2. Bölüm

667 57 50
                                    


Herkes kapıyı aniden ve büyük bir şiddetle açan çocuğa bakıyordu. Sabito hemen Asahi'yi Giyuu'nun üstünden çekti. Ve Asahi'ye bir yumruk patlattı.

S: -Cidden sırf çekingenliği yüzünden ona bunları yapabilecek kadar pislik misiniz?

A: -Ne o şimdi? Onu mu savunuyorsun? Onun bir ibne olduğunu söylesem ne yapacaksın peki, hâlâ onun tarafından mı olacaksın?

S: -Erkeklerden hoşlansa bile o hâlâ bir insan. Bu geçerli bir sebep de değil ayrıca.

?: -Ama bu cidden iğrenç! Sabito, senin beyninin olduğunu düşünmüştük.

Tüm sınıf onlara karşı düşman olmuştu. Giyuu suçlu hissediyordu. Koşarak lavaboya gitti. Sabito da onun peşinden geldi.

S: -İyi misin?

G: -Alışığım. Bunu yapmak zorunda değildin.

S: -Öylece beklese miydim yani?

G: -Son sene beklemesen ne olacak sanki? Kendi yılını da mahvettin. Bir daha böyle bir şey yapma. Yoksa daha çok mutsuz olacağım.

S: -Seni koruduğum için mi mutsuz olacaksın? Saçmalama, ayrıca ben bir şekilde kendi durumumu hallederim. Sen sıkıntı etme. Oldukça sosyalimdir.

G: -Bu suçlu hissetmeme engel değil.

Ve bu konuşmanın sonunu zil getirdi. Sınıfa gittiler ve sıralarına oturdular. Derste hoca, Giyuu'yu tahtaya kaldırdı ama Giyuu dersi dinlemek yerine Sabito'yu düşündüğü için ne olduğunu anlayamamıştı. Herkesin Giyuu'yla dalga geçmesi şaşırılacak bir durum değildi. Sabito hemen onlara karşı çıktı. Ama Giyuu, Sabito'ya boş ver bakışı attı. Öğretmen, Giyuu'nun soruyu bilememesine şaşırmadı ve tüm sınıfın ödevini yapması için ona ceza verdi. Bu oldukça ağır bir cezaydı. Ama Giyuu her soruda yanlış cevap veriyordu. Ama bu onun suçu değildi. Her gün kendisine bir yumruk gelecek korkusuyla yaşamak kolay değildi. Ve bu onun suçu da değildi.

• CryBaby • SabiGiyuuWhere stories live. Discover now