Paint me naked

□05□

《Σταματά να με αποκαλείς με περίεργα ονόματα. Σε καμία περίπτωση δεν μοιάζω με μανιτάρι》 δήλωσε η κοπέλα και σταύρωσε τα χέρια της γύρω από τη στενή μέση της

《Μα είσαι μικροσκοπική σαν ένα》ψέλλισε ο Henrico καθώς έβγαλε παιχνιδιάρικά τη γλώσσα του

《ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΦΟΡΆ ΔΈΝ ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΉ ΑΠΛΑ ΕΣΎ ΕΊΣΑΙ ΓΙΓΑΝΤΙΟΣ》φώναξε με όλη της την δύναμη η Chaeri κάνοντας το πρόσωπο της να γίνει μια τεράστια κοκκινιλα

《Ενταξει φραουλιτσα. Τα λέμε σε λίγες ημέρες》 είπε ο νεαρός και πρώτου  αυτή την φορά  φυγει νωρίτερα από την Chaeri , προεκτείνε ενστικτωδώς το μακρύ χέρι του για να χαϊδέψει τα απαλά μαλλιά της κοπέλας αλλά κοκαλωσε σκεπτόμενος πως δεν ήταν σωστό να ακουμπάει τους άλλους τόσο ελεύθερα

Απλά όταν έβλεπε την Chaeri να εκνευρίζεται και να κοκκινίζει με το παραμικρό, θυμόταν αυτά τα μικρά τσιουαουα σκυλάκια και πίστευε πως με ένα χαιδευεμα θα ηρεμουσε. Αλλά η κοπέλα ήταν άνθρωπός και ο Henri ήξερε πως εάν έκανε κάτι τέτοιο θα την εκνευρίζε περισσότερο από πριν.

Ήταν τόσο παράξενο. Από τη μια πλευρά βρίσκονταν η Chaeri που απεχθανοταν οποιαδήποτε είδους σωματική επαφή και από την άλλη ητάν ο Henrico που
για τον οποίο η αφή αποτελούσε ο μοναδικός τρόπος για να εκφράζει  τα συναισθήματα του.

《ΣΤΑΜΑΤΆ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΠΕΡΊΕΡΓΑ ΟΝΌΜΑΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΕΜΕΤΙΚΌ!!!" Ούρλιαζε η νεαρή καθώς ο Henri είχε ήδη εξαφανιστεί στους διαδρόμους της σχολής, γελώντας σατανικά

¤¤¤

《Γαμω τις αϋπνίες μου》 ψιθύρισε η κοπέλα, βγάζοντας τη μεταξένια μάσκα ύπνου της και κοπανησε τις μικρές γροθιές της στα απαλά σεντόνια του κρεβατιού της

Ολόκληρο το δωμάτιο της βρισκόταν καλυμμένο από το πέπλο του σκότους , το οποίο εξαφανίστηκε όταν η Chaeri άνοιξε τη πληθωρικη γυάλινη λάμπα πυ διακοσμουσε το λευκό ξύλινο κομοδίνο της.

Ήταν μια από τις νύχτες κατά τις οποίες το μυαλό της διακατεψοταν από σκέψεις οι οποίες την απέτρεπαν από το να κοιμηθεί. Η ιδέα πως σε περίπου μια εβδομάδα έπρεπε να παρευρεθεί στην μεγαλύτερη έκθεση των γονιών της την αγχώνε ιδιαίτερα.

Πάντα απεχθάνοταν να περιβάλλεται από πολλά άτομα. Της προκαλούσε άγχος.  Επίσης οι περισσότεροι -καλλιτέχνες κυρίως- προσπαθούσαν να τη προσεγγίσουν ώστε να εξασφαλίσουν μια ευνοϊκή αντιμετώπιση από τους γονείς της οι οποίοι όχι μόνο διευθυναν την δική τους γκαλερι αλλά παράλληλα ήταν και κριτικοί τέχνης.