𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜

Hoofdstuk 2.11 - Raouls Video Idee

"Matt heb je de tering zooi meegenomen?" schreeuwt Koen door het huis heen. Matthyas loopt net binnen nadat hij de kinderen af heeft gezet bij zijn ouders. "Ja die liggen achter in m'n auto," schreeuwt hij terug, "gaan we zo vertrekken dan?"

Rob komt vanuit Koen zijn kamer gerend naar beneden, "de camera's mensen. Hoezo hebben we die niet meegenomen." Rob houdt alle camera's voor Matt zijn neus. Koen komt op dat moment ook binnengelopen. "Ahh Rob waarom nou," jammert hij, "als we die waren vergeten hoefde we dus niet te pitten in dat gehucht vannacht."

"Maat zeik niet zo," zucht rob, "we hebben gewoon een tent daar en fatsoenlijke bedden." Koen kijkt op, "dus ik hoef niet op de grond te pitten?" Raoul lacht en haalt zijn schouders op, "ligt eraan of je goed doet op de camping daaro." Koen begint weer te mopperen en de andere beginnen te lachen. "Laten we dan maar gaan," zegt Raoul, "want het is echt een pokken eind rijden. Het is de buurt van Baarle-Hertog."

"Zo'n tyfus eind," roept Koen vanuit de keuken, "echt ik mag hopen dat het een beetje fatsoenlijk is want anders kampeer ik echt in mijn eigen auto." Raoul rent naar de autosleutels en pakt die van hem en die van Matthy. Rob klikt meteen de camera weer aan, die het geklaag van Koen al mooi op beeld had.

"Koen we laten je kiezen," zegt Raoul als hij de sleutels aan Rob en de camera laat zien, "of je slaapt lekker bij ons in een tent OF je overnacht in de auto van Matt. Aan jou de keus." Koen kermt weer, "ik ben echt veel te rijk voor deze grapjes. Maar goed ik slaap wel in die tent. Dit is wel echt de allerlaatste keer dat we dit gaan doen oke."

Iedereen knikt en lopen richting de auto's. Ze hadden wat spullen meegenomen, maar vooral heel veel pils. In plaats van dat ze één nacht blijven, blijven ze een heel weekend, waardoor ze vanavond en morgen flink konden tanken en dat Matt en Roel alsnog nuchter genoeg waren om de volgende middag terug te rijden.

"Bij Matt kunnen er twee in," roept Raoul als hij de camera's in zijn achterbak gooit, "Koen rij maar met mij mee want anders ben ik bang dat we je halverwege alweer kwijt zijn." Koen lacht en stapt voorin in bij Raoul. Milo propt zich bij Matthy voorin en Rob neemt plaats in het midden op de achterbank.

"Hoelang is het?" vraagt Rob als Matthy de dijk op rijdt. "uurtje ofzo," antwoord Milo, "wie zijn idee was dit ook alweer?" De jongens lachen in de auto. "Raoul zijn idee," antwoord Matthy, "Raoul wilde meedoen aangezien hij vorige keer die cluster aanval had." Iedereen in de wagen knikt.

"Hoe gaat het eigenlijk met jou Matt?" vraagt Rob als ze ineens halverwege zijn, "als in hoe is het oprecht met je?" Milo kijkt naar Matthy die met zijn mouw de tranen onder zijn bril weg veegt. "Wel oké," zegt hij zacht, "ik doe het wel goed boys?" Milo wrijft meteen over Matt zijn schouder en zegt dat hij beter bij het tankstation even stopt. Robbie tikt Milo aan die knikt, Robbie belt de andere jongens dat zij maar beter door kunnen rijden en dat zij nog even langs het tankstation moeten.

De eerste afslag naar een tankstation neemt Matthy en hij zet de auto stil. "Ik ga even wat drinken halen oke," zegt Milo als hij zichzelf los maakt. Robbie knikt en maakt zichzelf ook los. Hij stapt uit en loopt richting de deur van Matthy. "Hey, hey," zegt hij zacht als hij gehurkt voor de deur zit, "kalm jongen kalm. We zijn hier oke. Stap even uit maatje." Matthy veegt zijn tranen weg en stapt uit. Robbie trekt hem meteen in een knuffel en Milo komt ook buiten gelopen.

"Hier boys," zegt Milo als hij de rest het drinken geeft, "hey maatje kom hier." Hij trekt Matthy ook meteen in een knuffel. "Bedankt boys," zegt Matthy zacht, "sorry dat ik weer moest huilen." Robbie en Milo schudden meteen hun hoofd, "geen sorry meneer! Dit is normaal man, kijk wat jij allemaal doet voor drie kinderen die niet eens van jou zijn."

"Matt je doet het echt prima," voegt Rob toe, "Kijk naar hoe die kinderen tegen jou op kijken. Wij hebben allemaal zoveel respect voor jou! Je doet het echt fantastisch maatje, een voorbeeld voor de rest van ons. Natuurlijk is het lastig en natuurlijk zijn er dingen die je niet van tevoren had kunnen weten, maar kijk waar we nu zijn. Wie had verwacht dat Juul daar is waar ze nu is? En Guus, die jongen gaat er hoe dan ook komen! En voor Jurre ben je de levende mega Toby! Twijfel alsjeblieft niet aan je kwaliteiten maatje."

Matthy bedankt de jongens een neemt een slok van de cola." Dankjewel boys," antwoord Matthy, "ik zou het echt niet weten wat ik zonder jullie zou moeten!" De andere twee lachen, "nou voordat we hier allemaal gaan lopen janken," zegt Rob lachend, "laten we maar eens naar dat gehucht gaan. 't zand was het toch? Ik mag hopen dat we echt fatsoenlijk kunnen slapen vannacht, anders zitten we met een zagende Koen de hele tijd."

Matthy stapt weer achter het stuur en start zijn auto. "Nog een half uurtje," antwoord Matthy, "ik verwacht dat we over een kwartiertje een huilende Koen aan de telefoon krijgen."

~

Koen zet de camera aan en filmt de weg. "Roel," zegt Koen zacht. Raoul geeft hem een goedkeurend geluidje. "WAAR DE FUCK ZIJN WE BELAND!" schreeuwt Koen door de auto. Als ze het kampeer terrein oprijden ziet het er allesbehalve belovend uit. "Ja ehh," lacht Raoul, "we hebben een groot meer waar we vanavond een kampvuur kunnen maken." Koen schudt zijn hoofd, "echt Roel ik vermoord je nog een keer."

Samen lopen ze de receptie binnen, waar Koen de legendarische woorden 'wij moeten hier overnachten' uitspreekt. Nadat ze hun plek toegewezen krijgen, stapt Raoul weer in de auto en rijdt het terrein op. "Ik hoop zo dat er zo weinig jongeren zijn," zeurt Koen. "Koen," antwoord Raoul als hij de bocht indraait, "het is hemelvaart. Wat verwacht je in hemelsnaam. En nee Demi had daar geen rekening mee gehouden toen ze boekte."

Als Raoul voorbij de kantine rijdt, ziet Koen het al gebeuren. Voor de kantine zitten een aantal jongeren op de banken die elkaar allemaal raar aankijken als ze de rode alfa van Raoul voorbij zien rijden. Koen verwacht dat ze door die jongeren achterna gezeten, alleen dat gebeurt niet. "Wacht wat?" zegt Koen ineens, "maat gaan ze ons echt met rust laten? Wat een heilige plek dit." Raoul lacht als hij het veldje opdraait waar ze hun tent de komende dagen hebben gehuurd.

"Het feit dat het aan de buitenkant er prima uitziet stemt me dus niet gerust dat het er binnen goed uitziet," zegt Koen in de camera. Raoul haalt zijn schouders op en stapt de auto uit. Hij pakt de spullen uit de auto, terwijl Koen hem volgt met de camera. "Koen ga je die tent nog open doen of?" lacht Raoul met zijn spullen in zijn handen.

Koen knikt en ritst de tent open en steekt meteen zijn hoofd erin voordat hij hem dicht ritst. "Koen wat nu weer?" zucht Raoul. Koen ritst de tent weer open en laat Raoul binnenstappen. Het stapelbed ziet er goed uit, maar de rest niet heel erg extreem. "Het is oke," zegt Raoul als hij krabt op zijn achterhoofd, "we hebben erger gehad."