6. Bölüm

615 53 59
                                    

Giyuu bir kaç gün raporluydu. Sınıftaki herkes Giyuu'ya ne olduğunu konuşuyordu. Sabito'ya soruyorlardı fakat Sabito'nun ağzını bıçak açmıyordu. Asahiler de bir şey söylemiyorlardı çünkü yaptıkları şeyin bir suç olduğunu biliyorlardı. Giyuu'yu da tehdit etmişlerdi bu konuda.

Giyuu evde sakin şarkılar dinleyerek uyuyordu. Evet, tüm gün boyunca yaptığı tek şey buydu. He, bir de Sabito'yu düşünmek.

Giyuu en sonunda daha iyi hissedince okula gitmeye karar verdi. Okulda bir soru yağmuruna tutulacağını biliyordu bu yüzden gitmek istemiyordu. Ama gitmezse de Sabito'yu göremezdi.

Sanırım gerçekten ona aşık oluyordu. Ve daha önce de dediğim gibi, bunun olmasını hiç istemiyordu.

"Cry Baby" şarkısını açmaya karar verdi o gece. Bu şarkıyı bir süredir dinlemiyordu çünkü bıkmaktan korkuyordu. Ama şu anda cidden bu şarkıyı dinleyip rahatlamaya ihtiyacı vardı.

"I know I'll fall in love with you, baby

And that's not what I wanna do

I hope you won't ever lie to me

And if you do, I know I won't be your cry baby"

Kısık bir sesle şarkıyı mırıldanırken, telefonun çalmasıyla durdu. Arayan Sabito'ydu.

S: -Merhaba Giyuu-san. Daha iyi oldun mu?

G: -Evet, teşekkür ederim.

S: -Oh, sevindim! Yarın gelebilecek misin?

G: -Sanırım evet. Ama açıkçası sınıftakilerin yüzünü bile görmek istemiyorum.

S: -O "sınıftakiler"in içinde ben de var mıyım peki, Giyuu-san?

G: -HAYIR TABİKİ DE, ÖYLE SÖYLEMEK İSTEMEDİM! ÖZÜR DİLERİM, AFFET BENİ!

Giyuu her zaman sakin ve kısık bir sesle konuştuğu için bu bağırışına o bile şaşırmıştı. Sabito'nun kıkırdaması telefondan duyuluyordu.

S: -Sakinleş, Giyuu-san. Dalga geçiyordum sadece.

Giyuu bir espriyi bile anlayamayacak kadar aptal birisi olduğunu düşünüyordu.

S: -Giyuu. Benim yanımdayken lütfen gerçekte ne hissettiğini, ne düşündüğünü, ne istediğini belli et. Kendini sıktığını düşünüyorum.

Giyuu bu söz karşısında afallamıştı. Acaba gerçekten kendini sıkıyor muydu? Ona çocuksu ve mutlu yüzünü gösterse en fazla ne olabilirdi ki? Hem belki böylece daha mutlu olurdu. Ama yine de Sabito'ya güveni yeterince fazla değildi.

G: -Yapmaya çalışacağım. Ama sana tam olarak güvenmiyorum.

Sabito bu laf karşısında çok üzülmüştü. Kendisinin, ona yeterince güven veremediğini anlamıştı ve bu sorunu düzeltmeye çalışacaktı. Ama zaten Giyuu'nun böyle hissetmesinin nedeninin eskiden yaşadıkları olduğunu anlamıştı.

S: -Sana yeterince güven veremediğim için çok üzgünüm Giyuu. Bana güvenmeni sağlayacağım.

G: -Bu senin sorunun değil Sabito. Ama bil ki bana yalan söylersen bu senin sorunun olmuş olur.

Giyuu, kendisine yalan söylenmemesi için dürüst olmalıydı. Bu işler karşılıklıydı. Ve oldukça adaletliydi.

Bir süre daha konuştular ve en sonunda birbirlerine iyi geceler deyip telefonu kapattılar. Giyuu hiçbir şey yapmamasına rağmen yorgundu. Yarın okula gitme fikrini birazcık daha düşündükten sonra gitmeye karar verip uykuya daldı.

Aklında hâlâ o şarkı çalıyordu. Bu onu deli ediyordu. Çünkü eskiden sırf beğendiği için dinlediği bu şarkıyı, şimdi bu duyguları yaşadığı için dinliyordu. Duygulanmıştı. Sabito'nun yalan söylemeyeceğine inanmak istiyordu.

Ama eğer Sabito yalan söyleyecek olursa, bu Giyuu'nun yararına bir şey olacaksa iyi olurdu. Diğer türlü ikisi de yanardı çünkü.

Yani, her şey Sabito'ya bağlıydı.


Bu bölüm hiç içime sinmedi hasta oldum bir de. Diğer bölümlerde daha hızlı ilerlicem büyük ihtimalle çünkü çok yavaş ve sıkıcı oluyor böyle. (* ̄3 ̄)╭


• CryBaby • SabiGiyuuWhere stories live. Discover now