Chapter 9

1 1 0
                                    

Vedh's POV

"Argh!" I groaned as sunlight flashed through my green eyes and I covered my eyes before stretching.

I checked the time only to see that it was only 5:00 am. Class starts at 8:00 which means I still have 3 hours of free time. Hindi na rin naman ako makakatulog kapag nagising na ako.

Agad akong bumangon at kinuha ang towel na binili ko kahapon at nagpunta sa banyo na malapit sa kwarto ko. Sa kabuoan ng boys' dormitory, sa bawat palapag ay may 5 liguan at 4 na palikuran.

When I entered the bathroom, I was met with a black ceiling with white lights glued to them. By the left side was a glass showeroom that automatically becomes foggy when someone is inside. In the right side, there's a white sink with a storage cabinet below. Habang sa gitnang bahagi naman ay isang malaki at malawak na itim na bathtub ang nakadikit sa dingding katabi ng isang malinis at puting bagong kubeta.

I took a bath and brushed my teeth. Then, I dried my body and my hair. I wrapped the towel around my waist before getting dressed.

Matapos noon ay agad akong lumabas ng paliguan at nagtungo na sa kwarto ko. Sinimulan ko ng ayusin ang buhok ko at ang mga gamit ko para sa klase mamaya. Tiningnan at ni-review ko ang mga sagot ko sa homeworks at kung may sagot sila lahat bago ito ilagay sa loob ng aking bag kasama ang iba ko pang mga kailangan na gamit.

I'm dressed in a plain black t-shirt and grey sweatpants so I had to pack my uniform which was already in my front door when I woke up and leather shoes for school.

Nang maihanda ko na lahat ng gamit ko nilagay ko ang cellphone ko sa aking bulsa at nagpatugtog ng music na maririnig ko through my earphones.

Kinuha ko na rin ang resume na ginawa ko kahapon at nilagay sa bag ko bago ito isakbit sa aking likod at suotin ang rubber shoes ko.

I took my keycard out and closed the door before locking it and start walking out of the dorms. When I reached the grass outside the building I started jogging while music rang in my ears.

Nag-iisip ako tungkol sa gagawin ko buong araw nang may isang babaeng tumabi sa akin na tumatakbo, si Nana.

"Hi Vedh! Early bird ka din? It's only 6:30 am. Akala ko ako lang ganito sa klase natin eh," sabi niya at tumawa ng medyo pilit.

Tumango na lang ako at hindi tumugon. Pinatili ko ang aking mukha na walang emosyon habang nagjo-jog kaming dalawa.

"Vedh?" tawag ni Nana.

Nilingon ko siya at tinaasan ng isang kilay. "Anong type mong babae?"

Internally, I was confused. Bakit niya ako tatanungin no'n? But of course she wouldn't see that in my emotionless face.

"Why'd you ask?" tanong ko rin sa kanya.

Nagkibit-balikat siya bago sumenyas sa akin na sumagot.

"My ideal girl? I don't really care what she looks like just as long as she understands me and is fine with my crazy habits," sagot ko.

Mukhang nag-isip muna siya bago sumagot. I have an idea anong sasabihin niya but I waited for her response.

"So do I pass? Do you think I'm understanding and I'll accept your crazy habits? I like you, Vedh," sambit niya habang nakangiti nang pikit ang mga mata.

Tumigil ako sa pagtakbo kasabay ng pagtigil niya rin . "I don't know. I don't know you well yet."

"So may chance ako?" pangungulit niya.

"May be. May be not. I don't even know what's likeable about me. Someone like Lance is what girls usually go after."

"I'm not like other girls. I like how you're mysterious and emotionless. I wanna solve you like a puzzle," diretsong sabi niya.

A StalemateDonde viven las historias. Descúbrelo ahora