Chapter 22

18 7 0
                                    


Two days went by and everything did change. He was surely ignoring me, I couldn't be anymore wrong. Kapag lalapitan ko siya, isang tanong isang sagot lang, kapag naman malapit ako sakaniya iiwas siya agad.

Of course I am confused, he never really told me the reason why he's suddenly so aloof.

Inaasume ko nalang na ayaw niya lang talagang may gumambala sakaniya at baka marami siyang iniisip. Napaka raming nangyari ngayong buwan at kahit ako siguro gugustuhin ding mapagisa muna.

It's just weird because I admit, I am not used to his aloofness.

"Tapos dumagdag pa school! Ugh, I really hope I'll graduate na next year so I can just take the bar exam and be a lawyer" I didn't even notice I was zoning out.

I shooked my head slightly, at tinutok ng mas maayos ang hose sa ibang parte ng halaman dahil nalulunod na ang kanina ko pang dinidiligang halaman.

"Ah, gano'n ba? Bakit hindi ka magrelax, madestress ngayon tutal weekends naman" She sighed dramatically.

"I'm thinking about it but I just can't get my mind out of—" She stopped midway before shaking her head.

"The sub teacher?" I assumed.

Lumingon siya sa akin at saka bumuntong hininga. Naglakad siya papunta sa may gripo para patayin ang tubig, ibinaba ko na tuloy ang hose.

"Kamusta pala kayo nun?" Humarap na siya, nakakruss ang braso.

"It's...It's complicated, Mira. I don't know, I just want to release everything that I've been feeling lately" Bahagya ko siyang nginitian.

"Thankyou for always being here, I appreciate you" Hinawakan niya ang kamay ko at saka ako niyakap.

"I know we're not magkapatid pero I'm happy I finally have someone I can treat like a sister" Parang nahulog bigla ang puso ko sa sinabi niya.

Sister...

And yet I'm here, betraying her.

Ganito ba ang pakiramdam na maging masama? Hindi ko masikmura. Pakiramdam ko napaka sama ko dahil hindi ako karapatdapat na ituring na kapatid niya.

My eyes suddenly felt hot but I quickly brushed it off to let go. "Alam mo namang nandito ako lagi Eleyna. Ano bang gusto mong gawin?" She sniffed before looking up like she'll find the answers in the sky.

"Siguro shooting? I miss it. It's good to release tension, okay lang ba? I'll schedule it tomorrow!" Napanganga ako sa gulat.

Shooting? Ang tagal na simula nung huli kong punta sa shooting range...

"S-Sure! Sige, uh hindi ako marunong ah-"

"Oh it's fine! May magtuturo naman doon and he's nice. Don't worry" Tumango nalang ako at napaiwas ng tingin.

***

Kinabukasan, naghanda na ako kaagad pagising dahil medyo nalate ako. Ten pm dapat ang punta namin doon kaso nagising ako ng nine thirty kaya nag madali na ako at magbebreakfast pa kami.

Mabilisang shower lang ang ginawa ko at saka ako nagsuot ng denim pants at saka white t-shirt na tinuckin ko.

Nagayos lang ako ng kaunti bago ko naisipang suotin ang black sneakers. I let my hair down and quickly ran downstairs.

As soon as I entered the kitchen, I was already anticipating to see Eleyna but instead saw Dos leaning on the island bar, looking at his watch.

Tumigil ako sa paglalakad. Our eyes met for a quick moment before I strutted to sit on the barstool to start eating silently.

Red RosesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon