag mo kong i-block, baka asawa mo 'to soon ;)

You reacted 😆 to his message.

Nagtitipa na ako sa keyboard ng phone nang lumubog ang hinihigaan kong kama. Isang braso ang pumulupot sa aking bewang at bumungad ang nakapupukaw niyang ngiti, sabay pag-agaw ng kamay nito sa hawak-hawak ko lamang kanina na cell phone. 

I smiled from him with all do my love. I know my cheeks might be blushing as how close his face to mine. Mas lalo ko tuloy nasuri ang kabuuang anyo ng kanyang mukha sa malapitan. His dark brown eyes, thick eyebrows, high-bridged nose, reddish thin lips— and the whole God-like features he has. 

Tumaas ang gilid ng labi nito, "Are you done starring, hmn?" 

Napaiwas ako ng tingin at sinubukang tumayo sa pagkakalapit namin nang hagkan niya ako ng yakap. Isiniksik ang ulo sa aking tiyan at itinapat ang tenga roon. "Ilan kaya ang maririnig kong sumisipa rito balang-araw — aray!" 

Kinutusan ko s'ya bago pa matapos na nakapagpatingala sa kanya sa'kin. Himas-himas ang tinamaang tuktok ng ulo. Tumawa lang kaming dalawa nang magkatitigan ng masama. Nakahahawa ang tawa niya kaya nagtagal ng ilang minuto kaming panay tawa lang. Na parang walang problemang nagdaan.

Siya ang unang huminto at tumabi na muli sa'kin na nag-aalis pa ng hangover sa tuwa. Ako naman ngayon ang nakatingala sa kanyang nakasandal sa headboard ng kama, sinenyales sa'king doon ako umulo sa braso niya na kaagad kong sinunod.

Nanatili kami sa ganitong posisyon at nakatitig sa puting kisame na pinupuno ng mga kumikinang na repleksyon ng suncather na nakasabit sa bandang bintana nitong kwarto. Nitong lumang bahay namin na kaka-renovate lang na pinagtulungan namin mismo. Kami ang nagkumpuni sa lahat-lahat. Ako sa mga pamimili ng matitino pa at dapat nang palitan, habang siya ang umayos ng mga mabibigat na gawain. 

Lahat ng memories ay nasa bahay na ito. Maliit akong napangiti nang maalala kung paano niya matiyagang sinuyo ang family ko... hanggang mapapayag at makuha ang damdamin ng mga ito. 

"It's been a quiet long years, since your head rested in my arms first when you almost fell in the stairs," he teased but in a smooth tone. "I still can recall how your hands tightly hold my body that time, it's my first time for a girl to hugged me and the same I experienced heartbreak..." 

Napayuko ako sa mga sinabi niya, may tagos ang bawat salita na 'yon na para bang sa isang iglap ay napunit ko ang manipis na hibla ng tissue. Kinalas ko ang nakakapit niyang kamay sa akin ngunit mas humigpit ang paghawak no'n. Mas naging malapit ulit ang pagitan namin.

I could now felt his warm breathe touching my skin, the smell of his body which is in the balance of strong and light fragrance. "You was my first in everything, Ligaya. You are the risk that I need to always check, not for my own sake but to avoid and protect you from any harm." His voice was being more deeper and meaningful. 

"You made me more brave, Ligaya. And I wouldn't allow anyone to take you away. You are a big portion of my existence, and I have no jokes for somebody who will be a villain in our history." 

Before I could tell my part he came much closer to me, it is so near that even a single short word is hard to pronounce. I opened my lips and was about to say something, pero pagpikit lang ng mata ang nagawa ko't napaurong ang sariling dila. 

He gave a soft kiss in my forehead. Even it's just there, he still remained gentle.

Lumayo na siya sa akin at may pagka-proud na nginitian ako. Pinisil pa ang ilong ko habang malawak na siyang nakangiti. "If you think that I'll get it easily, then you've mistaken. I respect you, Ligaya, and I shouldn't do such things until it's approaved by the legal system, most especially your family."

"T-thank you," the only words that came out in my mouth. After all, I should be really thankful for what he brought. He made me realized something. 

Something that means everything..

📍 THE END 📍

You can always pin him in your heart, but never pin his heart, baka matigok, kawawa naman maging sleeping handsome.
Manage your love and time for him?

A few reminder:
"Take risk, and someday you will tell stories." - inara_tell, 2022

Thank you for reading!
Davian and Ligaya, now signing off.

Take The Path You WantWhere stories live. Discover now