CHAPTER 20

486 15 0
                                    

IYA

Hindi umuwi sila Mama at ang bunso kong kapatid sinasamahan nila ako dito. Hindi ko magawang magalit sakanilang dalawa ng matagal. Aminin ko man sa hindi wala na ang galit ko o baka hindi naman talaga ako nagalit sakanila. Siguro, disappointed ako dahil hindi nila ako sinabihan papayag naman ako e. Siguro gusto din ni Mama na makasama si Papa kahit iniwan nila kami, siguro namimiss nya na din si Papa dahil ilang taon din silang hindi nagkita. Kaya hindi ko din masisi si Mama dahil doon. Masaya naman sya at sino ako para hadlangan ko ang kasiyahang iyon?

"Anak kumain kana ba?" tanong ni Mama. Tumango ako at pinagmasdan ang paligid. I miss being here I don't know but I feel so relaxed.

"Kamusta ka anak?" tanong ni Mama. Ibinaling ko ang aking paningin sakanya at nag iisip ng isasagot
 
Natagalan ako ng ilang minuto bago nakasagot. "Ayos. . . lang po ako Ma."

"Anong problema anak?" tanong ulit ni Mama.

"Ma wala akong problema." Simpleng sagot ko.

"Meron Iya. Tinanong kita at ilang minuto ka bago nakasagot, kung ayos ka lang talaga ay sasagot ka agad Iya." Mariing sabi ni Mama.

"Ma tingin ko nakita ko na ang lalaking para sakin." Ani ko sa mahinang boses.

"Oh nasaan sya?" masayang tanong ni Mama.

"May fiancé na sya ma," mahinang sagot ko. Agad na lumapit sakin si Mama at yinakap ako.

"Ha? Nakipag relasyon ka sakanya at tinago nya na may fiancè sya? Ganun ba?" naguguluhang tanong ni Mama habang nasa bisig nya ako. Umiling ako, pinakawalan nya ako at tinignang mabuti.

"E ano anak? Sabihin mo kay Mama kung anong nangyare makikinig si Mama sayo." Ani ni Mama at hinaplos ang pisnge ko. Nag dalawang isip ako bago ako nag simula.

Kinuwento ko ang lahat mula sa simula wala akong tinagong detalye kay Mama para na din mapayapa ang isip ko. Hindi ako umiiyak ngunit bakas ang lungkot sa bawat salitang binibigkas ko.

"Mahal mo ba anak?" tanong ni Mama nang makatapos ako sa pag kukwento. Tango lang ang naisagot ko.

"Anong ginawa nya ng pumutok na ang balitang iyon?"

"Nasa ibang bansa sya Mama nakapatay din ang cellphone ko. Ayoko ng marinig ang sasabihin nya Ma." Simpleng sagot ko.

"Bakit ayaw mong marinig ang paliwanag nya anak? Malay mo hindi naman pala iyon totoo," ani ni Mama

"Ma naman panong hindi magiging totoo e ang mama nya ang nag post suportadong suportado silang dalawa Ma. At tyaka bagay din naman silang dalawa kasi parehas silang mayayaman."

"Alam mo anak wala naman yan sa estado ng buhay mo. Tulad samin ng papa mo mayaman sya at ipinaglaban nya ako sa mga magulang nya."

"Ma hindi nga ako ipinaglaban e. Tinanong ko sya kung ano kami wala syang maisagot ma hindi rin nya ako hinabol pag katapos ng pangyayaring iyon."

Napalingon kami ng sabay ni Mama ng biglang may pumasok doon.

"Iya anak nandito kana pala." Ani ni Papa habang nakangiting nakatingin sakin.

"Yes pa." plain na sagot ko. Naglakad  sya papalapit sakin at yinakap ako. Nakatayo lang ako at hindi gumagalaw habang yakap ni Papa.

"Im sorry kung iniwan ko kayo ng mama at kapatid mo." Bulong ni Papa tumango lamang ako. Kumalas na din sya sa yakap at pumasok naman doon si Kuya Art mas naging kamukha sya ni Papa at lumaki din ang katawan nya.

"Iya," bati nya.

"Kuya," ani ko.

"Longtime no see." Sabi ni Kuya

"Longtime no see." Simpleng sabi ko.

"Namiss kita Iya." Ani nya at nginitian ako. Hah! Namiss mo akong bwisitin ganoon ba?

"Sorry, I don't miss you. Better luck next time." Sagot ko at binigyean sya ng isang mapang asar na ngiti.

"Ouch! That's hurts," ani nya at humawak sakanyang dibdib at umakto pangnasasaktan. Tinaasan ko lamang sya ng kilay at umupo sa sofa. Buong araw ay nag kwentuhan lang kaming buong pamilya nung una ay nakakaramdam ako ng pagkailang kay Papa pero ng mag tagal ay nawala.

Aaminin ko na namiss ko din si Papa at Kuya ngunit hangga't hindi ko nadidinig ang paliwanag nila kung bakit basta na lang kaming iniwang tatlo ay hindi babalik ang dati kung pakikitungo sakanila. Pagdating ng gabi ay nag luto lang si Mama ng sinigang na pinag saluhan naming buong pamilya. Pag tapos kung kumain ay hinugasan ko ang mga pinggan maya-maya ay naramdaman ko ang presensya saking likuran kaya nilingon ko iyon. Nadatnan ko doon si Papa ma seryosong nakatingin sakin ng mag tama ang paningin namin ay ngumiti sya.

"Gusto sana kitang makausap Iya." Panimula ni Papa

"Tungkol saan pa?" tanong ko at mabilis na binanlawan ang mga plato at inilagay iyon sa tauban.

"Gusto ko lang mag paliwanag kung bakit ko kayo iniwang tatlo anak." Tumango ako at umupo sa harapan ni Papa.

 
Nag simulang mag paliwanag si Papa. "Tumawag kasi ang Tita Rina mo na gusto daw akong makita ng lola mo 'nak. Pumayag ako at sinabi ko na pupunta tayong lahat doon kaso hindi pumayag ang tita mo na pumunta tayong lahat. Ang sabi ng lola mo ay ako at si Art lang ang pwedeng pumunta. Hindi ko alam ang sasabihin ko ilang minuto akong tahimik bago nag salita ulit ang tita Rina mo na kapag hindi kami pumunta ay may mangyayaring masama sainyo ng mama mo at ng kapatid mo. Hindi ko hahayaang mangyari iyon at hahayaang mawala kayo sakin kaya pumayag ako. Umalis kami ng hindi nag papaalam sainyo at pag dating namin doon akala ko ay makakauwi din kami agad pero hindi. Nung araw na papauwi kami ay may nangyaring masama sa Lola mo inatake sya at ilang araw sya sa ospital at nang makalabas sya ay akala ko ayos pero hindi papala. Sa tuwing nag tatangka kaming umalis ay may nangyayari sa Lola mo pinakuha nya din ang gamit at ang pera naming dala ng kuya mo. At habang patagal ng patagal ay pahigpit mg pahihpit ang lola at tita Rina mo may time nag kakasakitan na kami at nag babatuhan ng mga salita. Isang araw nalaman ko na pinepeke lang pala ng lola mo ang sakit nya galit na galit ako kaya nag kasigawan kami ng lola mo at tita mo. At biglang bumagsak ang katawan ng lola mo akala ko ay peke nanaman iyon para hindi kami makaalis. Pero biglang dumating ang doctor nya hindi ko alam ang gagawin ko ng sabihin nilang patay na ang lola mo. Hindi kami lalo nakaalis dahil sinisisi ko ang sarili ko at nagawa daw yon ni Mama dahil hindi nya paring matanggap na pinili ko ang nanay mo kesa sa kumpanya. Pinapili nya ako kung ang mama mo o ang kumpanya. Pinili ko ang mama mo dahil mahal na mahal ko sya hindi ko kayang mawala sya anak. Ang pera kikitain ko yan pero ang mama mo kapag napakawalan ko sya hindi na ako mabubuo wala na akong mahahanap na kagaya nya. But your lola still gave me the company its take a year to transfer all the properties on me because your tita Rina is blocking it. But its already mine now." Tumayo ako at yinakap si Papa na umiiyak.

Tinapik tapik ko ang likod nya at pinakalma sya ng kumalma sya ay kumuha ako ng isang baso ng tubig at pinainom iyon.

"Im sorry pa." mahinang sabi ko. Yinakap ako ni Papa kaya yinakap ko din sya pabalik.

"Bakit kayo lang yung nag yayakapan sali ako wag kayong madaya!" malakas na sabi ni Kuya Art at nakiyakap sumunod naman si James at si Mama. This is it kumpleto na kami. I will let go all the pain fron the past and move forward lalo na ngayon namgiging ina ako. Dapat ay mag focus ako sa pagiging ina ko at hayaan na ang nakaraan. Wala na akong magagawa dahik nangyari na iyon kailangan na lang nating tanggapin at mag sulat ng bagong pahina ng buhay.

 
InkOvernight

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Hello everyone ang lame ba ng update ko? Pasensya na huhu hope you all have a good day! Lovelots💗 Stay Safe💖
 

Sexytaryजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें