14

513 52 142
                                    

"You drew stars around my scars
But now I'm bleedin'."

•┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈•

"Yaz aylarında sen burada yokken Eren'le ben... sevgiliydik." Mikasa, Irene'nin söylediği cümleyi algılamakta oldukça güçlük çekti çünkü Irene'nin dudaklarından böyle bir cümlenin dökülmesini beklemiyordu. Duraksadı, Irene'nin söyledikleri zihninde yankılanmaya başlamıştı. Yanaklarındaki ıslaklığı hissetiğinde ağladığını fark etmişti. Gözlerinden akan yaşlar yanaklarında süzülürken sinirle yumruğunu sıktı.

Irene, Mikasa'nın bu sessiz kalışından dolayı endişesini gizleyememiş ve Mikasa'nın omzuna dokunmak için bir hamle yapmıştı. Mikasa geriye doğru çekilip Irene'nin kendisine dokunmasını engelledi. "Sen neyden bahsettiğinin farkında mısın?" dedi sesi titreyerek. Ağlamasını durdurmaya çalışırken ağzından küçük bir hıçkırık sesi çıkmıştı.

"Arkadaşım sevgilim ile sevgiliymiş, öyle mi!" diyerek Irene'ni göğsünden ittirmişti. Irene, Mikasa'nın böyle bir hamle yapacağını beklemediği için dengesini kaybetmiş ve yere doğru düşmüştü.

Irene kendini savunmak istiyordu, hiçbir suçunun olmadığını ve asıl suçlunun Eren olduğunu haykırmak istiyordu ama bir şey onu durduruyordu. Bunun nedenini kendisi de bilmiyordu ama çok korkuyordu. Mikasa'nın tavırlarından dolayı mıydı bu korkusu? Sanki dili tutulmuş gibiydi, konuşmak istiyor ama doğru kelimeleri yan yana getirmekte zorlanıyordu.

"Ben bir de aptal gibi sana yardımcı olmaya çalıştım, gerçekten bir problemin olduğunu düşündüm. Meğerse olay çok başkaymış." dedikten sonra sinirle gülümsedi Mikasa. Canı acıyordu, bu bir fiziksel acı değildi. Kendisine yapılan bu şeyi kaldıramıyordu, güvendiği iki insanın arkasından böyle iş çevirmesini kaldıramıyordu. Sanki biri kalbini söküp alıp somrasında parçalayıp eline vermiş gibi hissediyordu.

"Hiçbir şeyden haberim yoktu, Mikasa. Seni tanımıyordum bile." dedikten sonra Mikasa elleri ile yüzünü sıvazladı ve işaret parmağını ona doğru kaldırarak daha sert bir ses tonu ile konuşmuştu. "Buna inanmamı beklemiyorsun değil mi?" Irene ayağa doğru kalkıp üstünü silkeledi ve Mikasa'nın karşısına geçti. "Sana yemin ederim ki Mikasa, benim hiçbir şeyden haberim yoktu. Haberim olduğu anda Eren'den ayrıldım."

Mikasa ağlamasının şiddetlendiğini hissetmişti, karşısında ağlayıp zayıf görünmek istemiyordu ama ağlamasını durduramıyordu. Irene onun zarif ellerinden tuttu ve yeşil gözlerini onun mavi gözlerine doğru dikti. "İnan bana Mikasa, sana asla böyle bir ihanet etmem. Sen bu ihaneti hak edecek son insan bile değilsin." Mikasa, Irene'nin kendisini kandırmaya çalıştığını düşünmeden edemedi. Mikasa ellerini Irene'nin ellerinden çekti ve o ortamdan ayrılacağı sırada Irene onu kolundan tutup gitmesini engelledi.

"Bana inanmana ihtiyacım var, Mikasa. Kaç haftadır seninle bu konuşmayı yapmak için cesaret topluyordum. Bana istediğini söyle ama ben işleri berbat etmekten çok korktum. Sana bu olanları açıkladığım zaman vereceğin tepkiden, hislerinden ve üzülmenden çok korktum. Özür dilerim, çok özür dilerim. Ben sadece olayların bu hale gelmesini hiç istemedim, senin gibi bir dostu kaybetmek hiç istemedim." Irene bu söylediği sözlerden sonra gözlerindeki yaşları tutamamış ve Mikasa'yla beraber o da ağlamaya başlamıştı. Mikasa her ne kadar belli etmese de içten içe ona inanmak istiyordu.

Mikasa bir şeyler söylemek için ağzını açacağı sırada tanıdık bir sesin duyulması ile ikisi de o sesin sahibine doğru dönmüştü. "Mikasa..." diyerek Mikasa'nın karşısına geçmişti Eren. Koşarak geldiği her halinden belliydi, zar zor nefes alıp veriyordu. Irene'nin her şeyi anlatmaması için yetişmeye çalışmıştı ama her şey çok geçti. O da bunun farkına varmıştı.

Mikasa'nın yüzünü avuçlarının içine aldı ve parmaklarıyla akan gözyaşlarını silmeye başladı. "Lütfen kendimi açıklamama izin ver." Mikasa yüzünün üstündeki elleri ittirip Eren'in yüzüne güzel bir tokat atmıştı. "Her şey bitti, sakın bir daha beni arama." Mikasa onunla konuşmak istemiyordu, ona bakınca bile midesindeki kusma hissini bastıramıyordu. Eren'i ittirip önünden çekilmesini sağlamıştı. Ne Eren'in tepkisini ne de Irene'nin tepkisini merak ediyordu, öylece oradan ayrılmıştı.

Irene gözündeki yaşları elinin tersi ile silip Eren'e doğru dönmüştü. "İki kızı elinde tutmaya çalışırsan, ikisini de böyle kaybedersin işte." diyerek gülümsedi. Eren, Irene'e her şeyi anlattığı için çok öfkeliydi. İşaret parmağını Irene'e doğru kaldırıp konuşmuştu. "Her şeyi mahvettin!" Eren'in bu bağırışının ardından Irene ona doğru yaklaştı. "Hayır, her şeyi ben mahvetmedim." kendisine doğru yöneltilen işaret parmağını Eren'e doğru çevirdi. "Her şeyi mahveden sendin ama merak etme bu daha başlangıç."

•••

Mikasa bu olayın ardından hemen soluğu Sasha'nın evinde almıştı. Sasha'nın dizine doğru yatmış ağlıyordu, Sasha ise onun gece kadar siyah rengine sahip saçlarını okşuyordu. Sasha'nın dizi Mikasa'nın gözyaşları ile ıslansa da bu durumu umursamadı, şu an umursadığı tek şey Mikasa'nın kendini biraz da olsa iyi hissedebilmesiydi.

"Hâlâ inanamıyorum Sasha, Eren beni aldatmış. Hem de Irene ile." ağlamaktan sözleri zar zor anlaşılıyordu. "Çok canım yanıyor Sasha, ona güvendim ben. Böyle bir şey yapacağı ihtimali aklımın ucundan bile geçmemişti ki." derken ağlaması daha da şiddetlenmişti. Sasha elinden hiçbir şey gelmediği için çok mutsuz hissediyordu.

"O Eren'i dövmeme izin ver, lütfen. Bu bir istek değil, ihtiyaç." dediğinde Mikasa akan gözyaşlarına rağmen Sasha'nın dediği şeye gülümsemişti. "Bu hiçbir işe yaramaz, şiddet çözüm değil." dedikten sonra Sasha'nın dizinden kalkmış ve ona doğru dönmüştü. "İyi ki varsın, Sasha." dedikten sonra Sasha'ya sarıldı. Sasha onun sarılmasına karşılık verdi ve Mikasa'nın saçlarından öptü. "Asıl sen iyi ki varsın, Eren'in senin gibi birinin kıymetini bilememesi ne acınası bir durum."

•┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈•

ASKLARİM NASİLSİNİZ İYİ MİSİNİZ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

ASKLARİM NASİLSİNİZ İYİ MİSİNİZ

bu sefer bolumum kisa oldu cok usendim devamini yazmaya ama diger bolumu uzun yazmaya calisicam😪😪

ne dusunuyorsunuz bolumum hakkinda onu da sorayim benim pek icime sinmese de sizin begenmis olmanizi umuyorum

umarim begenmis ve keyifle okumussunuzdur sizi cok seviyorum diger bolumlerde gorusmek uzere hoscakalinnn💗

cardigan | eren yeager • tamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin