ALHAYA

Bölüm 26

Selamünaleyküm.

Ramazan Bayramımız Mübarek Olsun!❤

Rabbim daha nice nice hayırlı bayramlara erişmemizi nasip eylesin...

Size bir bayram haberim var.
Yeni bir kurguya kendi kendime bismillah dedim..🙊
Bu kez Alhaya gibi çok sakin olmayacak. Olabildiğince merak etmeniz için çabalayacağım, umarım yapabilirim ahdhahjs

!Alhaya bitmeden gelmeyecek, hakkında hiçbir spoi verilmeyecek...!

Eğer beni ve düşüncelerimi sevdiyseniz yeni kurgu haberi için takip edebilirsiniz:*

Keyifli okumalar.♡

🌸Füsun Önal
|Senden Başka|
______________________________

"Öyle işte yenge. Düğünden sonraki gün yazmaya başladı hâlâ devam ediyor. Kim bilmiyorum ama beni çok iyi tanıyan biri. Her şeyimi biliyor. Neleri sevip sevmediğimi, tarçına olan alerjimi, kebap ve iskendere olan düşkünlüğümü... Aklına gelip gelemeyecek her şeyi."

Hayretle karşımdaki sararmış yüzü inceledim. Korkuyor ve tedirgindi bedeni. Gerçi kimin başına gelse ister istemez böyle hissetmez miydi?

Zeynep'le onun odasında oturmuş, iki gündür anlatamadığı, bu dalgın hâllerinin sebebini konuşuyorduk. Baya bir şaşırmıştım açıkçası. İlk başta istemsizce birinin dalga geçme ihtimali kol gezmişti zihnimde ancak ya ciddi biriyse diye de düşünmüyor değildim.

Konuşmasını kucağında birleştirdiği ellerine bakarak dindirdiğinde aklıma takılan detayla kaşlarımı kaldırdım. "Senin tarçına alerjin mi var kız?"

Başını kaldırıp baygın bakışlar yolladı. "Eeh ama yenge. Onca şey anlattım buna mı takıldın cidden?"

Kısa bir an ayağa kalkarak sağ bacağımı yatağa toplayıp, yan ve yüzüm görümceme dönecek şekilde yeniden oturdum.

"Ne bileyim çok seveni olunca bi şey ettim... Neyse neyse, peki bu olay tehlikeli bir durumda mı? Yani seni tehdit falan ediyor mu?"

"Hayır hayır, etmiyor! Aksine... beni sevdiğini iddia ediyor. Başta inanmasam da öyle temiz ki yenge... ne bileyim her konuşmamıza bir şiirle başlıyor mesela. Durup dururken hâlimi hatrımı soruyor... Bilemiyorum garip geliyor. Şaka da yapıyor olabilir."

Şaka bile olsa bu denli tanıması garipti. Dün yaşananlardan sonra her an her şeyi beklerdim doğrusu. Umarım takıntılı bir psikopat çıkmazdı.

Ki işimizi de şansa bırakmamamız gerektiğini düşünüyordum.

"Zeynep... Bu hafife alınacak bir şey değil zannımca. Evdekilere açmalısın bu konuyu."

Dudaklarını birbirine bastırıp, yan gözlerle bana baktı. Sürekli elleriyle oynuyor, bacaklarını sallıyordu. Ellerinden birini boynuna atıp bulunduğu yeri kaşıdı.

"Bende söylemeyi düşünüyorum ama... Özellikle Alkan Ağabeyimden çok korkuyorum yenge. Biliyorsun sinirlenince kafası atıveriyor."

Tedirginliği öyle fazlaydı ki konuşurken sesi titriyordu. Muhtemelen Alkan'ın ona bağırmasından, kızmasından korkuyordu ancak bir suçu yoktu. Yine de deli ağabeyleri pek güven vermiyordu maalesef.