အပိုင္း ၈

Start from the beginning
                                    

'ငါ သိပါတယ္' ကၽြန္ေတာ္ အဲ႔အခ်ိန္ကို မွတ္မိေသးသည္။ Sunရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ႔မိတဲ႔အတြက္ Noh အရမ္းဝမ္းနည္းခဲ႔ရတာ… စကားအရမ္းမ်ားတဲ႔လူမ်ိဳးက စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ႔ေခြးပံုစံအျဖစ္ ရက္အေတာ္ၾကာတဲ႔အထိ ေျပာင္းသြားခဲ႔တာ… ဒါေပမယ္႔ အဲ႔အခ်ိန္တုန္းက သူ Sunကို အျပစ္တင္ခဲ႔တာ အရမ္းဆိုးရြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးမွာ သူ႔အနားမွာဘဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာျပသာနာမွမရွိေတာ့တဲ႔အထိ ေနေပးခဲ႔ရေသးသည္။

'ငါ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဝမ္းမနည္းေစခ်င္ဘူးေနာ္…'

'မင္း ဘာကိုေျပာေနတာလဲ'

'Soloဘာေတြ ေတြးေနလဲဆိုတာ မင္းေကာင္းေကာင္းသိမွာဘဲ…' သူ မ်က္ခံုးနည္းနည္းၾကဳတ္လိုက္သည္။ ခဏေလာက္ ျမင္လိုက္ရတဲ႔ သူ႔ရဲ႕အေမွာင္အျခမ္းက ပံုစံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္း အသာေလးခ်လိုက္မိသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ စိတ္ပူေပးေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိေနတယ္ေလ…

ကၽြန္ေတာ္က လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မရွိတဲ႔လူမ်ိဳး… တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းေတြကသာ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေမးလာခဲ႔လို႔ရွိရင္ နည္းနည္းေတာင္ ဖုန္းကြယ္ထားတာမ်ိဳးမရွိဘဲ အားလံုးကို ေျပာျပတက္သည္။ ဒီအတန္းၿပီးသြားရင္ သူ႔ကို Soloအေၾကာင္းေျပာျပမလို႔ လုပ္ေနတာ… သူ ဒီညေနခင္းမွာ Soloနဲ႔သြားေတြ႔ရမယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္းအျပင္ အရာအားလံုးကို ေျပာျပမလို႔…

'သူက လူဆိုးမဟုတ္ပါဘူး' ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာေျပာလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတဲ႔အဓိပၸာယ္ကို သူ နားလည္လိမ္႔မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္သည္။

'ငါသိတယ္… ဒါေပမယ့္ မင္းက အရမ္းၾကင္နာတက္တဲ႔ေကာင္မ်ိဳးေလ… Ai'Gui…'

'ငါ ေျပာတာနားေထာင္ဦး Noh…' ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို Soloအေၾကာင္းေတြ ေျပာထားၿပီးသား… Soloက လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို စိတ္ပူေအာင္လုပ္မယ့္လူစားမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ ထပ္တလဲလဲ အေလးထားၿပီး ရွင္းျပလိုက္သည္။ 'ငါလည္း ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းေျပာသလို ငါ ၾကင္နာတက္တဲ႔လူဆိုေပမယ့္လည္း ငါက လူတိုင္းအေပၚ ဒီလိုမ်ိဳး လိုက္ၿပီး ၾကင္နာေနတာမွ မဟုတ္တာ…

OXYGEN - ออกซิเจน (မြန်မာဘာသာပြန်) [Completed]Where stories live. Discover now